Czy powinniśmy opóźnić czas w Hiszpanii?

Teraz, gdy politycy ponownie podnieśli tę kwestię, będzie trochę dyskusji na ten temat.

Ilekroć o tym mowa, pojawia się przyjaciel, który mówi: „Nic nie zmienia czasu: jak mi wygodnie w czerwcu, pijąc drinka w pełnym słońcu, o dziesiątej wieczorem; nie tak jak Norwegowie, którzy tracą słońce o piątej po południu i żyją gorzko…”

Pierwszą rzeczą do powiedzenia jest to, że to nieprawda. O dziesiątej wieczorem, w czerwcu, w Edynburgu, w Kopenhadze czy w Helsinkach, może być też dzień. Oczywiście. A to dlatego, że w tych dniach tam na górze mają osiemnaście lub dwadzieścia godzin światła dziennie. Więc nic przygnębionego. Nadmiar słońca mają raczej.

Ale bądźmy przez chwilę poważni. Która do cholery jest godzina? Czas, który mamy na zegarku czy w komórce to konwencja, poprawka. W starożytności tego nie było: każde miasto miało swój własny czas, zgodnie z jego położeniem względem Słońca. To było sprawiedliwe, ponieważ rzeczywisty czas jest inny w każdym miejscu.

Noszenie zegarków i spędzanie tego samego czasu w różnych miastach to współczesna rzecz. Dlaczego to zrobiono? zrobiono to, ponieważ podział planety na strefy czasowe dawał bezpieczeństwo do relacji handlowych i osobistych: jeśli każde miasto ma swój własny czas, nikt nie może tego wyjaśnić. Ale jeśli podzielimy świat na zaledwie 24 strefy czasowe, znajomość różnicy między jednym miejscem a drugim wystarczy, aby znać czas w dowolnym miejscu na świecie.

Ok, a w czym problem?

Problem polega na tym, że zaimplementowano 24 strefy czasowe, ale potem każdy kraj zrobił to, co chciał. Zamiast dostosowywać swoje rozkłady jazdy do strefy, w której się mieszczą, państwa przyjęły strefę lub strefy, które najlepiej odpowiadają ich interesom. Na przykład w Chinach demokratyczny rząd zdecydował, że cały kraj powinien mieć ten sam czas. Po nosach. Tak więc w Heilongjiang wschód słońca jest cztery godziny wcześniej niż w Xinjiangu, ale jego mieszkańcy mają ten sam czas zegarowy (na co swoją drogą nie zwracają uwagi). Inne, bardziej rozsądne, duże kraje są podzielone na trzy, cztery lub pięć różnych stref czasowych. Ale prawie nikt nie podąża dokładnie za wzorem południków: każde państwo interpretuje to na swój własny sposób.

Wynik jest taki część ludzkości ma zegar znacznie do przodu, a inna znacznie do tyłu względem rzeczywistego czasu słonecznego. Widać to na mapie: zaawansowani są na czerwono, a zacofani na zielono. Ogólnie rzecz biorąc, są całe kraje, które są z przodu lub z tyłu, ale są nawet przypadki krajów, w których są części zaawansowane, a inne zacofane, na przykład Chiny. Prawdziwy bałagan.

A w Hiszpanii co się dzieje?

W Hiszpanii Francisco Franco Bahamonde, przywódca dzięki łasce Bożej, uważał, że zegar w Madrycie spóźnia się o godzinę z zegarem berlińskim (co jest logiczne, biorąc pod uwagę, że w Berlinie wschód i zachód słońca są na ogół o półtorej godziny wcześniej niż w Madrycie) nie sprzyjało stosunkom z przyjaciółmi. Zdecydował więc w 1942 roku, że zostajemy (i nadal to robimy) przy tym samym czasie berlińskim.

W rezultacie prawie sto lat później tak bardzo przyzwyczailiśmy się do tego, że w czerwcu robi się ciemno, że nie obchodzi nas, czy czas jest nieaktualny. Do nielicznych należą ci, którzy jedzą za wcześnie. Do nielicznych należą ci, dla których południe jest dwunaste, a nie drugie.

