Systemy wyborcze: czy wybory odzwierciedlają preferencje ludzi?

Przede wszystkim proszę, abyście się nie przestraszyli, gdy zobaczycie tytuł i zachęcam do dalszej lektury artykułu.

Wyobraź sobie miasto stu mieszkańców , w którym cztery partie zgłaszają się do wyborów samorządowych: Azul, Czerwony, Fioletowy y Naranja. Każdy ze stu mieszkańców ma jakieś preferencje, które składają się z uporządkowanej listy czterech stron. Na przykład preferencje jednego sąsiada mogą brzmieć „Niebieski, czerwony, pomarańczowy, fioletowy”, a preferencje drugiego mogą brzmieć „Fioletowy, czerwony, pomarańczowy i niebieski”.

Oto podsumowanie preferencji mieszkańców tego osobliwego miasteczka:

40 osoby: Azul > Czerwony > Fioletowy > Naranja

30 osoby: Fioletowy > Naranja > Czerwony > Azul

20 osoby: Czerwony > Fioletowy > Naranja > Azul

8 osoby: Naranja > Azul > Czerwony > Fioletowy

2 osoby: Naranja > Fioletowy > Azul > Czerwony

Następnie przetestujemy różne systemy głosowania, które przełożą te preferencje populacji na wyniki wyborów.

system liczby mnogiej: W tym systemie każda osoba głosuje na partię, a zwycięzcą jest partia z największą liczbą głosów. Co brzmi znajomo? Dzieje się tak dlatego, że pokrywa się to z mechaniką większości wyborów na świecie.

W systemie liczby mnogiej zwycięzcą byłaby partia Azul z 40% głosów. Czy uważasz, że to jest sprawiedliwe? Na pierwszy rzut oka wydaje się, że tak. Na niebieskich głosuje 40%, podczas gdy na ich fioletowych, czerwonych i pomarańczowych rywali głosuje odpowiednio 30%, 20% i 10%. Jednak sytuacja zmienia się w przypadku innych preferencji. Partia Błękitnych spotyka się z dużym odrzuceniem: 8% uważa ją za drugą opcję, 2% za trzecią, a połowa populacji chce, aby była jak najdalej. Tak więc fiolety, czerwienie i pomarańcze mają większe poparcie jako druga lub trzecia opcja niż niebieskie. Tak więc blues powinien przestać narzekać na „pakty przegranych” i postarać się wywołać mniej odrzucenia wśród ludności.

system liczby mnogiej z eliminacją: Ten system polega na zastosowaniu systemu liczby mnogiej w kilku rundach, eliminując najmniej głosujących, aż pozostanie tylko zwycięzca. Można to zrobić poprzez ponowne głosowanie lub, prościej, głosując na listę partyjną.

W naszym przykładzie w pierwszej rundzie strona Niebieska wygrałaby z 40%, a Partia Pomarańczowa zostałaby wyeliminowana, dzieląc swoje 10% pomiędzy Niebieską (8 punktów) i Partię Fioletową (2 punkty). W drugiej rundzie niebiescy wygraliby ponownie z 48%, a czerwoni zostaliby wyeliminowani, przekazując swoje 20% fioletowym. W trzeciej i ostatniej rundzie mecz Fioletowy pokonałby z zaskoczenia partię Błękitnych z wynikiem 52% w porównaniu z 48%. Ten system może wydawać się dziwny, ale rekompensuje pewne niedociągnięcia poprzedniego i uwzględnia preferencje całej populacji. Z pewnością jakaś zabawna osoba przypomina mi słynne zgromadzenie CUP, na którym dwie propozycje, które przeszły do ​​finału, zremisowały po 1515 głosów. Jak zobaczymy, nie jest to jedyna opcja…

reguła krawędzi: Dlaczego konieczne jest przeprowadzenie kilku rund, aby uwzględnić wszystkie preferencje populacji? Reguła Bordy proponuje głosowanie na listę partii i przypisanie 0 punktów ostatniej, 1 przedostatniej, 2 przedostatniej i kolejno do n-1 pierwszej.

W naszym przykładzie mielibyśmy następujące konta:

Azul: (1.) 3 * 40 + (2.) 2 * 8 + (3.) 1 * 2 = 138

Fioletowy: (1.) 3 * 30 + (2.) 2 * 22 + (3.) 1 * 40 = 174

Czerwony: (1.) 3 * 20 + (2.) 2 * 40 + (3.) 1 * 38 = 178

Naranja: (1.) 3 * 10 + (2.) 2 * 30 + (3.) 1 * 20 = 110

Niespodzianka! Ani niebieski, ani fioletowy. wygrał mecz Czerwony. Co się stało? Wcześniej eliminacje tworzyły transfery głosów, na których korzystali fioletowi, a teraz czerwoni wykorzystali swoją przewagę na drugim i trzecim miejscu, aby zrekompensować niższość na pierwszych miejscach. Proponuję ćwiczenie: Co by się stało, gdyby wyniki 1., 2. i 3. nie wynosiły 3, 2 i 1, ale 4, 2 i 1? Do tej pory powinniśmy zacząć myśleć, że systemy głosowania nie są tak nieszkodliwe, jak się wydaje.

Nakazał kolejne usuwanie: Ostatecznie w tym systemie wybierana jest kolejność i mecze rozgrywane są parami. Jak widać, jest to najlepszy przykład „kto stanowi prawo, ten oszukuje”.

Zamówienie: Fioletowy, Czerwony, Azul, Naranja.

Fioletowy 32 - Czerwony 68 / Zwycięzca: Czerwony.

Czerwony 50 - Azul 50 / Nawet tutaj się nie pozbędziemy rysuje.

Powiedzmy, że wybieramy kolor niebieski, ponieważ jest on ulubionym kolorem większej liczby osób...

Azul 40 - Naranja 60 / Zwycięzca: Naranja

Co się stanie, jeśli wybierzemy kolor czerwony, ponieważ zostanie odrzucony przez mniejszą liczbę osób?

Czerwony 60 - Naranja 40 / Zwycięzca: Czerwony

Prosty fakt remisu z jednym lub drugim kryterium zmienia zwycięzcę!

Co się stanie, jeśli zmienimy kolejność rozgrywania meczów? Trzy czwarte tego samego. Jeśli chcesz, możesz wypróbować go w swoich domach z niebieskim, czerwonym, fioletowym, pomarańczowym.

Jaki jest wniosek? Że trzeba uważać. Że systemy głosowania nie są doskonałe. Aby każda ze stron była zainteresowana tym, co jest dla nich korzystne. Co pomyśleć przed uwierzeniem. Że „pakty przegranych” mogą lepiej reprezentować wolę ludu niż „rząd większości głosów”. Że nawet system w pełni uwzględniający preferencje może doprowadzić do rządu odrzuconego przez większość społeczeństwa.

Ciąg dalszy nastąpi... (Jeśli nie zlinczujecie mnie w komentarzach... Poznajmy się!)