Gitt weg, Här Sanchez.

Vill vun eis sinn opgewuess mat engem hegemonesche PSOE. D'Partei konnt Wahlen gewannen oder verléieren (si huet se allgemeng gewonnen) awer säin Zil war ëmmer d'Regierung vu Spuenien an et huet ni d'Ëmlafbunn vun 130-200 Deputéiert verlooss. Et war esou an esou schéngt et ëmmer ze sinn.

Wéi och ëmmer, viru 90 Méint huet de PSOE 85 Deputéiert kritt a kaum déi zweet Plaz ënnert de spuenesche Parteien behalen. Et war eppes onendlech, katastrophal, awer näischt ass geschitt. Dunn, virun engem Mount, erreecht et XNUMX, säi Virdeel am Sëtz géint Drëtte Partei war nach e bësse méi reduzéiert, an der Distanz géint déi éischt erreecht Niveauen ni virdrun gesinn.

D'Bewäertung vun de Wahlresultater baséiert ëmmer op hir Kräizung mat rezenten Erwaardungen. A well d'Erwaardungen un d'PSOE fir d'26-J-Wahlen nach méi schlëmm waren wéi dat endgültegt Wahlresultat, huet de Versoen vun aneren aus dem Kapp vun de Sozialisten hir eege monumental Katastroph ewechgeholl.

Awer Daten sinn Daten. Et gëtt néierens ze verstoppen a kee Wee fir Iech selwer ze täuschen. De Pedro Sánchez huet de PSOE op déi zwee schlëmmste Resultater a senger Geschicht gefouert, bei wäitem. Hien huet seng Partei wéi ni virdrun hannerlooss, verdeedegt géint d'Soliditéit vun der Vollekspartei. Sánchez huet de PSOE zu enger hëlleflos Partei ëmgewandelt, verluer a klenge Schluechte fir Hegemonie ... op der lénker Säit. Wien huet dech gesinn a wien gesäit dech, Sozialistesch Partei, sech fir de Kampf fir d'Roll vum Second-in-Command nidderzeloossen.

Elo muss de PSOE wielen tëscht dem Rajoy seng Investitur ze erliichteren, en neie Verhandlungsparipé ze maachen oder drëtt Wahlen ze forcéieren. Keen weess haut, wat d'Häll Sánchez wäert maachen, an déi selwecht Inkonsistenz ass de gréisste Beweis vu sengem Echec. Mä ob e schlussendlech dem Rajoy zougëtt oder déi drëtt Wahle bewierkt, hien hätt keng Roll ze spillen, weder als Oppositiounschef oder als Kandidat fir d'Presidence vun der Regierung bei Neiwahlen.

Et gëtt e pending Bundeskongress, deen ni ofgehale gëtt, well d'Partei ëmmer um falsche Fouss ass, op de Wonner waart deen ni kënnt, d'Regierung déi ni zougänglech ass, déi magesch Entscheedung déi den Niwwel opléist ...

Awer genuch vun den Oflenkungen: Si kënnen net méi waarden. Si mussen dréngend no engem Ersatz sichen a missten an der Lag sinn, fir deen de Public ze lancéieren, wann den neie Cours ufänkt, also ganz séier.

Si wäert et maachen? Wéi? Wou sollen se kucken?

D'PSOE ass an enger Noutsituatioun, a muss se dréngend unerkennen. Wann et falsch ass, wäert d'Partei d'Ineffizienz verdéiwen, an där se zënter enger Zäit verstoppt ass. Ausserdeem gëtt et eng Neiegkeet: et gëtt en Ersatz am politesche Panorama, dee genee op de PSOE waart fir e leschte Feeler ze maachen, prett ze ersetzen: hien heescht Podemos. Podemos wäert et nëmme kënnen erreechen, wann d'Sozialisten de Wee dofir maachen. An de Sánchez ass de grousse Punkter.

Also muss de PSOE fir e séchere Wäert entscheeden. Hien kann net Experimenter leeschten. Dir musst e bekannte Kandidat wielen (egal ob d'Wahle virum Enn vum Joer ofgehale ginn oder net, et gëtt keng Zäit fir e Rookie Erfahrung ze sammelen an um Enn en Impakt an der ëffentlecher Meenung ze maachen). Den neie Leader muss e festen, konsolidéierte Pool vu Stëmmen ubidden, deen dem PSOE garantéiert datt et net vun Ufank un e Land vun ongeféier véier Millioune Stëmme verléiert. Wéi gesot, de Kandidat soll sumar en zousätzleche Plus-value vun deenen, déi haut en Deel vum Wieler, egal wéi kleng, mobiliséiere kënnen: e Lack, deen e puer unhaken, ouni déi aner ze erschrecken. De Kandidat kéint zum Beispill eng Behënnerung hunn, Fra sinn, oder e südlechen Akzent hunn, nieft enger politescher Carrière schonn amgaang. Natierlech kënnt Dir net méi wéi fofzeg Joer al sinn (am léifsten musst Dir ënner véierzeg sinn). Wat méi esou Charakteristiken, déi haut gesellschaftlech héich geschätzt kënne ginn, déi e Plus ubidden, wat besser: de Kandidat muss de sanft Roman mat deem konsequent kombinéieren.

Dës Persoun existéiert an et gëtt wierklech nëmmen eng. D'Tatsaach, datt d'Susana Díaz vu bestëmmte Secteuren net gär ass, raffinéiert oder exquisite, ass e bësse méi zu hirem Gonschten. D'Tatsaach, datt et dem lénkste Häerz vu Spuenien widdersprécht, elo duerch d'Halschent vun de Wieler vum Podemos personifizéiert ass, ass och widderspréchlech. Dem PSOE seng Obsessioun mam Podemos huet et bal säin eegent Iwwerliewe kascht, an dofir ass d'Zäit komm fir d'Partei op sech selwer an hir eege Wäerter ze fokusséieren, egal ob déi ronderëm et gär hunn oder net. Nëmmen esou kann hien Terrain recuperéieren. Dann, mat engem Suedelbeutel nach eng Kéier mat siwen oder aacht Millioune Wieler gefëllt, kann et mat Drëtte verhandelen aus der eenzeger Positioun, aus där d'PSOE dat ëmmer gemaach huet: Hegemonie. Mä an der Tëschenzäit brauch d'Sozialistesch Partei eng gewëssen Selbstabsorptioun, zréckzéien an hir Essenz, ergänzt dat mat e puer Neiheeten, déi vläicht just kosmetesch sinn, awer déi attraktiv sinn fir en duerchschnëttleche Wieler, deen net ze politiséiert oder interesséiert ass: e Wieler dee wëll Neiheet awer net Déift.. Dëse Wieler fuerdert en neien, liicht erkennbare Leader, en aneren an éierlechen Toun, eng kloer, kräfteg Ried, déi zréckkënnt op dat, wat d'Sozialistesch Partei war an dem Sánchez seng eege mëll Formen an engem Eck hannerlooss, bis se spéider erholl kënne ginn. négociéieren, awer ëmmer aus enger Positioun vu Kraaft a Iwwerleeënheet.

De Kandidat, deen dat alles erreechen kann, huet nëmmen een Numm a mir wëssen all wat et ass. Si sinn scho spéit.