Burmistrz Ourense, Jácome, przyznaje, że zarządza czarnymi pieniędzmi i chwali się, że je wyprał

Sedno rozmowy, jak w dobrej opowieści sensacyjnej, ujawnia się na końcu, gdy rozmówca zadaje nurtujące burmistrza pytanie: „…A ja mówię, jak zamierzasz to zrobić? To pokaźna ilość czarnych pieniędzy! Jak zamierzasz to uzasadnić, żeby można było to wykorzystać w kampanii?”

Chociaż zdecydowana odpowiedź Jácome'a ​​nie wydaje się całkowicie uspokoić rozmówcę, burmistrz pokazuje, że niezachwiana wiara w ich zdolność do „prania” pieniędzy. Jak? „Cóż, dzięki darowiznom od ludzi. Daję ci pieniądze…”

„Ale to dużo pieniędzy…”, upiera się rozmówca, na co Jácome odpowiada: „Nie, nie. Dają mi darowiznę… Z podatkowego punktu widzenia mam kontrolę. Nie jestem aż tak leniwy”.

To punkt kulminacyjny rozmowy, przynajmniej zgodnie z dźwiękiem dostarczonym do tego gniazdka przez zaufane źródło zbliżone do burmistrza. Ale zanim do tego dojdzie, Jácome i jego rozmówca planują poprosić o wsparcie finansowe, wymieniając nazwiska osób i firm.

W rzeczywistości jednym z celów podróży do Madrytu, przyznaje burmistrz, jest „rozmowa z tym Collarte. Zapytaj go, zobaczmy, czy jest 30.000 30.000 czy nie XNUMX XNUMX? Co się do cholery dzieje?". Reakcją rozmówcy jest stłumiony śmiech.

Według informacji uzyskanych w ten sposób „Collarte” może odnosić się do mężczyzny z Ourense, który mieszka w Madrycie, pracuje dla dużej firmy budowlanej, która wykonała ważne prace w Ourense i który byłby również zainteresowany pozyskaniem kontraktów, takich jak związanych z wodą, wywozem śmieci i oświetleniem publicznym w mieście. Ponadto wiadomo, że osoba ta odwiedza Ourense z pewną częstotliwością.

Właśnie w tym kontekście zbierania funduszy rozmówca pyta Jácome: „A co wiesz o tych z Urbaser?” Biorąc pod uwagę negatywną odpowiedź, zagłębia się w temat: „Czy powinienem zadzwonić do przedstawiciela Urbaser? Pytam go, czy chce tu przyjechać”. Widać wyraźnie, że rozmówcę niepokoi brak wiadomości od poprzedniej firmy zajmującej się wywozem śmieci (która według źródeł Urzędu Miasta jest bardzo zainteresowana udziałem w konkursie na tę usługę, trwającym obecnie od godz. niepewny sposób). Te same źródła podają, że sam Jácome odbył spotkania z przedstawicielami tej firmy w celu zajęcia się tą sprawą.

„Wow, wygląda na to, że facet z Urbaser ma wątpliwości” – zastanawia się rozmówca. „Kto, szef?” – pyta Jácome, na co otrzymuje odpowiedź: „Tak, tak. W ogóle nie wydaje się zainteresowany, po tym jak minęło tyle czasu…

Burmistrz zgadza się i podejmuje działania: „W takim razie zadzwonię do kogoś innego”. I natychmiast wybierz numer telefonu. Słychać dzwonki i ktoś odpowiada znajomo: „Cześć, Zalo!” Na co Gonzalo odpowiada: „Kiedy tu przyjedziesz?” Wizyta jest zaplanowana na ten sam dzień, a burmistrz omawia ze swoim rozmówcą podejście, jakie zastosują: „Słuchaj, zbieramy fundusze na kampanię. Prawo pozwala nam sfinansować maksymalnie do 50.000 XNUMX euro, taka kwota nam w zupełności wystarczy... Oficjalnie czy na czarno, prawda?

 Z uzyskanych nagrań wynika, że ​​zamierzał zbierać środki, zarówno legalnie, jak i nielegalnie, na wsparcie swojej kampanii wyborczej. Te rewelacje rodzą poważne pytania dotyczące etyki i przejrzystości w lokalnej polityce.

Ponadto burmistrz wykazuje niepokojące zachowanie, ponieważ ciągle rozprasza go telefon komórkowy, co rodzi pytania o jego zdolność do skupienia się na obowiązkach związanych z jego stanowiskiem. Jego brak uwagi i nieodpowiedzialne traktowanie współpracowników zostały również ujawnione w nagraniach.

Krótko mówiąc, kierownictwo burmistrza Gonzalo Péreza Jácome jest zakłócone przez jego niestabilne relacje z zaufanymi pracownikami, uzależnienie od telefonów komórkowych i wątpliwą strategię finansowania kampanii wyborczej. Incydenty te budzą poważne wątpliwości co do jego przydatności do zajmowania tego stanowiska i wzbudzają niepokój wśród mieszkańców Ourense.