Defizitaren eskandalua

Joan den urtearen erdialdean, hauteskundeetarako hilabete gutxi falta zirela, gobernuak aurrekaririk gabeko neurri fiskalak hartu zituen. Inoiz ez da urte erdian Aurrekontu legerik aldatu atxikipenak murrizteko, duela urte kendutako aparteko ordainketen zati bat itzultzeko, zerga tasak murrizteko, zerga murrizketak aurreratzeko. printzipioz 2016. urtearen hasierarako aurreikusita, gastua handitzea edo diru-sarrerak gutxitzea, edo biak, beste neurri batzuk hartzea.

Inoiz ez. Ezta krisiaren hasierako garaietan ere, Zapaterok milioiak oparitu zituenean ez zuen egoera arintzeko balioko zuten itxaropen hutsean, areagotu beharrean. Inoiz ez.

Beti ere, logikaz eta zergadunen segurtasun juridikoagatik, Neurri fiskalak Aurrekontuen kontua izan dira, udan prestatu, udazkenean onartu eta hurrengo urtean zehar aplikatzen direnak.  Hau normala da, logikoa, zentzuzko bakarra.

Orain ez. 2015ean hauteskundeak zetozen, eta 2012 eta 2014 urteen artean zergen altuen zati bat azkar murriztu behar izan zuten.Hortaz, gobernuak egindakoa itzuli behar izan zuen helarazi nahi zuen mezua amaitzeko: ekonomia bikain ari zen eskerrak. hari, eta berak bakarrik, PPk, gobernatzen jarraitu behar izan zuen gauzak hobetzen jarraitzeko. Beraz, jada bagenekien zer bozkatu behar genuen. Abisua eman ziguten.

Alderdi Popularrak sortutako mirari ekonomikoa (ez nazioarteko egoeragatik, ez lehengaien prezioen murrizteagatik, ez kolapsoaren osteko errebote logikoarengatik) herritarrek sentitu behar zuten, eta bide bakarra zen hilero nominan diru apur bat gehiago ematea, nori eskertu behar zuten jakin zezaten.

2015eko uda iritsi zenean gertatu zen. Zein izan zen gizartearen erreakzioa? Oso eskasa. Milaka artean galdutako lau prentsa-artikuluk erabilitako mekanismo teknikoa kritikatu zuten, bostek esan zuten neurriak ez zetozela gastuaren zorroztasun eta zentzuzkotasun-helburuekin, beste hamabi artikulu hauteskundeetan infamia zela adierazi zuten, eta beste lauzpabost. esan zuen zoramena zela Europarekin hartutako konpromisoak ez betetzea ekarriko zigula.

Gizarte osoak ez zuen jakin ere egin. Gauza teknikoak ziren...

Hauteskundeak heldu ziren, eta PPk lortu zuen nahi zuena. Alderdi ekonomikoki kaudimen bakarra bezala agertu zen bere boto-emaileentzat. Lehen postua mantentzeko nahikoa boto atxiki zituen.

Gaur badakigu zeintzuk diren guzti horren ondorioak. 2015eko Aurrekontuak aurrekontu-egokitzapena egitera behartu gaitu. Ez ziren hitzak, konpromisoak baizik. Errealitatea, 2015eko udan egindako aldaketa duingabearen ostean, hori da agindutako doikuntzaren erdia ere ez dugu bete. 2015ean lehenago edo beranduago ordaindu beharko ditugun 10.000 milioi euro inguru irabazteari edo gehiegi gastatzeari utzi diogu. Izerdiz.

Ez betetzea ez da gauza hutsala. Ez betetzeak inkoherentzia eta ezintasuna erakusten du, nerbioa ez bada. Rajoyren gobernuak, 2015eko udan neurri horiek hartu zituenean, bere gain hartzen zuen arriskua bazekien. Eta bere gain hartu zuen.  Gobernuak bazekien zertara jokatzen ari zen. Eta hala ere jokatu zuen. Gurekin jolastu zuen.

