Rabat vraagt ​​de regering wat er zou gebeuren als een Catalaanse separatist zou worden ontvangen in het Marokkaanse Koninklijk Paleis

De Marokkaanse regering is een stap verder gegaan in de openlijke diplomatieke crisis met Spanje en heeft verzekerd dat dit niet alleen het resultaat is van het verwelkomen van de leider van het Polisario-front, Brahim Ghali, en het vragen aan de uitvoerende macht van Pedro Sánchez, wat zou zijn reactie zijn geweest als degenen die in het Marokkaanse Koninklijk Paleis waren ontvangen Catalaanse separatisten waren.

In een uitgebreide en harde verklaring heeft het Marokkaanse ministerie van Buitenlandse Zaken benadrukt dat de crisis die is ontstaan ​​door de opvang om humanitaire redenen van Ghali, opgenomen in een ziekenhuis in Logroño met COVID-19, "een kwestie van coherentie" oproept. "We kunnen separatisme niet thuis bestrijden en promoten bij de buren", heeft gehanteerd

Zo heeft hij volgehouden dat Rabat er vanaf het begin van de Catalaanse crisis voor heeft gekozen "de kant van de territoriale integriteit en nationale eenheid" van Spanje te kiezen en heeft hij de regering gevraagd "Wat zou de reactie van Spanje zijn geweest als een vertegenwoordiger van het Spaanse separatisme was ontvangen in het Marokkaanse koninklijke paleis?"

Na een verwijt te hebben gemaakt "een kort geheugen", herinnert Rabat zich dat in 2012 tijdens een bezoek aan het land door een Catalaanse economische delegatie, "het programma werd gewijzigd, op verzoek van de Spaanse regering", zodat het niet op een hoog niveau werd ontvangen en dat alle vergaderingen dat wel waren gehouden in aanwezigheid van de vertegenwoordiger van de Spaanse ambassade in Rabat.

"Coherentie" werd ook gehandhaafd toen in 2017 het bezoek van een "grote leider van het Catalaanse separatisme" werd afgewezen en daarom stelt het ministerie van Buitenlandse Zaken in zijn verklaring: "Marokko heeft het recht niet minder van Spanje te verwachten."

Evenzo toont Marokko zijn "solidariteit" met Spanje ondanks "natuurlijke problemen in verband met de buurt, waaronder cyclische migratiecrises". "Solidariteit is verbondenheid wat betrouwbaarheid is voor goed nabuurschap en wat vertrouwen is voor vriendschap", benadrukte hij.

Onder de voorbeelden van solidariteit van de afgelopen jaren noemt hij het voorbeeld dat tNa de crisis van 2008 verwelkomde hij Spaanse arbeiders en zakenlieden "met open armen" en liet hen zich vestigen en werken in Marokko, maar zoekt vooral zijn toevlucht in de strijd tegen immigratie en terrorisme.

GEBROKEN VERTROUWEN

"Dit is echter niet de kern van het probleem", benadrukt het Marokkaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, dat volhoudt dat het "een kwestie van geschonden vertrouwen tussen partners" is en dat aan de basis van de crisis ligt "een kwestie van vijandige bijbedoelingen van Spanje met betrekking tot de Sahara, een heilige zaak van alle Marokkaanse mensen".

Aangezien de crisis niet beperkt blijft tot de aankomst van Ghali in Spanje, zal deze ook niet "ophouden met zijn vertrek", waarschuwde Rabat en benadrukte dat het vooral gaat om "een kwestie van geschonden vertrouwen en wederzijds respect tussen Marokko en Spanje".

Dus hoewel de crisis niet kan eindigen als Ghali niet voor het Spaanse rechtssysteem verschijnt, kan deze niet worden opgelost "alleen met zijn gehoor". “De legitieme verwachtingen van Marokko gaan verder. Ze beginnen met een ondubbelzinnige verduidelijking door Spanje van zijn keuzes, zijn besluiten en zijn standpunten., voegt hij eraan toe.

In die zin specificeerde Rabat, nadat hij er nogmaals op had aangedrongen dat de leider van de Polisario in Spanje aankwam met een vals paspoort en in een Algerijns vliegtuig, dat de zaak "heeft de vijandige houding en schadelijke strategieën van Spanje aan het licht gebracht ten aanzien van de kwestie van de Marokkaanse Sahara".

Wat er is gebeurd, zo voegde de verklaring eraan toe, heeft ook "de samenzwering" van Spanje onthuld "met de tegenstanders van het koninkrijk om de territoriale integriteit van Marokko te ondermijnen", verwijzend naar het Polisario-front en Algerije, de belangrijkste aanhanger van het eerste.

“Hoe kan Marokko in deze context Spanje weer vertrouwen? Hoe kunnen we weten dat Spanje niet opnieuw zal samenzweren met de vijanden van het Koninkrijk?, werpt de Marokkaanse regering op, die zich afvraagt ​​of de Spaanse uitvoerende macht niet opnieuw "achter haar rug om" zal optreden en betwijfelt of het vertrouwen kan worden hersteld "na zo'n ernstige fout".