Spuenien 2016: Tëscht Haass an Angscht

Déi, déi elo véierzeg oder fofzeg Joer al sinn, sinn gebuer, wéi den Diktator nach e puer Joer ze liewen hat, a si sinn nach ëmmer an der Mëtt vum Haass opgewuess. Seng Elteren hunn d'Geeschter vun der Vergaangenheet gefaart, an hate sech selwer ze schützen. Politik maachen, bestoung also doran, mat Roserei iwwer d'Vergaangenheet ze schwätzen: de Krich, déi Béis, déi Gutt... An den XNUMXer hunn net jidderee datselwecht gehaasst, well jidderee verschidde Geeschter hat, mä den Haass war nach ëmmer allgemeng. Déi al Emissioun vun deenen zwee Spuenien war ganz lieweg am Land.

Mä et huet sech erausgestallt, datt d'Eltere vun deene Kanner, déi si ware Kanner vum Haass, well se während engem Biergerkrich gebuer sinn, si waren déi, déi en Enn gemaach hunn. Si hunn e bessert Land fir hir Kanner gebaut, déi deemools nach Kanner waren, an deem se amplaz deen aneren ze refuséieren, geléiert hunn ze denken, datt de Géigner héchstens falsch war. Si hunn hir Kanner geléiert verzeien an tolerant vun Differenzen ze sinn. D’Elteren hunn et deemools besonnesch schwéier fonnt, déi Wäerter ze iwwerdroen, well se hinnen de Géigendeel agefouert hunn. Déi Generatioun, déi elo siwwenzeg, uechtzeg, nonzeg Joer al ass, verdéngt vill Respekt. Hir Kanner goufen Erwuessener an engem Land wou hir Elteren Angscht haten an an der Mëtt vun engem Albtraum opgewuess sinn, awer si goufen gedréckt mat Vertrauen ze liewen a roueg eng besser Zukunft ze bauen.

An hir Kanner hunn hinnen nogelauschtert. Si sinn ausgerechent an engem Land dat kloer no vir geet: méi oppen, manner fundamentalistesch a vill besser ze liewen. Haass an Angscht goufen am Eck gedréckt, ofgeséchert an einfach ze verwalten Slummen: véier schlecht gemaachte Graffiti, Maueren oder Biedem, déi mat rosen Messagen ofgeschaaft goufen, déi kee berücksichtegt huet. Dat war alles wat vum Krich iwwereg war:

D'Jore si vergaangen, d'Graffiti gouf ëmmer méi knapp, an op eemol hunn d'Kanner vun de XNUMXer gemierkt datt si Erwuessen waren: drësseg oder esou Joer nodeems se hir Rees ugefaang hunn, haten si e gutt Land an den Hänn, an et war Zäit ze huelen d'Hénger.

Et war 2006.

Zéng Joer méi spéit, elo, waarden d'Hänn nach ëmmer op si, oder besser gesot, si sinn laanschtgaangen. Hir Elteren, déi aus Haass koumen, stierwen, a si, déi d'Fackel sollten ophuelen, gesinn wéi e President, dee wéi en ale Mann ausgesäit, zënter Méint Neen zu alles seet. Mëttlerweil hu vill vu sengen eegene Kanner op eemol agebrach fir och Neen ze soen, mat hiren Ielebou. D'Atmosphär ass nees mat Ressentiment gefëllt.

Hei si mir erëm, tëscht Haass an Angscht, empfänken nee riets a lénks,  ganz aner awer praktesch net z'ënnerscheeden Negativer. Endlech si mer zréck fir an der Mëtt vu Geeschter ze liewen. Déi vu viru fofzeg Joer goufen "Krich", "Kommunismus", "Faschismus", "Lizenzitéit", "ETA" genannt. Déi vun elo ginn "Aarbechtslosegkeet", "Schnëtt", "IBEX", "Venezuela", "Pigtails" genannt.

Wat ass mat eis geschitt? Wat ass vun eisem Land ginn, vun deem vernünftege Zesummeliewen, deen eis al Leit opgebaut hunn?

