Ба он чизе, ки ҳеҷ кас ба он омода нест, омода шавед

Шаби шанбе. Мо испаниҳо аз танҳоии хонаҳоямон (дар беҳтарин мавридҳо) зуҳури раиси ҳукуматро пайгирӣ мекунем. Ва ногаҳон, баъзе калимахо дар мо мисли ханчар часпида дар дил: «Бадтарин рузхо хануз дар пеш аст, моро рузхои хеле сахт интизоранд (...) биёед хама ба хамдигар кумак кунем, зеро якдил ва танхо якдилем, мо онро паси сар мекунем».

Ин ибора, ин суханон моро пешгӯӣ мекунанд, ки чӣ рӯй хоҳад дод. Онҳо мисли баҳре ҳастанд, ки пеши назари мо ақибнишинӣ мекунанд, ки мавч, цунамиро пешгуй мекунад, ки ба мо сахт зарба мезанад ва моро хароб мекунад. Ва новобаста аз он ки сирена ҳоло чӣ қадар садо медиҳад, барои пешгирӣ кардани таъсир ба соҳил аллакай дер шудааст, Мо метавонем танҳо омадани онро интизор шавем ва умедворем, ки ин корро бо қувваи камтари имкон анҷом медиҳад..

Чӣ тавр шахс ҳамчун як шахс, ҳамчун ҷомеа ба он чизе, ки ҳеҷ кас ба он омода нест, омода мешавад? Моро хато нафахмед, сухан дар бораи тайёрии психологй меравад, на пешгуии ходисахо (ки дар оянда тахлил мешавад).

Субҳи имрӯз онҳо ба назди мо меоянд тасвирҳои аввалини павильонҳои IFEMA пур аз кат, хануз холй, мунтазири омадани аскарони ярадор. Ин ҷанг аст.

Фаршҳо хунук ба назар мерасанд, инчунин танҳоии онҳое, ки бо ин мубориза меҷанганд.

Дар ҷомеаи пешрафта ва рақамӣ, ки мо бояд дар он зиндагӣ мекардем, мо бори дигар аксҳоро мебинем, ки аз аксҳои садсолаҳои пеш чандон фарқ намекунанд.. Мо бори дигар хроникаи харрузаи чанг, рапорти чангро мунтазирем ва боварй дорем, ки кушунхои мо бо кувваи базур имруз душманро акибнишинй карда тавонистанд.

Ва чун дар гузашта, дӯзандагон дӯзандагӣ мекунанд, дар ҳоле ки мардум “силоҳ” месозанд (тавассути принтерҳои 3D). Сарбозон дар байни онҳое, ки қаблан ғайринизомӣ буданд, ҳазорон ихтиёрии собиқадорон ва хатти якуми чанг ба галабахои хурд часпида мешавад рухияи аскарони худро баланд бардорад.

Онхо аз мо хохиш мекунанд, ки ба рузхои хеле вазнин тайёр шавем. Дар ин замонҳое, ки бисёриҳо боварӣ доранд, ки Черчилл ҳастанд, Чӣ тавр шахс ба чизе омода мешавад, ки ҳеҷ кас ба он омода нест?

Бо қувваи ягона… аз чапакзании мо.