2×1: การบรรจบกันครั้งใหญ่จะประสบความสำเร็จ

ถ้ามีบางอย่าง ขาดโพเดมอส ตลอดสองปีของการปรากฏตัวต่อสาธารณชนได้รับ วางตำแหน่งตัวเองอย่างชัดเจนเหนือ PSOEเพื่อให้สังคมเห็นว่าเป็นทางเลือกเดียวที่เป็นไปได้สำหรับพรรคพลังประชาชน

เมื่อต้นปี 2015 เขากำลังจะบรรลุผลสำเร็จ แต่สุดท้ายก็ทำไม่สำเร็จ ผู้มีสิทธิเลือกตั้ง 20% ที่ PSOE คงไว้ซึ่งความขัดแย้งทั้งหมด รวมถึงการคง Izquierda Unida ไว้เป็นกองกำลังแยกต่างหาก และการมีอยู่ของพรรคชาตินิยมฝ่ายซ้ายหลายพรรคที่ในเวลานั้นไม่ได้มีส่วนร่วมในการบรรจบกัน ขัดขวางสิ่งนี้ ระหว่าง Podemos, IU และกลุ่มชาตินิยมซ้ายที่เข้าร่วมการรวมตัวในภายหลัง พวกเขามาถึง sumarในเดือนกุมภาพันธ์ 2015 มีคะแนนเสียงมากกว่า 30% ตามข้อมูลทั้งหมด หากในเวลานั้นพวกเขาปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนด้วยโครงการทั่วไป ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในภายหลังจะแตกต่างกันมาก. Podemos มีทุกสิ่งที่เอื้ออำนวย แต่ก็ไม่สามารถรวมเข้ากับความรู้สึกทางสังคมและ กรอบ เพื่อดูเขาเป็นผู้ชนะ ความพ่ายแพ้เล็กน้อย เรื่องอื้อฉาวเล็กน้อยก็เพียงพอแล้วสำหรับ "การโจมตีสวรรค์" ที่จะยกเลิก การแข่งขันไม่ถูกมองว่าเป็นผู้ชนะ ดังนั้นจึงไม่ชนะ

ความคิดเห็นของสาธารณชนถูกกระตุ้นโดยความประทับใจ โดยทางลัดของความคิดที่รวมเข้าด้วยกันเมื่อเวลาผ่านไปนำไปสู่สิ่งที่เรียกว่าศัพท์แสงทางสังคมวิทยา  กรอบ . เมื่อโครงร่างบางอย่างตกตะกอน เป็นเรื่องยากมากที่จะหลุดออกไป Pablo Iglesias รู้บางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ และเข้าใจว่าเขาขาดอะไรในตอนนั้นเพื่อให้บรรลุผลสำเร็จ ด้วยเหตุนี้เขาจึงเพิ่มความจำเป็นในการเข้าร่วมกองกำลังกับ IU

หลังจากหนึ่งปีครึ่ง ขึ้นๆ ลงๆ เลื่อนลอย ตอนนี้ Podemos เข้าถึงโอกาสที่คล้ายกับตอนนั้น สถานการณ์เป็นปึกแผ่นมากขึ้น การบรรจบกับบางพรรคในภูมิภาคเป็นความจริง Izquierda Unida ได้รับความแข็งแกร่งกลับคืนมาพร้อมกับGarzónที่ได้รับเกียรติ แต่ในทางกลับกัน Podemos ค่อนข้างอ่อนแอกว่า เมื่อนำมารวมกัน ตัวเลขก็เพิ่มขึ้นเกือบจะพอๆ กัน แม้ว่าความสัมพันธ์ของแรงจะแตกต่างกันเล็กน้อย และความคาดหวังของกันและกันก็เช่นกัน

การรั่วไหลที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ทำให้แผนการของบรรจบค่อนข้างจะหยุดชะงัก พวกเขาวางแผนที่จะนำเสนอโครงการที่ปิดมากขึ้นต่อสังคม นำโดย Podemos สนับสนุนโดย Izquierda Unida และลงนามโดยพรรคระดับภูมิภาคที่แข็งแกร่งหกหรือเจ็ดพรรคในดินแดนของตน เราสามารถเรียกมันว่า "การรวมตัวครั้งยิ่งใหญ่"ซึ่งเป็นทางเลือกแทน "The Grand Coalition" ของ PP-Ciudadanos-PSOE

