RecordEMos – 37 años del referéndum sobre la OTAN

Hoy se cumplen 37 años del referéndum en el que los ciudadanos de nuestro país decidieron si España debería formar parte de la OTAN o no unirse a la Alianza Atlántica. En este artículo repasamos los datos de las votaciones de la consulta.

die konteks

Die referendum oor Spanje se permanensie in die Noord-Atlantiese Verdragsorganisasie (NAVO), wat op 12 Maart 1986 gevier is, was 'n deurslaggewende gebeurtenis in die politieke geskiedenis van Spanje. Die referendum is uitgeroep deur die regering van destydse president Felipe González, en is gehou ná 'n hewige debat oor of Spanje 'n lid van NAVO moet bly of aan die militêre organisasie moet onttrek.

In daardie jare, Spanje was in die proses van demokratiese oorgang ná dekades van diktatuur onder die Franco-regime. Spanje se toetrede tot NAVO in 1982 was een van die land se eerste stappe in die rigting van integrasie in die Westerse wêreld en was geregverdig in terme van die behoefte om die Spaanse demokrasie en die integrasie daarvan in die internasionale gemeenskap te konsolideer.

Sonde verbod, Spanje se lidmaatskap van NAVO was hoogs omstrede en het sterk kritiek onder linkse partye uitgelok, vakbonde en sosiale bewegings. Hierdie groepe het gemeen dat NAVO 'n imperialistiese en oorlogvoerende organisasie is wat nie menseregte of die soewereiniteit van lande respekteer nie.

Die verkiesingsveldtog vir die referendum was baie intens en gepolariseerd, en die twee partye wat mekaar in die wedstryd gekonfronteer het, die "ja" en die "nee", het baie verskillende argumente oor die voordele en gevare van Spanje se permanensie in die NAVO aangebied.

Die ondersteuners van die "ja"-stem het aangevoer dat NAVO 'n defensiewe organisasie is wat die veiligheid van Europa teen die bedreiging van die Sowjetblok waarborg, en dat die onttrekking van Spanje aan NAVO die stabiliteit van die streek en die posisie van Spanje in gevaar sou stel. in die wêreld. Daarbenewens het hulle aangevoer dat NAVO aan Spanje belangrike ekonomiese en tegnologiese hulpbronne verskaf het wat die land bevoordeel het.

Aan die ander kant het die “nee”-ondersteuners aangevoer dat NAVO 'n militaristiese en ekspansionistiese organisasie is wat die wapenwedloop aanmoedig en dat dit nie die soewereiniteit van nie-lidlande respekteer nie. Daarbenewens het hulle aangevoer dat NAVO nie Spanje se veiligheid waarborg nie, maar dit eerder blootgestel het aan moontlike vergelding in die geval van 'n gewapende konflik, en dat die ekonomiese en tegnologiese hulpbronne wat deur NAVO verskaf word, onbeduidend was in vergelyking met die militêre en politieke koste van lidmaatskap. aan die organisasie.

Die resultate

Die gevolge

Die uitslag van die referendum oor NAVO in Spanje in 1986 het belangrike politieke en sosiale gevolge in die land gehad. Op politieke vlak het die oorwinning van die "ja"-stem Spanje se posisie as 'n lid van NAVO gekonsolideer en het die alliansie met die Verenigde State en ander Westerse lande versterk. Die sosialistiese regering onder leiding van Felipe González was van mening dat die oorwinning van die "ja" 'n onderskrywing van sy buitelandse beleid was en sy strategie om die land te moderniseer, en het die uitslag van die referendum gebruik om sy demokratiese legitimiteit te versterk.

Die navraag is egter sterk ontnugtering onder die sosiale en politieke sektore gegenereer wat die "nee"-opsie ondersteun het. Baie van hulle was van mening dat die “ja”-oorwinning die gevolg was van 'n bedrieglike en manipulerende verkiesingsveldtog, en dat die konsultasie nie die ware wil van die burgers weerspieël nie. Boonop het die referendum die politieke polarisasie in Spanje verdiep en die beeld van NAVO as ’n omstrede organisasie met min respek vir die soewereiniteit van lande versterk. In hierdie sin was die referendum oor NAVO in Spanje in 1986 'n sleutelgebeurtenis in die politieke en sosiale geskiedenis van die land, wat die begin was van 'n tydperk van transformasies en debatte oor die rol van Spanje op die internasionale toneel.