Rabat pyta rząd, co by się stało, gdyby kataloński separatysta został przyjęty w Marokańskim Pałacu Królewskim

Rząd marokański poszedł o krok dalej w otwartym kryzysie dyplomatycznym z Hiszpanią, zapewniając, że nie wynika to tylko z powitania lidera Frontu Polisario, Brahima Ghali, i zwrócenia się do Wykonawczego Pedro Sánchez, jaka byłaby jego reakcja, gdyby ci, których przyjęto w Marokańskim Pałacu Królewskim, byli katalońskimi separatystami.

W obszernym i ostrym oświadczeniu marokańskie MSZ podkreśliło, że kryzys wywołany przyjęciem ze względów humanitarnych Ghali, przyjętego do szpitala w Logroño z COVID-19, rodzi „kwestię spójności”. „Nie możemy walczyć z separatyzmem w domu i propagować go u sąsiada”, dzierżył

W związku z tym utrzymywał, że Rabat od początku katalońskiego kryzysu opowiadał się „po stronie integralności terytorialnej i jedności narodowej” Hiszpanii i zwrócił się do rządu „Jaka byłaby reakcja Hiszpanii, gdyby przedstawiciel hiszpańskiego separatyzmu został przyjęty w Marokańskim Pałacu Królewskim?”

Po zarzuceniu „krótkiej pamięci” Rabat przypomina, że ​​w 2012 roku podczas wizyty w kraju katalońskiej delegacji gospodarczej „program został zmodyfikowany na prośbę hiszpańskiego rządu”, aby nie było to odbierane na wysokim poziomie i aby wszystkie spotkania były odbyła się w obecności przedstawiciela Ambasady Hiszpanii w Rabacie.

„Spójność” została zachowana także wtedy, gdy w 2017 r. odrzucono wizytę „wielkiego przywódcy katalońskiego separatyzmu” i dlatego MSZ utrzymuje w swoim oświadczeniu: „Maroko ma prawo oczekiwać nie mniej od Hiszpanii”.

Podobnie Maroko pokazuje swoją „solidarność” z Hiszpanią pomimo „naturalnych trudności związanych z sąsiedztwem, w tym cyklicznych kryzysów migracyjnych”. „Solidarność jest tym dla stowarzyszenia, czym rzetelność dla dobrego sąsiedztwa, a zaufanie dla przyjaźni”, podkreślił.

Wśród przykładów solidarności ostatnich lat wymienia ten, który tPo kryzysie 2008 roku „z otwartymi ramionami” przyjął hiszpańskich robotników i biznesmenów i pozwolił im osiedlić się i pracować w Maroku, ale przede wszystkim szuka schronienia w walce z imigracją i terroryzmem.

ZŁAMANE ZAUFANIE

„Jednak nie w tym tkwi źródło problemu” – podkreśla marokańskie MSZ, które utrzymuje, że „jest to kwestia zerwanego zaufania między partnerami”, a u podstaw kryzysu leży „kwestia wrogich ukrytych motywów Hiszpanii w odniesieniu do Sahary, świętej sprawy całego narodu marokańskiego”.

Biorąc pod uwagę, że kryzys nie ogranicza się do przybycia Ghali do Hiszpanii, ani nie „zakończy się wraz z jego wyjazdem”, ostrzegł Rabat, twierdząc, że chodzi głównie o „sprawa zerwanego zaufania i wzajemnego szacunku między Marokiem a Hiszpanią”.

Tym samym, choć kryzys nie może się zakończyć, jeśli Ghali nie pojawi się przed hiszpańskim wymiarem sprawiedliwości, nie da się go rozwiązać „tylko jego przesłuchaniem”. „Uzasadnione oczekiwania Maroka sięgają dalej. Rozpoczynają się od jednoznacznego wyjaśnienia przez Hiszpanię jej wyborów, decyzji i stanowiska.dodaje.

W tym sensie, po ponownym zapewnieniu, że przywódca Polisario przybył do Hiszpanii z fałszywym paszportem i algierskim samolotem, Rabat sprecyzował, że sprawa „ujawnił wrogie nastawienie i szkodliwe strategie Hiszpanii wobec kwestii marokańskiej Sahary”.

To, co się stało, dodano w oświadczeniu, ujawniło również „zmowę” Hiszpanii „z przeciwnikami królestwa, aby podważyć integralność terytorialną Maroka”, w odniesieniu do Frontu Polisario i Algierii, głównego zwolennika tego pierwszego.

„Jak w tym kontekście Maroko może ponownie zaufać Hiszpanii? Skąd możemy wiedzieć, że Hiszpania nie będzie ponownie spiskować z wrogami Królestwa?, podnosi rząd marokański, kwestionując, że hiszpański rząd nie zamierza ponownie działać „za jego plecami” i wątpiąc, czy można przywrócić zaufanie „po tak poważnym błędzie”.