ካታሎኒያ እና አስነዋሪ ቋንቋ

በባለሥልጣናት ለባርሴሎና ጥቃት የሰጡት ምላሽ በጣም ጥሩ ነበር። ኢምቡኑን ወደ ሰርዲናቸው ለመውሰድ አንዳንድ ግርዶሾች እና ሙከራዎች ቢኖሩም ባጠቃላይ ፖለቲከኞች ሲመጡ ያልታደሉትን መግለጫዎች እንኳን ችላ በማለት ተግባሩን ጨርሰዋል። ተቃዋሚዎች ። እሱ በተገቢው ድምጽ በአስተዳደሮች መካከል ትብብርን አድርጓል. በእርግጥ እንደዚህ አይነት ክስተቶች ሁልጊዜ ሂሳቦችን በመጠባበቅ ላይ ይተዋል, ነገር ግን በአጠቃላይ ነቀፋዎችን ለመርሳት ወይም, ቢያንስ, ሁኔታው ​​​​መደበኛ እስኪሆን ድረስ ለሌላ ጊዜ ለማስተላለፍ የሚደረግ ሙከራ.

ማህበራዊ አውታረ መረቦች ሌላ ነገር ናቸው. ከጥቃቶቹ በኋላ ወዲያው ጥላቻ በዚያ ሁሉ የጭካኔ ሸክሙ ታየ። ነቀፋው እና ወቀሳውን መስጠት (ከሆነው ነገር አንድ አስረኛው እንኳን ሳይታወቅ ሲቀር) በፍጥነት የተለመደ ሆነ። ብዙ ካሚካዜዎች ወዲያውኑ በጠላታቸው ላይ አተኩረው ነበር፣ እና እያንዳንዳቸው ባንዲራቸውን እና ከሁሉም በላይ ቋንቋቸውን እንደ መወርወሪያ መሳሪያ ይጠቀሙባቸው ነበር። ባለጌዎች።

ዛሬ ይህ ማህበረሰብ ምን እንደሆነ በማክበር ዘይቤ ፣ ፕሬስ በታማኝነት ተከተለ ፣ ወዲያውኑ ማለት ይቻላል ፣ ትዊተሮች የጀመሩትን ተመሳሳይ ዘዴ። የተጠቀሱ ጋዜጠኞች፣ የሆነውን ነገር ከማወቃቸው በፊት፣ ቂማቸውን ሲያስታውሱ፣ መጀመሪያ በትዊተር ላይ፣ በኋላም በጽሑፎች ላይ፣ እንደፈለጉ ጥላቻን እየረጩ ነበር። አብሮ ለመኖር ትልቅ አስተዋጾ፣ ያለ ጥርጥር; ማመስገን አለብን።

አሁን፣ ጥቃቱ ከተፈጸመ ከአምስት ቀናት በኋላ የበረዶ ኳሱ ሊቆም አይችልም። ሁሉም የመነሻ ታላቅነት በክፍፍል ባህር ውስጥ ተበርዟል ፣ እና ምንም ነገር አይድንም ፣ ስህተቱ ሁል ጊዜ ከሌላው ጋር ነው ፣ ምንም ጥርጥር የለውም ፣ እና ቁራጭ ለማግኘት እሱን ማሸት ያስፈልግዎታል።

እንክርዳዱን የዘሩት በመጀመሪያ ከሁለቱም ወገን ጥቂቶች መሆናቸው ምንም አይደለም። ህብረተሰቡ ፣ በመጨረሻም ፣ ተናጋሪዎች ካሉት ፣ የአክራሪዎቹን ንግግር መግዛት ያበቃል ፣ ምክንያቱም ንግግራቸው ቀለል ያለ እና ድንቆችን ማሰብ እና ማድነቅን የሚያበሳጭ መጥፎነትን ያድናል ።

የክፍፍል ቀስቅሴው ቋንቋ ነው። ኩራታችን ሊሆን የሚገባው የቋንቋ ልዩነት እና በጥንካሬ የተከበሩ ቅርሶች አካል ለአስር አመታት ተኩል ያህል እየበዙ እየመጡ ያሉት የመሠረታዊ አራማጆች ዋና ማበረታቻ ነው። አረመኔዎቹ እና ተቃዋሚዎቻቸው ሳያውቁት አንድ ዓይነት መከራከሪያ ይጠቀማሉ ምክንያቱም ሁለቱም አንድ ቋንቋ ብቻ አንድ ሀገር መሆን አለባት የሚለውን ራዕያቸውን ለመጫን ይፈልጋሉ። ያንቺ ​​ደደብ ሀገር።

ከሞሶስ ውስጥ በካታላን የተጻፈ ትዊት ፣ ሁለት ሺህ ጊዜ እንደገና ታትሟል ፣ የካስቲሊያን ፋንዳዲስቶች ትክክለኛ ቁጣ ሊሆን ይችላል ፣ እነሱም ተመሳሳይ ትዊት በስፓኒሽ እና በሦስት ሺህ ጊዜ እንደገና ታትሟል ፣ በኔትወርኮች ላይ ካለፈው ጋር አብሮ ይኖራል ። . ፑዪጅዴሞንት በመገናኛ ብዙኃን በካታላን ቋንቋ ሲናገር ይታያል፣ የስፔን ትንሽ ማጣቀሻን ችላ በማለት ተቀባይነት ሊኖረው ይችላል፣ ነገር ግን ስፔን የሚባል ነገር መኖሩን የሚናገረውን ትንሹን ማጣቀሻ እንኳን በመርሳት በንግግሩ ውስጥ አስገራሚ አቅጣጫዎችን እንዲያደርግ ያስገድደዋል። በቤተ ክህነቱ ውስጥ ማንንም አላሳፈረም።

