Die toekomstige PSOE-UP-regering word uiteengesit, maar die vorming daarvan hang grootliks van ERC af

Die dae gaan verby en Onderhandelinge tussen PSOE en Unidad Podemos om die posisies en magte van die nuwe regering te spesifiseer vorder met 'n geheimhouding en diskresie wat vir die oomblik die beste waarborg vir die sukses daarvan is.

Volgens die lekkasies, hoewel niks heeltemal toe is nie, is die regeringstruktuur reeds grootliks afgebaken in terme van ministeriële portefeuljes, en die skepping van drie vise-presidentskappe (sonder om te spesifiseer watter die "eerste" sal wees, indien dit onder enige sodanige denominasie val), wat sou beslaan Pablo Iglesias (ons kan) en Carmen Calvo en Nadia Calvino (PSOE).

Met betrekking tot die “gewone” bedieninge om toekenning aan Unidas Podemos, sou dit ten minste twee ander wees: gelykheid (dalk geregisseer deur Irene Montero), en Werk, hoofgereg waarvoor daar verskeie kandidate is perse o rooi, en wat die belangrikste werkesel is, aangesien dit 'n sterk bastion is wat 'n groot begroting bestuur, veral deur sosiale sekerheid.

Die sosialiste probeer beperk Podemos sy toegang tot breë uitgawe-items, sommige van hulle van tradisionele ministeries te skei of beperkings of beperkings in te stel. Dit is die noodsaaklike stryd wat op die oomblik ontwikkel: die afbakening van gebiede van mag, met 'n regering waarin sosialiste en podemitas sal nie in enige portefeulje gemeng word nie: Elke persoon sou sy eie sake bestuur met mense wat hulle vertrou. Dit is dus noodsaaklik vir sosialiste om die magte van elke gebied duidelik af te baken en spesifiek, Podemos nie toelaat om die lywige Maatskaplike Sekerheidfonds oor te neem nie.

Die spesifieke besonderhede van wat onderhandel word, bly egter buite die openbare lig, met uitdruklike ooreenkoms van beide partye, wat gekoördineerde openbare betogings uitvoer om teenstrydige boodskappe te vermy.

Anderkant hierdie lyn van vooruitgang, Niks sal sin maak as daar nie soliede eksterne ondersteuning is nie. Alhoewel sommige van hulle nie moeilik lyk om te verkry nie, soos dié van die PRC, Más País-Compromís, of selfs dié van Coalición Canaria, ander is baie meer op die dakrand. alle oë Hulle is bowenal gerig op ERC, wie se dertien adjunkte byna noodsaaklik is om enige meerderheid te behaal.

Om hierdie rede het PSOE en Unidas Podemos Hulle doen konstante gebare gerig op die republikeine, met die doel dat hulle ooreenkom om die nodige stemme te fasiliteer. Hierdie behoefte bots egter met die konsultasie wat ERC voor sy basisse geroep het, wat voorspelbaar is sal enige ondersteuning op die daarstelling van 'n "onderhandelingstafel" voorwaarde. om die bestaande “politieke konflik” op te los. Sosialistiese sektore probeer om hierdie struikelblok te oorkom, deur so te maneuvreer dat ERC een of ander tipe tussenformule aanvaar, wat vir hulle heeltemal onvermydelik is, sodra PP en Ciudadanos verklaar het dat hulle hulself nie tot enige tipe tegniese of soortgelyke onthouding sal leen nie.

Moeiliker, hoewel dit nog nie uitgesluit is nie, sou wees om 'n soort ooreenkoms met Saam vir Katalonië, wie se posisie teenoor Sánchez soms nader aan dié van die CUP lyk as aan dié van ERC.

Die spertye begin druk op die onderhandelaars plaas: Op 3 Desember sal die Cortes saamgestel word, en die samestelling van die tabelle sal die sleutel wees om te bepaal in watter mate die pakte sal kan voortgaan of nie.

In die komende dae, electomanía gaan verskeie uiteensettings van ons ElectoPanel publiseer oor die mening van ERC-kiesers (en ander Katalaanse partye) oor watter alternatief hul stigting moet kies in die lig van Sánchez se moontlike besetting.