การกระโดดเข้าหาสื่อเร็วเกินไปถือเป็นความปราชัย เนื่องจากข่าวดังกล่าวไม่ใช่การบรรจบกันครั้งใหญ่ที่ทีม Iglesias กำลังออกแบบ แต่เป็นเพียงการรวมตัวกันระหว่าง Podemos และ IU ฟังดูเก่า สั้น ไม่เพียงพอ อีกทั้งเรื่องคาบเกี่ยวกับยุคสุดท้ายที่ยังจัดตั้งรัฐบาลได้ นี้ อาจทำให้เกิดความสับสนได้ การเหลื่อมกันไม่เหมาะกับ Iglesias ซึ่งเป็นนักยุทธศาสตร์ชั้นหนึ่ง และรู้ว่าเพื่อประโยชน์สูงสุดของเขาที่จะเดินหน้าการเจรจาอย่างเงียบๆ ก่อน โดยปล่อยให้มีการประกาศ The Great Confluence ในวันที่ 26 หรือ 27 เมษายน ซึ่งเป็นช่วงที่มีการเลือกตั้งใหม่ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว

เนื่องจากมันไม่เป็นเช่นนั้น ทุกอย่างจึงหยุดชะงักเล็กน้อย ในช่วงวันนี้ ด้วยข่าวการบรรจบกันในหัวของเขา Pedro Sánchezยังคงสามารถซ้อมรบได้ และพยายามใช้แนวทางสุดโต่งต่อ Izquierda Unida และ PNV ที่จะทำให้ Podemos ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากประมาณวันที่ 23 หรือ 24 เมษายน หาก PSOE สามารถพาคนของGarzónและ Urkullu ไปยังดินแดนของพวกเขาได้

แต่ปล่อยให้ภาวะแทรกซ้อนเหล่านั้นและกลับไปที่สถานการณ์หลัก: สถานการณ์หลักคือจะไม่มีการบรรลุข้อตกลงและจะมีการเลือกตั้งในวันที่ 26 มิถุนายน. ในสถานการณ์นั้น การบรรจบกันครั้งใหญ่จะอยู่ทุกหนทุกแห่ง สังคมจะไม่พูดเรื่องอื่น (บางคนตื่นเต้น บางคนกลัว แต่ทั้งหมดจะพูดถึงเรื่องนี้) หากสมาชิกของการบรรจบกันครั้งใหญ่สามารถให้ภาพที่สอดคล้องกัน ซึ่งเป็น "การรวมเป็นหนึ่งเดียวในความหลากหลาย" พวกเขาจะเป็นพลังอันยิ่งใหญ่. สังคมทั้งหมดจะพัฒนาไปสู่สิ่งใหม่ กรอบซึ่งผู้สมัครรับเลือกตั้งจะได้รับประโยชน์อย่างชัดเจน ในการฟื้นตัวพวกเขาจะได้รับประโยชน์จากพรรคยอดนิยมด้วยเพราะ กรอบของสังคมทั้งหมดจะกลายเป็นสองขั้ว: เราจะเลือกระหว่างสิ่งเหล่านี้หรือสิ่งเหล่านั้น ระหว่างสีน้ำเงินหรือสีม่วง

การบรรจบกันที่ยิ่งใหญ่จะได้ตำแหน่งที่สอง และเวลาจะเข้าข้างคุณ ความเสี่ยงเพียงอย่างเดียวของเขาคือการแพ้การเลือกตั้งในวันที่ 26-J ให้กับ PP แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็จะได้รับสิ่งอื่น ๆ อีกมากมาย พวกเขาจะชนะอำนาจสูงสุดทางด้านซ้ายเนื่องจาก PSOE (และซิวดาดาโนส) จะถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง เกินกว่าความรู้สึกทางสังคมที่จะเป็นพรรคสองฝ่ายอีกครั้ง

การบรรจบกันครั้งใหญ่จะโต้แย้งการเลือกตั้งของพรรคที่ได้รับความนิยมซึ่งจะถูกใส่กุญแจมือและจะต้องเสนอตัวเป็นผู้สมัคร (ไม่มีที่ว่างสำหรับสิ่งอื่นใด) มาริอาโนราจอยที่ถูกไฟไหม้ พวกเขาอาจชนะการเลือกตั้งโดยตรงด้วยซ้ำ และ พายุท้องฟ้า. แต่ถึงแม้จะสูญเสียพวกเขา พวกเขาก็จะพบว่าตัวเองเป็นหัวหน้าฝ่ายค้านในเดือนกันยายนโดยไม่มีปัญหา เพียงผู้เดียว, เพียงคนเดียว.

โดยมีกลุ่มคนรุ่นใหม่ทยอยเข้าร่วมเป็นผู้มีสิทธิเลือกตั้งใหม่ ด้วยคนชราจำนวนมากค่อยๆละทิ้งพรรคประชานิยมด้วยเหตุผลตามธรรมชาติ ด้วยอีกสองหรือสามปีข้างหน้าและเศรษฐกิจที่จะไม่ฟื้นตัวอย่างต่อเนื่อง พวกของ Pablo Iglesias จะต้องปล่อยให้สถานการณ์เติบโตเต็มที่จนกว่าพวกเขาจะได้ชัยชนะในที่สุด

วัตถุประสงค์ของบทความ "2×1" คือเพื่อกระตุ้นการถกเถียง: ลิงก์ไปยังบทความตรงข้าม

@josesalver