[Gebruikersinvoer] Venezuela, wat ben je mooi!

Als resultaat van de aanwezigheid die Venezuela heeft in de pre-campagne – en blijkbaar zal hebben in de 26 J-campagne – als kiezer die op geen enkele van de vier meest vertegenwoordigde partijen in het vorige parlement heeft gestemd – noch op IU, want iemand denkt verkeerd - ik kan alleen maar met verbazing nadenken over de politieke en informatieve manipulatie die Ciudadanos, PP, in mindere mate PSOE en de grote mediagroepen die ideologisch verbonden zijn met rechts, van de Venezolaanse situatie maken. En ik ben van plan mijn bescheiden en persoonlijke mening erover te geven. Het is erg moeilijk voor mij om deze stap te zetten, want hoewel ik regelmatig de bijdragen en commentaren op deze pagina lees, heb ik nooit een mening durven geven of iets publiceren, aangezien ik zie dat velen van jullie mij een mening geven duizend gedachten in demografische en politieke kennis. Maar soms kan de mening van iemand met net voldoende kennis over het onderwerp, maar bezorgd over de politieke situatie, interessant zijn. Wachten. Hoe dan ook, ik kom in de problemen en geef commentaar op een reeks vragen:

1. Venezuela in de Spaanse politiek: Venezuela wordt belangrijk in de Spaanse media en het politieke leven wanneer Chávez aan de macht komt, maar vooral wanneer het fenomeen PODEMOS ons leven binnendringt. Van daaruit hebben de verschillende partijen en media geprobeerd de sintel (de stemming) dichter bij hun sardine te brengen door ons te bombarderen met Venezuela. Zeker, voor bepaalde mensen die geen toegang hadden tot minimale studies en die meestal op hoge leeftijd zijn, geloof ik dat deze informatie, in plaats van hun stem te conditioneren, deze heeft versterkt in de richting van wat altijd het geval is geweest: rechts. Zij zijn de fans van 13 TV, CPE… Velen van hen in mijn familie.
2. Venezuela en PODEMOS: Er werd veel gezegd over het verband tussen de zogenaamd illegale financiering van Podemos en Venezuela, allemaal omdat Pablo Iglesias en zijn bedrijf (zogenaamd) voor de Chavistische Venezolaanse regering werkten. Goed. Tot op heden zijn er klachten ingediend die zijn ingediend, zijn politierapporten vervalst of opgesteld om de opdrachtgevende partij tegemoet te komen, en ondanks dat de onwaarheid ervan is aangetoond, blijven de media dat verband insinueren. Verder zeg ik dat als je een politicoloog bent en je wordt ingehuurd om over een onderwerp te adviseren, het niet uitmaakt of het Bush, Poetin of Merkel is, je gaat, doet je werk en krijgt betaald. Ik zou het doen, omdat het mijn beroep is (zou zijn). Wat niet kan worden gedaan is, na ontkenningen van de Venezolaanse autoriteiten, nadat is aangetoond dat de tentoongestelde documentatie een verzinsel was, met hetzelfde door te gaan (ANTENA 3 bereidt een special voor over de situatie in Venezuela voor maandag de 30e... ). Voor zover ik zie, zijn deze heren hun werk gaan doen en niemand heeft hen vervolgd of veroordeeld. En ik zeg dat de hoge gerechtelijke echelons niet erg vriendelijk zijn tegenover PODEMOS.
