گزینه های دولتی بر اساس میانگین های نظرسنجی

آنچه اکنون نظرسنجی ها می گویند ممکن است ربطی به نتیجه 26 ژوئن نداشته باشد، اگر در آن روز انتخابات برگزار می شد. ما می دانیم که نظرسنجی های فعلی می توانند سوگیری هایی داشته باشند که داده های آنها را بی فایده می کند. و ما می دانیم که از حالا تا آن زمان اتفاقات زیادی رخ خواهد داد که همه چیز را تغییر می دهد.

اما بیایید عملیات را طوری انجام دهیم که انگار همه موارد بالا را نمی‌دانیم و فرض کنیم که 26-J نشان دهنده آخرین فرصت است که در آن طرفین مجبور به توافق خواهند شد، زیرا جامعه شش ماه دیگر را تحمل نخواهد کرد. از فلج در آن مرحله، احتمالاً دیگر گزینه ممتنع نخواهد بود: جامعه خواستار تعهد فعال برای تشکیل دولت خواهد بود. اگر چنین است، و اگر داده‌های فعلی تا 26 ژوئن بدون تغییر باقی بماند، چه توافق‌هایی امکان‌پذیر خواهد بود؟

1. ائتلاف بزرگ بزرگ

دولت با اکثریت زیاد و امکان انجام تغییرات در قانون اساسی. بزرگترین اشکال آن بی ثباتی داخلی است، زیرا توسط احزاب با منافع متفاوت حمایت می شود. علاوه بر این، Podemos/UP را به عنوان تنها اپوزیسیون واقعی باقی می‌گذارد که به راحتی می‌تواند بر هر نارضایتی اجتماعی سرمایه‌گذاری کند تا در انتخابات بعدی به قدرت حمله کند.

2. ائتلاف بزرگ قدیمی

PP، که توسط سیودادانوس رد شده است، گاهی اوقات با این ایده معاشقه می کند. این دولت برای انجام هر اقدام پیشنهادی از حمایت کافی برخوردار خواهد بود، اگرچه برای گسترده‌ترین اصلاحات قانون اساسی به حمایت خارجی نیاز دارد، زیرا به دو سوم کنگره نمی‌رسد. بزرگترین اشکال آن، جدا از تنش‌های داخلی که با توجه به تقابل تاریخی بین دو طرف رخ می‌دهد، این است که اپوزیسیون دو سر (واموس و سیودادانوس) خواهد داشت. اپوزیسیون از ناهماهنگی های دولت برای سرنگونی PP و PSOE و جایگزینی آن با یک سیستم دو حزبی جدید Ciudadanos/Podemos در رویدادهای انتخاباتی بعدی استفاده خواهد کرد.

3. ائتلاف راست میانه

با اکثریت محدود، به تنهایی یا با دریافت حمایت های کوچک اضافی پیش خواهد رفت. به عنوان یک مزیت، این پیمان است که تعداد کرسی های منسجم تری را به دست می آورد و حضور هر دو حزب را در دولت به حداکثر می رساند. از نظر ایدئولوژیک، برنامه او کاملاً قابل دستیابی است و تناقضات درونی کمی خواهد داشت. به عنوان یک نقطه ضعف، این کشور با یک جبهه قدرتمند روبرو می شود که می تواند اصلاحات قانون اساسی را مسدود کند و در صورت عدم موفقیت اقدامات دولت در بهبود وضعیت اقتصادی، از حمایت اجتماعی برخوردار شود.

4. ائتلاف چپ میانه

غیر ممکن

5. ائتلاف تغییر

اینگونه بود که سانچز آن را تعمید داد، اگرچه تغییری که هر یک از سه حزب پیشنهاد می کنند متفاوت است و این بزرگترین تضاد درونی آن خواهد بود. صندلی های زیادی وجود خواهد داشت، به طوری که او به شدت نیازی به ایزکوئیردا یونیدا نخواهد داشت، اگرچه احتمالاً آن را برای یک موضوع تصویری ترکیب می کند. اشکال بزرگ آن این است که حزب مردم را در یک بشقاب با اپوزیسیونی رها می کند که ناسازگاری های داخلی را برجسته می کند تا سعی کند با اکثریت مطلق به دولت بازگردد. در این روند، یکی از سه حزب دولتی احتمالا آسیب می بیند و می تواند حکم اعدام خود را امضا کند.

6. ائتلاف چپ

غیر ممکن

7. ائتلاف چپ ها با ملی گرایان

ملی گراها بیست کرسی را که این ائتلاف برای امکان پذیر شدن نیاز دارد، فراهم می کنند. مزیت آن عرضی بودن، با گرد هم آوردن بخش های بسیار متفاوت جامعه است. بزرگترین نقطه ضعف آن، تناقض آشکار بین برنامه PSOE و احزاب ناسیونالیست کاتالونیا در مورد موضوع همه پرسی است.