I to wszystko. Sprawa nie jest dramatem: po prostu mamy zły czas, jak wiele innych miejsc na świecie. Dyktatury komunistyczne były bardzo oddane tym rzeczom (ich dziedzictwo jest bardzo wyraźne na mapie), ale dyktatury faszystowskie też nie były daleko w tyle. Nie wydają się bardzo różni, nawet w tym.

W przypadku Hiszpanii przerwa które przeciągamy jest już duże w miejscach takich jak Palma de Mallorca czy Girona, ale Jest ogromny w miastach takich jak Ponferrada czy Vigo.

Logicznym, rozsądnym i rozsądnym rozwiązaniem byłoby cofnięcie naszych zegarków o godzinę i przy okazji zadośćuczynienie XX-wiecznemu dyktatorowi. Odkąd usunęliśmy nazwy ulic, opór, jaki mamy wobec usunięcia godziny, nie jest zbyt wyraźny… Gdybyśmy to zrobili, wstawalibyśmy i kładli się spać sześćdziesiąt minut wcześniej (zgodnie z czasem na zegarze, ale jednocześnie zgodnie z rzeczywistością słoneczną). Wtedy południe znów byłoby trochę bliżej środka dnia, a północ trochę bliżej środka nocy. Logiczne, idź.

¿Dlaczego nie przyjmiemy tak prostej zmiany? i tak rozsądne jak ten? Dlaczego od razu nie nastawimy zegara na czas?

Cóż, ponieważ idee mają trudności z umieraniem, co powiedziałby Asimov. Albo co jest tym samym, ponieważ ludzie są z natury konserwatywni, bez względu na to, jak postępowi się wydajemy, i z każdym rokiem jesteśmy bardziej: przyzwyczajamy się do tego, co mamy, czy Bóg to przyniósł, czy diabeł, czy jest rozsądna lub głupia i zawsze znajdujemy powody, by jej bronić.

Problem zmiana czasu to bardzo drobna sprawa. To prosta konwencja. Dostosowanie go do rzeczywistości nie polepszyłoby ani nie pogorszyłoby naszego życia. Pokazuje jednak coś znacznie ważniejszego: Podkreśla ogromną siłę oporu wobec zmian w społeczeństwach. To, co istnieje od dawna, cieszy się, przez sam fakt posiadania historii, społeczną legitymacją, której nie przyznaje się temu, co nowe. Nowość, bez względu na to, jak bardzo jest obciążona przyczynami, musi zasłużyć na swoją legitymację po ciężkiej pracy.

Dlatego budżety publiczne są przygotowywane w oparciu o budżety z poprzedniego roku, utrwalające niesprawiedliwości, zamiast znacznie rozsądniejszej techniki budżetu zerowego. Dlatego dotacje, które przychodzą z tyłu, są bardzo trudne do zniesienia, nawet jeśli zostanie wykazana ich niesprawiedliwość lub bezużyteczność, a wprowadzanie nowych, znacznie bardziej rozsądnych, jest niezwykle trudne i napotyka na opór. Dlatego porównawcze pretensje nie wydają się tak poważne, jeśli mają patynę lat, ale protesty, które mają poparcie społeczne, zawsze pojawiają się, gdy chodzi o ich wykorzenienie. Dlatego uwielbiamy dziwaczny czas, który mamy na warcie, a to, że ktoś próbuje dopasować go do rzeczywistości, traktujemy jako agresję. 

Zegar słoneczny w Úbeda (Jaén) wyznacza godzinę południa (godzina 12:00). Jest sobota 26 marca 2016 roku. Według oficjalnego czasu jest to zamiast tego 13 godzin, 12 minut i 14 sekund. Tej nocy zmieniono godzinę. Następnego dnia, 27 marca, południe oficjalnie spadło do 14:12.