Kiesstelsels: weerspiegelen de verkiezingen de voorkeuren van de mensen?

Allereerst vraag ik je niet bang te zijn als je de titel ziet en ik raad je aan om het artikel verder te lezen.

Stel je een stad voor honderd inwoners waarbij vier spellen worden voorgelegd aan de gemeenteraadsverkiezingen: Azul, Rojo, Purper y Oranje. Elk van de honderd inwoners heeft bepaalde voorkeuren, die bestaan ​​uit een geordende lijst van de vier partijen. De voorkeur van de ene buurman kan bijvoorbeeld "Blauw, Rood, Oranje, Paars" zijn en de voorkeur van een ander kan "Paars, Rood, Oranje en Blauw" zijn.

Hier vat ik de voorkeuren van de inwoners van deze merkwaardige stad samen:

40 mensen: Azul > Rojo > Purper > Oranje

30 mensen: Purper > Oranje > Rojo > Azul

20 mensen: Rojo > Purper > Oranje > Azul

8 mensen: Oranje > Azul > Rojo > Purper

2 mensen: Oranje > Purper > Azul > Rojo

Vervolgens gaan we verschillende stemsystemen testen die deze voorkeuren van de bevolking vertalen in verkiezingsuitslagen.

meervoudig systeem: In dit systeem stemt iedereen op een partij en de winnaar is de partij met de meeste stemmen. Wat klinkt jou bekend in de oren? Dit komt omdat het samenvalt met de mechanica van de meeste verkiezingen in de wereld.

In het meervoud zou de partij de winnaar zijn Azul met 40% van de stemmen. Vind je dit eerlijk? Op het eerste gezicht lijkt het zo. Op de blauwe wordt met 40% gestemd, terwijl op hun paarse, rode en oranje rivalen respectievelijk met 30%, 20% en 10% wordt gestemd. Er veranderen echter dingen met de andere voorkeuren. De Blauwe partij roept veel afwijzing op: 8% ziet het als tweede optie, 2% ziet het als derde optie en de helft van de bevolking wil het ver weg zien. Dus paars, rood en oranje hebben meer steun als tweede of derde optie dan de blauwe. De blues moet dus ophouden met klagen over 'verliezerspacten' en proberen minder afwijzing te veroorzaken bij de bevolking.

meervoudig systeem met eliminatie: Dit systeem bestaat uit het toepassen van het meervoudssysteem in verschillende ronden, waarbij de minst gestemde wordt geëlimineerd, totdat alleen de winnaar overblijft. Dit kan door opnieuw te stemmen of, eenvoudiger, door te stemmen op een partijlijst.

In ons voorbeeld zou in de eerste ronde de blauwe partij winnen met 40% en de oranje partij zou worden uitgeschakeld, waarbij de 10% zou worden verdeeld tussen de blauwe partij (8 punten) en de paarse partij (2 punten). In de tweede ronde zouden de blauwen opnieuw winnen met 48% en de roden zouden worden uitgeschakeld, waardoor hun 20% naar de paars zou gaan. In de derde en laatste ronde de wedstrijd Purper zou de Blauwe partij bij verrassing verslaan met 52% tegenover 48%. Dit systeem lijkt misschien vreemd, maar het compenseert bepaalde mislukkingen van het vorige en houdt rekening met de voorkeuren van de hele bevolking. Een grappig persoon doet me toch denken aan de beroemde vergadering van de CUP waarin de twee voorstellen die de laatste ronde bereikten met 1515 stemmen gelijk waren. Zoals we zullen zien, is dit niet de enige optie...

rand regel: Waarom is het nodig om meerdere rondes te doen om rekening te houden met alle voorkeuren van de bevolking? De regel van Borda stelt voor om op een lijst met partijen te stemmen en 0 punten toe te kennen aan de laatste, 1 aan de voorlaatste, 2 aan de voorlaatste en achtereenvolgens tot n-1 aan de eerste.

In ons voorbeeld zouden we de volgende rekeningen hebben:

Azul: (1e) 3 * 40 + (2e) 2 * 8 + (3e) 1 * 2 = 138

Purper: (1e) 3 * 30 + (2e) 2 * 22 + (3e) 1 * 40 = 174

Rojo: (1e) 3 * 20 + (2e) 2 * 40 + (3e) 1 * 38 = 178

Oranje: (1e) 3 * 10 + (2e) 2 * 30 + (3e) 1 * 20 = 110

Verrassing! Noch blauw, noch paars. heeft de wedstrijd gewonnen Rojo. Wat is er gebeurd? Vroeger zorgden de eliminaties voor stemoverdrachten die de paarsen ten goede kwamen en nu hebben de rode spelers geprofiteerd van hun superioriteit op de tweede en derde plaats om hun minderwaardigheid op de eerste plaats te compenseren. Ik stel een oefening voor: Wat zou er gebeuren als de scores van 1e, 2e en 3e niet 3, 2 en 1 waren maar 4, 2 en 1? Inmiddels zouden we moeten gaan denken dat stemsystemen niet zo onschuldig zijn als ze lijken.

Bestelde opeenvolgende verwijdering: Ten slotte wordt in dit systeem een ​​volgorde gekozen en worden de wedstrijden in paren gespeeld. Zoals u zult zien, is dit het beste voorbeeld van "wie de wet maakt, bedriegt".

Orde: Purper, Rojo, Azul, Oranje.

Purper 32 - Rojo 68 / Winnaar: Rojo.

Rojo 50 - Azul 50 / Ook hier komen we niet van af trekt.

Laten we zeggen dat we Blauw selecteren omdat het de favoriet is van meer mensen...

Azul 40 - Oranje 60 / Winnaar: Oranje

Wat gebeurt er als we Rood selecteren omdat het door minder mensen wordt afgewezen?

Rojo 60 - Oranje 40 / Winnaar: Rojo

Het simpele feit van het breken van een gelijkspel met een of ander criterium verandert de winnaar!

Wat gebeurt er als we de volgorde veranderen waarin de wedstrijden worden gespeeld? Driekwart van hetzelfde. Als je wilt, kun je het in je huizen proberen met blauw, rood, paars, oranje.

Wat is de conclusie? Dat je voorzichtig moet zijn. Dat de stemsystemen niet perfect zijn. Dat elke partij belang heeft bij wat hen ten goede komt. Wat te denken alvorens te geloven. Dat de "verliezerspacten" de wil van het volk beter kunnen vertegenwoordigen dan de "regering van de meest gestemde macht". Dat zelfs een systeem dat rekening houdt met volledige voorkeuren kan leiden tot een regering die door de meerderheid van de bevolking wordt afgewezen.

Wordt vervolgd... (Als je me niet lyncht in de comments... Laten we elkaar leren kennen!)