Kryzys w Ciudadanos w związku z odmową porozumienia się z PSOE

Czasy uciekają i ciśnienie wzrasta. Decyzja Ciudadanos o nieosiągnięciu porozumienia z PSOE w sprawie utworzenia rządu krajowego odbija się na Partii Pomarańczowych.

Z wielu środowisk, w tym tych, które otwarcie wypowiadają się w samej partii, krytykuje się, że decyzja ta de facto se odgrywa wiodącą rolę na tacy Unidas Podemos, a co za tym idzie, ułatwione zostanie bezpośrednie lub pośrednie wsparcie formacji niepodległościowych dla przyszłego rządu PSOE.

Liderzy partii, do dziś w cieniu, mają wewnętrznie się nie zgodził tej strategii, utrzymując, że jest ona ogromna zgromadzonego kapitału politycznego, z nie mniej niż 57 deputowanymi i ponad czterema milionami głosów, Musi przydać się do czegoś więcej niż sojusz z PP i Voxem jeśli chodzi o zdecydowane odrzucenie w porozumieniu z PSOE żądania, które zadowoliłoby znaczną część hiszpańskiego społeczeństwa. Według nich Ciudadanos ma służyć właśnie oferowaniu społeczeństwu niezawodnej, ukierunkowanej alternatywy, która pozwoli mu uciec zarówno przed prawicowym, jak i lewicowym radykalizmem. Niezastosowanie się do tego w tym momencie będzie oznaczać dostarczyć rządowi dokładnie którego partia zawsze uważała za najgorszy zakład dla Hiszpanii: populizm i niezależność.

Dziś eksplodował ukryty kryzys, wpływając bezpośrednio na ważne aktywa: Toni Roldan, wagi ciężkiej w obszarze gospodarczym i ściśle powiązany z Luis Garicano, Z powodu zaistniałej sytuacji opuszcza partię i miejsce w Kongresie. Ze swojej strony znany poseł do Parlamentu Europejskiego Javiera Narta opuścił także kierownictwo partii, a lider Asturii Juan Vázquez, który zrezygnował ze swojej siedziby regionalnej.

Powodem rezygnacji był m.in głosowanie wewnętrzne w którym pokonani zostali zwolennicy otwarcia na rozmowy z PSOE. W głosowaniu tym wybitni przywódcy, tacy jak sam Garicano, Franciszek Igea y Fernanda Maury, wyrazili swoje stanowisko radykalnie przeciwne linii przyjętej przez partię w tej kwestii.