Wat geschitt ass, war eng brutal Wirtschaftskris, op déi mir eis net virbereet haten: vis-à-vis vun där mir eis éischter ofgerappt haten. Eng Kris déi muss kommen, déi mir awer net wollten virausgoen. A wéi hien ukomm ass, huet hien eis fonnt, déi a Bubbles liewen, déi op eemol explodéiert sinn, an eis an der Loft hannerlooss, honnert Meter héich an ouni Fallschierm. A kuerzer Zäit goufen op eemol Millioune Bierger op de Buedem geheit: zu Misär, Aarmut, Emigratioun. Millioune Somen goufen geworf fir eng aner Generatioun vun Haass gebuer ze ginn.

Mir hu schonn déi nei Generatioun vun Haass hei. Si sinn déi, déi elo sinn, Angscht an de Kierper vun eisen Eeleren setzen.

Et ass logesch, datt déi Jonk esou ausgefall sinn: Si hu vill Grënn fir rosen ze sinn. Dëst verflucht Jorzéngt, dee mir erlieft hunn, huet eis all unhinged. A si si méi vulnérabel. Si sinn net responsabel mee Affer, a si hunn op d'mannst de Courage ze rebelléieren.

Mir sinn all schëlleg un der sozialer Fraktur, an där mir eis selwer erakritt hunn. D'Regierungen hunn net virausgesot: si waren zefridde mat Statistiken déi exzellent PIB-Daten awer mëttelméisseg Chômagezuelen ubidden. Am Joer 2000, 2004, souguer 2008, hu si sech zréckgetrueden, e wonnerbare Land ze hunn, dat trotzdem e Chômagetaux hat, deen dat verdräifacht huet, wat eis entsprécht. Dee flagrante Widdersproch sollt duergoen fir hinnen ze verstoen datt se vill Saache falsch maachen: e Land mat fofzéng Millioune Mataarbechter kann net an der Mëtt vun enger Räichtumsblase liewen an zwou Millioune Chômeuren halen. Mä an deene Jore wollten weder d'Regierungen nach d'Bierger et gesinn. Keen wollt wëssen, datt wann e puer Saachen net zesummegefaasst ginn, wann d'Saache sou gutt gaang sinn, et heescht datt se schlussendlech schrecklech falsch géife goen, soubal d'Saachen e bëssen falsch gaang sinn.

Beim Erreechen vun 2007 an 2008 koum den inévitabelen, de Fall. An 2009 an 2010 huet déi haart Realitéit deen Haass erëmbelieft, deen esou vill eis ass, deen dormant war, awer net ausgestuerwen ass. Géint dem Afgrond an deem mir gefall sinn, hu mir all no schëlleg Parteien gesicht fir eis ze exculpéieren.. Ass Mënsch. Mir hunn op dat aalt Spuenien vun deenen zwee Spuenien zeréckkuckt: Mir sinn zréck op déi aner ze haassen an ze blaméieren.

Mir sinn zréckgaang fir anerer ze blaméieren an ze haassen

A Katalounien hunn se en Täter fonnt, Spuenien genannt, an e puer haten hien. De Riets huet en Täter fonnt, deem säin Numm de José Luis war, a si haten et. Jore méi spéit liewen se weider vum Akommes aus deem Haass, ëmgewandelt an Angscht. Elo nennen se hien "Pablo", an hien mécht d'Angscht vun den eelere Leit zu Gelübden. Déi Lénk hunn och hiren Täter fonnt an hir Fetisch. si genannt hinnen Schnëtt, Kapitalismus, Neoliberalismus, Banken, IBEX,... fir et an engem eenzege Wuert ze resuméieren: Rajoy. An do fuere si weider, stäerken hiren Haass a sichen no neien Objeten Bierger déi ze haassen fir wann de Mariano fort ass. Wat geschwënn wäert sinn.