3. Venezuela en Albert Rivera: Wanneer je in de peilingen zakt en ziet dat je tegenpartij een comeback maakt als een nieuwe partij, is het normaal om naar Venezuela te gaan om solidariteit te tonen met de oppositie tegen de regering, waarnaar ik zal verwijzen later. Zapatero, González en andere leiders die al enkele jaren regeringsverantwoordelijkheden hebben en prestige en internationale betrekkingen hebben gesmeed, is het normaal dat ze proberen te bemiddelen, oplossingen voor te stellen... Maar wat doet Albert Rivera, plaatsvervangend leider van de 4e politieke kracht, denk eens aan Spanje, dat nooit regeringsverantwoordelijkheden heeft gehad… in Venezuela? Wat kan Albert Rivera voor de Venezolanen doen? Niets. Als u niet over de mogelijkheid beschikt om invloed uit te oefenen. Daarom is zijn reis opportunistisch en heeft hij alleen tot doel stemmen te mobiliseren in Spanje, omdat hij vermomd als Rode Kruis-meisje naar Venezuela ging voor Rajar de Maduro en Podemos. UFFF. Ik vraag me af of Albert Rivera de Syrische vluchtelingen zal gaan opzoeken, of hij naar Colombia, Mexico, de helft van de landen in Afrika zal reizen... Ik weet het niet, maar ik denk het niet... En over de tranen , geen woorden. Heeft iemand deze man zien huilen over de werkloosheid in Spanje, over de huisuitzettingen, over de bezuinigingen op het onderwijs, de afhankelijkheid en de gezondheidszorg, over de corruptie en illegale financiering van de partijen (die overigens al gevolgen hebben voor de jouwe)? Ik niet. En hij huilt omdat er zogenaamd geen vrijheid van meningsuiting bestaat in Venezuela en er een gebrek is aan toiletpapier. Man, dat respecteer ik, maar wat heeft meer invloed op jou, toch? Of is het zo dat de tranen van de knappe castingjongen meer verkopen aan de kindermeisjes op het nieuws? Betreurenswaardig en vies van ze. En ik maak de volgende overweging: als we uitgaan van de basis dat Venezuela een dictatuur is, dat er geen politieke vrijheid bestaat en de vrijheid van meningsuiting wordt onderdrukt... Hoe kan Rivera dat dictatoriale land vrijelijk binnenkomen, een toespraak houden in de Assemblee en vrijelijk afgesneden van de overheid?
4. Venezuela en de PP: De PP, verwikkeld in de rotzooi eromheen en is nog niet klaar met het laten zinken ervan op basis van borgstellingen, corruptie in heel Spanje, illegale financiering, Cañete, Barberá, Acuamed, Maroto en Alonso, Esperanza Aguirre...  nou ja, nee Er is ruimte om alles op te sommen, aangezien hij ziet dat de peilingen hen verrassend genoeg in staat stellen het meubilair te redden. Hij gaat door zonder te bewegen totdat de populist Rivera naar Venezuela gaat om te huilen en zich af te scheiden van Podemos. Wat doet de PP? Hij stuurt Feijoó op reis naar Cuba (momenteel) en daarvoor naar Argentinië, Mexico en Uruguay, om de “Galiciërs” met stemrecht (achterkleinkinderen van geëmigreerde Galiciërs, die niet eens weten waar Galicië ligt) te vertellen de kaart, maar wiens stem interessant is) die erg Galicisch zijn en stemmen. En hij roept de Nationale Veiligheidsraad op om zich zorgen te maken over de 200.000 Spanjaarden in Venezuela. Waren die Spanjaarden op 20 december niet bezorgd over hen? Of kan het zijn dat het Rivera-effect hen heeft doen reageren.
5. Venezuela en de PSOE: niets. Ze weten niet eens hoe ze moeten reageren. Ik weet niet wat ik moet zeggen.
6. Venezuela en Amerika: ik vind het goed dat mensen over Venezuela praten. Maar...wie heeft het over het onrecht dat Dilma R. in Brazilië is aangedaan, gepleegd door politici die worden vervolgd wegens corruptie; van de medeplichtigheid van de rechtse Mexicaanse regering met de maffia of de verdwijning van duizenden mensen in het land? Van de samenzwering van de Colombiaanse regering met de guerrillastrijders? van de repressie in Honduras…? Van veel dingen. Zal Rivera al deze landen bezoeken? Ik denk dat, aangezien Podemos daar niet heen is gegaan, zij ook niet zullen gaan.
7. Hoe dan ook, dit zijn slechts enkele overwegingen tussen vele andere die ik de afgelopen dagen heb gemaakt en die mij kwaad hebben gemaakt. Ik voel mij een slachtoffer van Mr. Rivera en de manipulatie van de grote mediagroepen ten gunste van Ik weet niet wie er zal gaan, maar het is duidelijk waar ze bang voor zijn.