Ayer Montoro ministroa azaleratu zen, eta datuak gehiago ukatu ezin zituenez, Erantzukizuna kendu eta autonomia erkidegoei bota zitzaien. Erantzuten lehenak, hain justu, PPk gobernatzen dituen erkidego batzuetako ordezkariak izan dira. Esan zuten, oso ondo, gobernua iruzur egiten ari zela: erkidegoei 2015erako zegozkionak baino baliabide gutxiago bideratuz gero, azken finean, errudun nagusia den hutsune baten erantzule bihurtzen ditu. Gai horretan dauden teknikariek, duela urtebete benetan protesta egin zuten bakarrak, eta inork kasurik egin ez zienek, hori frogatzen duten hainbat analisi zehatz argitaratu dituzte atzo eta gaur artean. Gizarte Segurantzak, esaterako, %0,6ko defizitarekin amaitu behar zuen urtea, baina, egia esan, %1,26ko desorekarekin egiten du. Horri betetzea esaten zaio Montororen ustez. Beraz, ministroak dioena, aktiboz eta pasiboz, ekintzaz eta ez-egitez, Bera da orain 10.000 milioi euroko gurutze gehigarri bat buru gainean zintzilik dugulako erruduna.

Hutsune hori ez da gauza txikia. Garrantzitsua da. Dohain elektoralen ondorioz egin izana, legea behartuz, ez da zentzugabekeria: zitalkeria da. Gizarteak, oro har, eta oposizioko alderdiek bereziki, ez zuten oihu ozen egin orduan (neurriek “onuradun” funtzionarioek edo langileek haserretu ez zezaten) izan duten maila baxua erakusten du.

Horrela jarraituko dugu. Dugu Duela hilabete batzuk a biltzen zuen plan polit bat aurkeztu zuen 90.000 milioi euroko hutsunea. Berdin du. Zenbakiek dena onartzen dute. Orain eskariak apur bat apaltzen ditu eta horrekin PSOEk elkarrizketarako zein irekita dagoen ulertuko duela espero du. PSOE eta Ciudadanos, Bere aldetik, egiturazko neurri sakonik jorratzen ez duen akordioa lortu dute eta, batzuei eta besteei atsegin emateko, hutsune ekonomikoak ere baditu, nahiz eta ez hain handiak. Berdin du. Bilatzen dutena jarrera da, argazkia; ez zorroztasuna.

PPk, bere aldetik, hilabeteak daramatza esaten 2015eko aurrekontuen desoreka hamarren gutxikoa izango zela, eta Zapateroren garaian dena askoz ere okerragoa izan zela beti. Orain, hutsunea puntu oso bat dela ukatu ezin dutenean, oraindik ere baliabideak dituzte Zapaterok 2008an egindako akatsak erabiliz justifikatzen jarraitzeko!!

Merezi dugun klase politikoa dugu. Entzun nahi duguna esaten digute. Eta gero kexatzen gara azkenean prezioa ordaindu behar dugula.

Kasu honetan, Alderdi Popularrak egindako zitalkeria (ez du beste izenik) oin puntetan egingo du berriro. Herritar gehienentzat, gai hauek ulergaitzak izaten jarraitzen dute eta ez dute axola. Eraginak izango ez balira bezala: haien bizitza suntsitzen dutenak ez balira bezala. Espero dut behintzat, Akats handi honek PPk herrialdearen salbatzaile ekonomikoak direla hain ausardiaz aldarrikatzeari utziko dio. Egia esan, 2012, 2013 edo 2014 urteetan zehar, egoeraren kudeatzaile arruntak izan dira, inoiz ez distiratsuak. Azkenik, 2015ean, aurkezten zitzaien hauteskunde-ikuspegiaren aurrean, azpijoko fiskalez txorrota zabaldu zuten. urte erdian. Lehen hartutako konpromisoek ez zuten batere axola. Ezta 2016a amaitu baino lehen bere gain hartu beharko ditugun ondorioak ere.

Hobetuko gintuzkeen egiturazko erreformak; benetako zorroztasuna, itxura denaren aurka, murrizketarik ekarriko ez ligukeena, horiek saihestea lortuko lukeena; Herritarrei egia esatea, laburbilduz, herri honetan ohikoa ez den zerbait da. Inoiz ez da egiten, botoak galtzea dakarrelako.

Oraingoz, hautsitako platerak, kasu honetan 10.000 milioi balio duten platerak, besteek ordainduko dituzte. Ordaindu behar dutenerako, Montoro ez da bertan egongo: ate bat zabalduko duzu, bueltaka, denen bistatik urrun ongi ordaindutako leku batera eramango zaituena.