Enquêtegemiddelde: “verrassing” van Ciudadanos voor de PP

Wanneer een maand geleden alles veranderde met de overwinning van de motie van afkeuring tegen Rajoy en de komst van Pedro Sánchez in de regering, de peilingen leden onder een spectaculaire ommekeer.

De PSOE was in opkomst naar de eerste plaats, met een nieuwe regering die geliefd was bij de publieke opinie, de PP herstelde posities als reactie op wat sommige kiezers als oneerlijke censuur beschouwden Unidos Podemos met name Ciudadanos ze betaalden voor de kapotte borden. Sommigen voorspelden, gezien de veranderingen, zelfs dat we zouden terugkeren naar een tweepartijenstelsel.

Na 30 dagen keren de wateren terug naar hun normale loop, al is dit anders dan die van mei. De PSOE lijkt prominent maar stijgt niet langer maar daalt eerder langzaam, terwijl Ciudadanos zichzelf zelfs nauwelijks de tweede positie laat heroveren tegen een PP die zijn aanvankelijke opwaartse trend niet heeft bevestigd. Unidos Podemos ‘blijft ook niet afbrokkelen’, maar staat juist weer op. Het algemene schema, met vier belangrijke wedstrijden, blijft van kracht. Het lijkt er niet op dat een van hen het volledig zal opgeven, in tegenstelling tot wat een paar weken geleden werd gezegd.

Als we nauwkeuriger analyseren wat er in deze twee jaar van de legislatuur is gebeurd, zien we deze evoluties:

• El PP Het bereikte zijn hoogtepunt kort na de verkiezingen (36% in oktober 2016), en vanaf dat moment tot juni 2018 daalde het alleen maar (21%). Nu blijft de stemintentie, met een gemiddeld stemintentiepercentage van 22 tot 23 procent, dicht bij het minimumniveau, ondanks het verrassende uitstel dat de motie van afkeuring haar heeft gegeven.
• El PSOE Hij heeft veel geleden onder zijn zeer turbulente begin van de wetgevende macht, die eindigde met het ontslag van Pedro Sánchez en de partij op zijn minst (18%). Sindsdien culmineerde een langzaam herstel in de terugkeer van Sánchez, die er echter pas een jaar later in slaagde het laatste zetje te geven, met de motie van afkeuring die hem op 26-27% van de stemmen bracht.
• Unidos Podemos Zij profiteerde van de aanvankelijke crisis van de PSOE en slaagde erin om aan het begin van de zittingsperiode naar 23 procent van de stemmen te streven, maar strandde al snel totdat het een paar maanden geleden daalde tot minder dan 16 procent. Daarna herstelde hij zich enigszins, maar de motie van afkeuring beviel hem niet goed. Nu probeert het zijn posities te herstellen, maar het ligt nog steeds op 16-17%.
• Ciudadanos leefde aan het begin van de legislatuur een lange periode van lethargie, die in september 2016 een minimum bereikte (12%). Sindsdien kende het land een zeer langzaam herstel, later versneld door het Catalaanse probleem, wat leidde tot een spectaculaire verwachting van stemmen (27% in april van dit jaar). Nu, na de recente scherpe daling, probeert deze zich te vestigen op 22-23%.

Met dit panorama is het erg moeilijk om een ​​kaart van Spanje te extrapoleren die weergeeft welke partij op welke plaats dan ook de eerste kan zijn, wat vooral belangrijk is in de Senaat, waar de winnaar van elke provincie  neemt bijna alles. In veel provincies kan het verschil tussen de eerste en tweede game minder dan één punt bedragen. In het geval van de Balearen kunnen er bijvoorbeeld tot drie wedstrijden in die marge zitten. Hoe dan ook, hoewel veel twijfels ons per provincie bestormen, geeft de kaart een algemeen beeld van het resultaat dat vandaag de dag niet veel anders zou zijn dan dit:

jos salver