Владините опции според просеците на анкетите

Тоа што сега го кажуваат анкетите можеби нема врска со резултатот од 26 јуни, доколку на тој ден имаше избори. Знаеме дека сегашните истражувања може да имаат предрасуди што ги прават нивните податоци бескорисни. И знаеме дека отсега до тогаш ќе се случат многу работи кои ќе направат се да се промени.

Но, да ги направиме операциите како да не сме го знаеле сето горенаведено, и да претпоставиме дека 26-J претставува последна шанса, во која страните сега ќе бидат принудени да постигнат договор, бидејќи општеството нема да толерира уште шест месеци парализа. Во тој момент, апстиненцијата веројатно повеќе нема да биде толерирана опција: општеството ќе бара активна посветеност за формирање влада. Ако е така, и ако сегашните податоци останат непроменети до 26-Ј, какви владини договори ќе бидат можни?

1. ПРЕГОЛЕМИНА ГОЛЕМА КОАЛИЦИЈА

Влада со големо мнозинство и можност за преземање уставни измени. Нејзиниот најголем недостаток би била внатрешната нестабилност, бидејќи е поддржана од партии со различни интереси. Понатаму, тоа би го оставило Подемос/УП како единствена вистинска опозиција, која лесно би можела да го капитализира секое општествено незадоволство, да се обиде да ја преземе власта на следните избори.

2. СТАРА ГОЛЕМА КОАЛИЦИЈА

ПП, омаловажена од Сиудаданос, понекогаш флертува со оваа идеја. Оваа влада би имала доволно поддршка за преземање на која било предложена мерка, иако би ѝ требала надворешна поддршка за најдалекусежните уставни реформи, бидејќи таа не достигнува две третини од Конгресот. Нејзиниот најголем недостаток, освен внатрешните тензии што би настанале со оглед на историската конфронтација меѓу двете партии, е тоа што би имала опозиција со две глави (Подемос и Сиудаданос). Опозицијата би ги искористила недоследностите на власта за да се обиде да ги собори ПП и ПСОЕ и да ја замени со нова бипартизација на Сиудаданос/Подемос на следните изборни назначувања.

3. ЦЕНТРОДЕСНИЧКА КОАЛИЦИЈА

Со тенко мнозинство, ќе се снајде самостојно или со добивање на малку дополнителна поддршка. Како предност, пактот е тој што добива покохерентен број пратенички места и што го максимизира присуството во владата на двете партии. Идеолошки, неговата програма би била сосема остварлива и би имала малку внатрешни противречности. Во негативна страна, би се соочила со моќен фронт кој би можел да ги блокира уставните реформи и да добие социјална поддршка доколку владините мерки не ја подобрат економската состојба.

4. ЦЕНТАР-ЛЕВИСКА КОАЛИЦИЈА

Невозможно.

5. КОАЛИЦИЈА НА ПРОМЕНИ

Вака го крстил Санчез, иако промената што ја предлага секоја од трите партии е различна и тоа би била нејзината најголема внатрешна контрадикторност. Во фотелјите би останало, толку многу што нема стриктно да и биде потребна Обединетата левица, иако веројатно би ја вградила поради имиџ. Нејзиниот голем недостаток е што ќе ја остави Народната партија на тацна опозиција која ќе ги нагласи внатрешните недоследности за да се обиде да се врати во владата со јасно апсолутно мнозинство. Патем, една од трите владини партии веројатно би претрпела штета и би можела да ја потпише нивната смртна потерница.

6. ЛЕВА КОАЛИЦИЈА

Невозможно.

7. ЛЕВА КОАЛИЦИЈА СО НАЦИОНАЛИСТИ

Националистите ќе придонесат со дваесетте пратенички места што и се потребни на оваа коалиција за да биде остварлива. Нејзината предност би била вкрстена, со тоа што ќе се договорат многу различни сектори од општеството. Нејзиниот најголем недостаток е очигледната контрадикторност меѓу програмата на ПСОЕ и онаа на каталонските националистички партии за темата на референдумот.