እንደነዚህ ባሉ ጥቂት ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ትናንሽ ኳሶች ሠርተዋል::

በጥቂት ጊዜያት ውስጥ ሁሉም ከቁጥጥር ውጭ ነበሩ, ስለ ቦሌዎች ሲናገሩ, የባርሴሎና ከንቲባ ከፒ.ፒ.ፒ ቢሆኑ እነርሱን ላለማስቀመጥ ይሰቅሏታል; እና ተቃዋሚዎች በፀረ-ሽብርተኝነት ጉዳዮች ላይ የተወሰኑ ኃይሎችን ወደ ሞሶስ መከልከል ሲናገሩ, ይህም የስፔን ፋሺስት መንግስት ለሁሉም ነገር ተጠያቂ መሆኑን ያሳያል; እና ሌሎች የዜና ላይ የካታሎኒያ ካርታ ጋር, የጂሃዲስቶች መነሻ እና መድረሻ ነጥቦች ሁሉ በተመቻቸ ሁኔታ በዝርዝር በመዘርዘር የሁሉም ነገር ሥር በካታሎኒያ ውስጥ ብቻ በካታሎኒያ ውስጥ, ካታሎኒያ ውስጥ ምንም ተጨማሪ ነገር የለም; እና ከአሃዳዊ ሰልፎች ውስጥ የተወሰኑ ባለሥልጣኖች ቦይኮት ጋር እነዚያ; እና ከዚያ ሁሉም ነገር, እና ከሁሉም በላይ ቋሚ, የማያቋርጥ የቋንቋ ነቀፋ, በኤሜቲክ መስቀል ውስጥ.

#እንግዲህ_ሁላችሁም_አስፓራጉስን_ለመጠበስ_ሂዱ

የባርሴሎና ዜጎች ምንም እንኳን ይህ እብጠት እያደገ ቢመጣም ፣ አሁንም የጨዋነት ምሳሌ እየሰጡ እና ለተሻለ ዕድል እንዴት ብቁ መሆን እንደሚችሉ ያውቃሉ። ፖለቲከኞቻችን (አንዳንድ ጊዜ) እና የእኛ ፕሬስ (ብዙ ጊዜ) ሊያፍሩ ይገባል. ግን ሊያደርጉት አይደለም፡ በመስታወት ውስጥ ለአፍታ እንኳን ሳይመለከቱ ሬሳውን እየበሉ ከፊት ለፊታቸው ያሉትን ጥንብ አንሳዎችን ብቻ ይጠሩታል።

አብሮ መኖር፣ በምክንያታዊነት ላይ የተመሰረተ ውይይት እና የተከሰቱትን ነገሮች ግምት ውስጥ ማስገባት ከቦርዱ ውስጥ የተገለሉ ናቸው, ምክንያቱም ዋናው ነገር በሌሎች ላይ ጥፋተኛ መመደብ ብቻ ነው, እና እያንዳንዱን ሰው የሚስብ የህዝብ አስተያየት ክፍል ያንን ንግግር በመግዛቱ ነው.

የሆነ ጊዜ ላይ ይህን ሁሉ የጥላቻ ከንቱ ነገር ጥብስ የሚልኩ ሰዎች፣ ፖለቲካ ያልተላበሱ እና በመፈክር ያልታዘዙ ሰዎች ሕዝባዊ አመጽ ሊፈጠር ይገባል። እና በመተላለፊያነት ብቻ ሳይሆን በንቃት ድምጽ መስጠት. ምናልባት ዛሬ የሚደግፉ የፖለቲካ ፓርቲዎችን እንኳን የማያገኝ የተለየ ድምጽ።

ከሃያ አምስትና ሰላሳ ዓመታት በፊት ታላቅ፣ መነጋገርና ለጋስ አገር ለመገንባት እውነተኛ ዕድል ያገኘንበት ጊዜ ነበር። አገር እንደ አንዳንድ (ጥቂት) ሌሎች በዓለም ላይ። የብዝሃነትን ምሳሌ የሰጠች የሰለጠነች ሀገር። ግን ያ ቅጽበት ከኋላችን ነበር። ይልቁንም፣ በራሳችን ኃላፊነት፣ አሁን የምንኖረው ቂም እና አለመተማመን፣ ማንም ሰው የቱንም ያህል እብሪት ቢያሳይ እንዴት እንደምንወጣ በትክክል የሚያውቅበት እውነተኛ የቴሌዳቦክስ ሳጥን ውስጥ ነው። ለዚህ ሁሉ ተጠያቂዎች የተወሰኑ ስሞች እና ስሞች አሏቸው። የሚወደው ተግባር ቂምን ማሰባሰብ፣ ደቂቃዎችን ማስፋት እና ከነሱ የፖለቲካ ትርፍ ማግኘትን ያካትታል። ይወቅሳሉ እና አጋንንት ያደርጓቸዋል፣ጥላቻቸውን ያሽጉታል፣ከዚያም በትዊተር መልክ፣በጽሁፎች መልክ፣ብዙ ተመልካቾች ባሉበት ስብሰባ መልክ ይሸጣሉ።

በዚህ መልኩ ነው የሚቀጥሉት። እና አንተ አንባቢ እነዚህን ንግግሮች መግዛቱን ትቀጥላለህ። ስለዚህ አንተም ተጠያቂ ነህ። ሁላችንም ነን።