Wyspy Kanaryjskie mają teraz nowy statut i system wyborczy

Dziś w B.O.E opublikowano nowy Statut Autonomii Wysp Kanaryjskich, który ma w swoim repertuarze nowy system wyborczy.

Tradycyjnie Wyspy Kanaryjskie były wspólnota autonomiczna z mniej proporcjonalnym systemem wyborczym w swoim autonomicznym parlamencie. Wpływ na to ma kilka czynników: podział społeczności na tyle okręgów wyborczych, ile jest wysp, przewaga mniejszych wysp w podziale mandatów oraz istnienie partii lokalnych, które potrzebują bardzo niewielkiej liczby głosów, aby dostać się do parlamentu.

Teraz pierwsza partia w głosach (PSOE, 19,9%) jest drugi pod względem miejsc (15), drugi (PP, 18,6%) zajmuje trzecie miejsce (12), a trzeci z największą liczbą głosów (CCa-PNC, 18,2%) zajmuje pierwsze miejsce w parlamencie (18).

Podział jest jeszcze bardziej nieproporcjonalny, jeśli weźmiemy pod uwagę partie posiadające niewielką liczbę posłów lub nie posiadające ich wcale. obywatele, z 54.000 XNUMX głosów, nie ma obecności parlamentarnej, Mientras Grupa Socjalistyczna z Gomery, z mniej niż jedną dziesiątą (zaledwie 5.000 tys.), w wyborach w 3 roku zdobył 2015.

Tradycyjne napięcie między obiema prowincjami Wysp Kanaryjskich, sprzeczne interesy dużych i małych wysp oraz między sobą, a także rozproszenie mapy wyborczej nie pozwalały dotychczas na zmianę tej sytuacji, w której kumulują się „mikroniesprawiedliwości”, takie jak że Fuerteventura, gdzie jest większa liczba mieszkańców, ma mniej posłów niż La Palma.

Ale w końcu Kortezy zatwierdziły reformę Statutu Wysp Kanaryjskich, co pociągnie za sobą zmianę ordynacji wyborczej. Nowa procedura zostanie zastosowana – choć nie ma jeszcze przepisów ją rozwijających – do przyszłorocznych wyborów autonomicznych.

Czy to oznacza koniec wypaczeń wyborczych na Wyspach Kanaryjskich?

Absolutnie. Zmiana oznacza jedynie eliminację najbardziej rażących nierówności, ale filozofia systemu i leżące u jej podstaw problemy są kontynuowane. Małe wyspy nadal pozostaną najbardziej nadreprezentowanym terytorium wszystkich autonomicznych parlamentów Hiszpanii i nadal częstym zjawiskiem będzie posiadanie większej liczby mandatów w parlamencie przez partie dysponujące kilkukrotnie mniejszą liczbą głosów niż inne.

La  nowy rozkład miejsc (3 dla El Hierro, 8 dla Fuerteventury, 15 dla Gran Canarii, 4 dla La Gomery, 8 dla Lanzarote, 8 dla La Palmy, 15 dla Teneryfy i 9 dla okręgu autonomicznego) w dalszym ciągu utrzymuje bardzo mocne ważenie małych wysp, Ale przynajmniej paradoks polegający na tym, że mniej zaludnione wyspy mają więcej przedstawicieli niż inne, bardziej zaludnione wyspy, już nie istnieje.

La druga nowość składa się z obniżenie minimalnych wymagań niezbędnych do uzyskania reprezentacji. Dla całego archipelagu minimum to wzrasta z 6% do 4%, co umożliwiłoby Ciudadanos walkę o dostęp do parlamentu w poprzedniej kadencji. Co więcej, kandydatury zgłaszane na konkretnych wyspach muszą „tylko” uzyskać 15% głosów, aby uzyskać reprezentację, zamiast dotychczasowych 30%.

Wreszcie, próbując poprawić proporcjonalność systemu bez zmiany przywilejów wyspiarskich, pojedynczy okręg wyborczy na Wyspach Kanaryjskich, w którym przyznawanych jest 9 posłów. 

Ogólnie rzecz biorąc Reforma ogranicza się do obniżenia minimalnych limitów, bo poprzednie były skandaliczne, przyznać Fuerteventurze jeszcze jednego zastępcęjuż ustanowić drugi okręg wyborczy, nałożone na tradycyjne. Jednak w tym okręgu wyborczym jest tak mało deputowanych, że aby uzyskać do niego dostęp, niezbędny będzie odsetek głosów wynoszący około 10%, co w dalszym ciągu będzie pomijać małe i średnie partie generalne.

Nowy parlament kanaryjski będzie liczył 70 posłów zamiast dotychczasowych 60. Te nowe elementy w niewielkim stopniu zrekompensują większe dysproporcje, jakie istniały w poprzedniej konstrukcji, która w zasadzie została zachowana. To wszystko, co przewiduje porozumienie w sprawie nowego ordynacji wyborczej: partiom nie udało się osiągnąć więcej.