De continuïteit van de Procés zet de PSOE onder controle.

alle we waren uitgegaan van de nieuwe Catalaanse verkiezingen. Voor velen was het een opluchting, vooral in Madrid, waar de dreigende afwezigheid van een soevereine uitdaging ruimte gaf voor onderhandelingen tussen de politieke groeperingen in het Congres om een ​​regeringspresident in Spanje te vestigen of zelfs nieuwe verkiezingen uit te schrijven.

Maar alles is veranderd. Op het laatste moment werd een akkoord bereikt waarbij Carles Puigdemont morgen, behoudens enige verrassing, zal worden uitgeroepen tot de nieuwe president van de Generalitat van Catalonië en Het aftellen begint voor de ontkoppeling van Spanje van het historische Catalaanse grondgebied.

Gezien deze situatie is er op dit moment een duidelijke match mogelijk. een kruitvat dat op ontploffen staat: de PSOE.

De socialisten hebben bij deze verkiezingen de socialisten verdedigd noodzaak om de eenheid van Spanje te garanderen en zijn voornemen om geen referendum te aanvaarden. Aan de andere kant hebben ze geweigerd een PP-regering te faciliteren, te steunen of er overeenstemming over te bereiken, zelfs niet door er deel van uit te maken of door andere formaties zoals Ciudadanos te bekritiseren.

Het dilemma is duidelijk: of Podemos het Catalaanse referendum als een van zijn rode lijnen beschouwt in de PSOE moeten ze kiezen tussen deze drie situaties:

1. Steun een PP-regering, het vormen van een grote coalitie, het eens worden met de PP of het faciliteren van een minderheidsregering van PP en Ciudadanos met specifieke steun. Dit scenario zou de snelste en meest directe manier zijn om het onafhankelijkheidsplan het hoofd te bieden.

2. Accepteer een referendum in Catalonië, ga akkoord met Podemos en lanceer zo snel mogelijk het mechanisme om de opmars van de onafhankelijkheid te stoppen en de kiezers ervan te overtuigen dat een verenigde toekomst beter is.

3. Negeer beide voorgaande scenario's en wacht op de oproep tot nieuwe verkiezingen (zolang ze er niet in slagen Podemos ervan te overtuigen het referendum op te geven, iets wat zeer onwaarschijnlijk lijkt).

En deze scenario's moeten dat ook doen sumar la interne oorlog in Ferraz, en na wat er morgen gebeurt Susana Díaz kon de strijdbijl opgraven en vraag “om nationale verantwoordelijkheid en om de eenheid van Spanje te garanderen” om de leiding van de PSOE op zich te nemen, een dringend congres af te dwingen en Pedro Sánchez omver te werpen om tot een akkoord met de PP te komen.

Wie had op 27 september vorig jaar gedacht dat de nieuwe Catalaanse verkiezingen waarschijnlijk zouden eindigen in een controleer de PSOE Dat ziet er slecht uit, maar gezien wat we in Catalonië hebben gezien, kunnen we niet zeggen dat het onmogelijk is om in een totaal onverwachte situatie terecht te komen. Welkom, electomanen, in het nieuwe politieke tijdperk in Spanje.