Sánchez: Lénks, lénks, riets, riets, no vir, zréck, een, zwee, dräi!

No enger turbulent Joer, de PSOE erreecht den Anniversaire vu sengem schlëmmsten historesche Resultat an der Demokratie, deem vun de Generalwahlen vum 26-J, mat engem neie Leader, deen eigentlech den ale Leader ass, a mat Daten an de Sondagen, déi a Wierklechkeet déiselwecht Donnéeën sinn. vun virun zwee Joer.

Ënnerwee goufen et vill Wendungen, biergof an biergof Weeër, (puer) Erfolleger an (vill) Echec.

Wat iwwerrascht ass, datt, trotz allem, haut D'Partei steet als zweet a Spuenien an alle Sondagen, a wéi et iwwerhaapt no uewen weist, wann de Pedro Sánchez erëm un d'Muecht kënnt. De Pool vun de PSOE-Loyalisten ass enorm an dat ass de grousse Virdeel vun der aler Sozialistescher Partei.

Den Tour no lénks déi de PSOE elo ënnerhëlt Seng kohärent mat der Ursaach vun all hirem Ongléck: Mir kënnen. Wann et net fir d'Iglesias Partei wier, wier d'PSOE an deenen zwee Joer eng enk, konsequent Partei gewiescht, déi eng Léierbicheroppositioun gemaach hätt, déi vun der Korruptioun vun der PP profitéiert, ouni aner Risiko wéi Kritik unzehuelen, an ze streiden. Kraaft z'erreechen duerch just Verschleiung vum Géigner. Wat ass an dëse Fäll üblech. Wéi gewéinlech.

Awer D'Entstoe vu Podemos huet all d'Schema gebrach. Déi bekannt PP-PSOE Ofwiesselung, gefouert vun den Ups and Downs vun der Wirtschaft an/oder Korruptioun, déi déi virdru bal drësseg Joer vun eiser Politik charakteriséiert huet, ass opgeblosen. Elo geet et net duer fir sech opzesetzen, op d'Geleeënheet ze waarden a gewannen. Elo ass et néideg mat verschiddene Rivalen gläichzäiteg ze konkurréiere (mat Podemos fir d'Legitimitéit vun der Lénk, mam Ciudadanos fir d'Moderatiounskaart, mat der PP fir de Label vun der Staatspartei) an dëst huet sech ze komplizéiert bewisen fir en verankert PSOE a senger aler interner Dynamik, an den traditionelle baronesche Kampf fir d'Leedung.

D'Wounds, déi erlidden sinn, si vill, d'Divisioun ass grouss an d'Grudge si sichtbar, op hir Geleeënheet waarden ze gesinn, soubal se erëm grof molen. Mee d’Legitimitéit vum neien/alen Generalsekretär, deen an onbestriddene Primairen gewonnen huet, ass och grouss. D’Susana Díaz ka sech esou vill bei hire Frënn beschwéieren, wéi si wëll, si ka staark an hirem Andalusien ginn, a si ka sech esou vill beschwéieren, wéi si wëll, mä de Pedro Sánchez ass a gëtt de Leader vun der Partei fir eng gutt Saison. Et ass besser et unzehuelen.

Hierscht wäert Schlëssel sinn. D'Basis, déi him gestëmmt hunn, erwaarden datt de Sánchez (bal kee seet et, mee jidderee mengt et) fir d'Enn vum Joer eng alternativ Majoritéit ze artikuléieren. Dat kann nëmmen heeschen, Lénk, Lénk a méi Lénk, mat Natioun, Nationalitéit a Plurinationalitéit ze verbannen, ouni d'Partei gläichzäiteg ze briechen an ouni d'Rebellioun vun drësseg oder véierzeg Deputéierten ze provozéieren.

De Sánchez wäert schlussendlech no der Formel sichen déi him erlaabt e Krees ze quadrateschen a méi staark erauszekommen wärend hien dat mécht. De Präis wier d'Presidence vun der Regierung. Awer hie weess datt dëst seng lescht Cartouche ass: et gëtt keng drëtt Chance.