Брегзит. Што да се преговара кога младите и старите имаат тотално различни мислења?

Младите и старите луѓе отсекогаш го гледале светот поинаку. Но, во последно време, во Европа, разликите се поизразени од кога било. Толку многу што би можеле да претставуваат значаен генерациски проблем.

Во текот на двете години кога процесот на „Brexit„На пример, британското јавно мислење еволуираше, почнувајќи од мала почетна поддршка за напуштање на Унијата, а сега замавнувајќи се кон одредено отфрлање (Останете). Но, разликите во оваа еволуција беа мали и никој навистина не го доведува во прашање резултатот од референдумот (засега).

Она што е впечатливо е огромната разлика во мислењата според возраста на Британците. Иако сега 52% од граѓаните би биле за неизлегување од Унијата, меѓу најмладите со право на глас тоа се ни помалку ни повеќе туку 80%. Од друга страна, постарите се во огромно мнозинство за Брегзит (82%).

За прв пат во историјата, можеби, возраста се покажува како поважен фактор од оската десно-лева за да се знае што мисли човекот за одредени клучни прашања во неколку европски земји (имиграција, јавни услуги, Европската унија итн.) . Во Велика Британија, на пример, само 69 ​​отсто од конзервативните гласачи денес се за Брегзит, а само 67 отсто од лабуристите се за Остануваат. Разликите се многу помалку изразени меѓу гласачите од различни партии отколку меѓу оние од различни генерации, што до неодамна беше изненадувачки.

Некои почнуваат да си поставуваат тешко прашање: дали е можно да се зборува за автентична „национална волја“ кога има толку големи бездни меѓу различните сектори на населението? Дали мнозинството од одредена возраст може да ја наметне својата волја за трансцендентални прашања како ова на друго мнозинство од различна возраст? Зарем не би било неопходно засилено мнозинство за да се донесат одлуки од ваква природа, кои би можеле суштински да ги погодат во иднина оние кои во голема мера се противат?

Иако во Обединетото Кралство не се разговара за резултатот од референдумот од пред две години, постои голема полемика околу тоа која треба да биде целта на преговорите со ЕУ и содржината на конечниот договор што треба да се потпише со неа. Сите анкети велат дека и за ова, младите и старите длабоко не се согласуваат. На тој крстопат е владата на Тереза ​​Меј (и, исто така, лабуристичката опозиција), бидејќи во нејзините редови не владее едногласноста, туку поделеноста. Истата која како никогаш досега ги одвојува младите од постарите.