Awer scho virdrun, am Joer 2011, war d'Spannung net erdrobar, an d'Stroosse si voll vu verréckten Leit. Glécklecherweis huet dës Indignatioun Kanäl fonnt an ass um Kongress am Joer 2015 erakomm. Dës Kéier hu mir d'Saache besser gemaach, mir mussen et zouginn. Enthält Roserei ass net an d'Parlament ausgebrach, wéi et fréier war, alliéiert mat bruter Kraaft, mat engem Tricorne Hut an enger Pistoul an der Hand, awer mat Dreadlocks, Kuss Frënn an Pfleeg Puppelcher. Hien ass mat all Legitimitéit a mat ganzem Recht erakomm, ouni d'Béisen ze maachen fir d'Dieren ze forcéieren.

Et geschitt awer, datt Legitimitéit néideg ass, awer net genuch. An dësem Spuenien vun de Joren 2010, mir hunn opgehalen déi falsch Persoun am Noper ze gesinn. Mir kommen zréck fir ze proklaméieren wat d'Spuenesch ëmmer geruff hunn: datt den Noper e Guy ass, deen et wäert ass ze haassen an ze veruechten. Den Haass huet alles iwwerschwemmt, mam nooste méigleche Stil, egal wéi vill onpronounceable Mëttelen elo fir eis Vorfahren benotzt ginn: Twitter, Facebook, Foren, Whatsapp. Den alen Haass huet nei Kleeder ugedoen fir eng rosen, hoffnungslos Generatioun ze kreéieren déi d'Gesiichter vun den Täter muss identifizéieren. Awer fir déi, déi e bëssen Erfahrung hunn, ass dëst alles net täuscht: Dëst ass net d'Ännerung, dëst ass Business wéi gewinnt. Dës Kanner haut sinn eis eege reinkarnéiert Grousselteren: datselwecht Gesiicht, déiselwecht Roserei, déiselwecht blann Batterkeet.

Wéi al sinn déi Jonk: wéi ganz deier a prévisibel!

Si hu schonn eng Plaz an der Chamber an an der Gesellschaft. Awer praktesch näischt huet an honnert Joer geännert: kaum d'Kleeder, an deenen d'Hass gekleet ass, ni seng Fondatioun. Urenkelkanner si Klonen vun hiren Urgrouselteren.

Glécklecherweis ass net alles esou. Zesumme mat Haass Liewen Hoffnung an oprecht Wonsch ze verbesseren. Zesumme mat Ressentiment gëtt et e Wonsch ze bauen. Mir si méi kultivéiert a mir si méi bereet wéi an der Vergaangenheet. De Problem ass datt fir de Moment déi Schlecht dat Gutt erdrénkt. An deene mir sinn. E puer proklaméieren datt "Ech sinn d'Verännerung", a si gleewen datt dës Proklamatioun demokratesch ass. Awer d'Ännerung oder mir sinn all oder et wäert net sinn. Dir kënnt net änneren andeems Dir en Deel vun der Gesellschaft de Réck dréit. An d'Wourecht ass datt d'Halschent vu Spuenien d'Popularpartei haasst, awer déi aner Halschent ass erschreckt vu Podemos, sou datt béid net fäeg sinn eppes ze féieren wat eis all déngt.

D'Halschent vu Spuenien haasst d'Popularpartei, awer déi aner Halschent ass erschreckt vu Podemos, sou datt béid net fäeg sinn eppes ze féieren wat fir eis all funktionnéiert.

D'Aarbecht vun Iwwergangselteren, elo Grousselteren, elo bal dout (e puer definitiv dout) ass ausernee gefall. Mir ginn zréck an déi zwee Spuenien, mat engem Doudesangscht, deen aneren voller Haass, a béid de Géigendeel d'Roll vum Täter zouginn. Also, fir vill, wien Brécke baut ass e feige Verrieder vu senge Prinzipien, a wien se dynamiséiert ass e kohärent Kämpfer fir déi eenzeg richteg Idealer.

