Die onafhanklikheidsregering in Katalonië is vandag baie nader

Die arrestasie van Carles Puigdemont in Duitsland, afgesien van die reaksies warm wat geproduseer word, sal hê, koud, nog 'n groot gevolg: dit sal waarskynlik die vorming van 'n regering in Katalonië vergemaklik en die einde van die toepassing van artikel 155 in daardie gemeenskap aandui.

Die groot struikelblok vir die vorming van 'n nuwe Katalaanse uitvoerende gesag was tot nou toe die CUP, wie se stemme nodig is, en wie se eise al die inisiatiewe wat die een na die ander ontstaan ​​het omvergewerp het, totdat uiteindelik die aanstelling van die kandidaat Turull voor die Parlement onmoontlik, aktiveer die beleggingsklok wat aan die einde van Mei sal eindig met die oproep van nuwe streeksverkiesings.

Maar waarskynlik sal dit nie nodig wees nie. Puigdemont het tot nou toe geweier om sy setel prys te gee, aangesien al wat van hom vereis kon word die voorstel van alternatiewe kandidate was, maar nie dat hy alle werklike politieke relevansie sou verloor nie. In die nuwe situasie, met 'n waarskynlike uitlewering wat (ook) oor 'n paar maande uitgevoer moet word, sonder die moontlikheid om te maneuver of 'n openbare teenwoordigheid te hê, kan die voormalige president egter sy besluit heroorweeg.

Alhoewel die opsie wat gister deur die "warm" betogers en die pro-onafhanklikheid twieters verkies is, die radikalisering van die "procès" was, was die weddery op die "telematiese besetting" wat sou lei dat Puigdemont die Generalitat vanuit 'n Duitse kerker voorsit, is die waarheid is dat hierdie scenario, van direkte konfrontasie, slegs sal lei tot die voortsetting van die toepassing van artikel 155 (die regering sal dit onmiddellik betwis en kan maklik daarin slaag om dit van regsgevolge te ontneem), tot die waarskynlike gevangenisstraf van die president van die Parlement en uiteindelik tot 'n stranding van die situasie.

Die alternatief, baie eenvoudiger, bestaan ​​uit nog twee afgevaardigdes van die pro-onafhanklikheidsmeerderheid (byvoorbeeld Puigdemont en Comín) wat afstand doen van hul lidmaatskap as afgevaardigdes. Deur dit te doen, met die herstel, sou die volstrekte meerderheid van 'n Parlement met minder lede nie meer die CUP nodig hê nie, en dan kon Junts per Catalunya en ERC rustig ooreenkom oor die naam van 'n kandidaat wat, met een stemmarge, die vertroue van die kamera.

Die finale resultaat van al hierdie pad sou die aanstelling, in April of Mei, van 'n onafhanklikheidspresident wees, maar nie gekoppel aan die CUP nie, wat 'n einde aan artikel 155 sou maak en 'n tydperk van etlike jare sou oopmaak waarin die soewereiniteitsfront heroorweeg kan word. . jou strategie en dinge doen met die doel om sy doelwitte vanaf die presidentskap van die Regering te bereik.

Wanneer die geraas oor Puigdemont se arrestasie verbygaan (dit wil sê môre) kan dit waarskynlik die nuwe scenario wees, tensy die oudpresident weier om daaraan te voldoen.

@josesalver