E puer drénken aus Haass. Aner Angscht:

Et dauert Zäit fir Wonnen ze suturéieren bis d'Intoleranz erëm erofgeet. D'Jore vu Kris, d'Ongerechtegkeeten, déi brutal Aarmut an Ongläichheet, déi eis ëmginn, hunn eis Häerzer a Kalk begruewen an dunn ausgegruewen fir et an der Mëtt vum Kongress ze exposéieren. An obwuel jidderee mengt datt den Täter deen aneren ass, Schëlleg ass eng ganz Gesellschaft, déi an den 90er an 2000er Jore net wousst, wéi een déi néideg Reforme soll uhuelen, fir datt mir, wann et falsch gaang ass, bereet wieren. Keng Korrekturmoossname gouf ugeholl. Keng déif Ännerung déi eis iwwer d'Uewerfläch verbesseren. "Mir geet et schonn zimlech gutt", hu mir geschéngt ze denken. Loosse mer näischt beréieren, kee stéieren, loosse kee géint eis demonstréieren, fir hir Privilegien ze attackéieren, loosse mer eis matdroen ... Weder am territorialen, nach am wirtschaftlechen, nach am sozialen Aspekt, de Reformen datt all déi recommandéiert Experten ënnerholl goufen, an datt mir eis op d'Zukunft virbereet hätten. Et war keng Ambitioun oder Sënn vum Staat. "Loosst se erfannen", sot de Urgrousspapp Unamuno. "Loosst anerer reforméieren" hunn den Aznar an den éischten Zapatero sech selwer verkënnegt, matverantwortlech fir d'Bubbles a fiktiv Wuesstem. A well se keng Reforme gemaach hunn, wa se konnten, hunn den Zapatero an de Rajoy spéider misse widdert Schnëtt huelen, wann et ze spéit fir soss eppes war.

Bleiwe mir an dëser Situatioun fest, oder ass et temporär? Mir wëssen nach net. Eis Zukunft hänkt zu engem groussen Deel vun deem, wat tëscht haut an dem 26. Juni geschitt: Gréisst oder Misär, Egoismus oder Generositéit vun deenen, déi fir eis entscheeden. Et ass wichteg, a vill, wa mir endlech fir eng Regierung vun der Harmonie oder eng Konfrontatioun wielen. Ass net datselwecht. Et wäert net d'selwecht sinn. A wa keng Regierung gëtt, wa mer endlech op 26-J kommen, dann hunn d’Bierger hir Meenung. Da gëtt et eis Zäit. Et gëtt noutwenneg, datt mer d’Réck vun deenen zwee Spuenien, déi an de Spigel kucken, sech haassen, sech fäerten a sech brauchen. Nëmme wa mir et esou maachen, komme mir aus deem.

"Harmonie war méiglech", ass de Motto datt d'Ära vum Adolfo Suárez a Santiago Carrillo eis verlooss huet. Elo, no dësem verfluchten Jorzéngt, hu mir alles verschwonnen an zréck op Ressentiment, vergiessen datt déi haass Reflexioun, déi mir aneneen an den Ae gesinn, net d'Bild ass, vun deem mir kucken, mee eist eegent Eekleges Gesiicht.

Virun 37 Joer hat den Adolfo Suárez, ënnerdaach an an der Mëtt vun der Helleger Woch, de Courage fir d'Kommunistesch Partei ze legaliséieren, mat enger ganzer Geschicht vun Haass ze iwwerwannen. Elo, wat hannert de Kulisse geschitt an an der Mëtt vun der Helleger Woch 2016 wäert eis Zukunft fir ëmmer markéieren. Et ginn nëmmen zwou Regierung Optiounen: Koncord oder Ausgrenzung. Entweder mir erreechen e breeden Accord tëscht verschiddene Parteien, déi opginn an zesumme schaffen, oder mir wielen de Frontismus, dee géint de Géigner opgesat gëtt.

D'Konsequenze fir deen een oder deen anere Wee ze wielen wäerte ganz anescht sinn.