Uçuruma bakan vatandaşlar

Vatandaşlarda 2016'ya çok şaşkın başlıyorlar. Daha bir yıl bile geçmeden parti adeta sihirli bir değnek gibi sandık başına çıktı ve pek çok kişiyi heyecanlandıran bir mesaj verdi. İspanya'nın her yerine hızla yayıldı. İlkbahar ve yaz boyunca çok sayıda öneri gün yüzüne çıktı Siyasi yenilenme, ekonomik reformlar ve sosyal iyileştirme konularında. Liderleri şimdiye kadar en çok değer verilen kişiydi. Ne Mariano, ne Pedro, ne Pablo, ne de Alberto: Albert. Vatandaşlar Eski oyunlara harika bir alternatif olarak tahtanın ortasına yerleştirildi. birçok İspanyol tarafından nefret ediliyor. Tanımlanmış ve sağlam bir konumu vardı. Yolsuzlukla mücadele eden, reformları savunan ve demokratik yenilenmeyi destekleyen yeni parti. Dahası, ulaşılabilir hedefleri savundu ve bu, yeni bir şey isteyen ancak Podemos'a güvenmeyen birçok kişiyi memnun etti.

Metroskopi, Kasım 2015.

Parti, Kasım ayının sonunda, seçimlerden bir ay önce, seçimleri kazanmanın gerçek olasılıklarıyla geldi. Ya da öyle görünüyordu. Nihai sonucu beklenenden bu kadar farklı kılan ne oldu?

Her şey Aralık 2015'te ortaya çıkmasına rağmen, Temel nedenler arkadan gelir:

In belediye ve bölge seçimleri Mayıs ayında zaten bir ciddi uyarı, ama göremedi. Seçmenler seçim kampanyasının son haftalarında iki nedenden dolayı ona sırt çevirdiler:

Çünkü işe alınmış aceleyle, düzen olmadan, uyum veya ölçü olmadan, geçmişten gelen insanlaraözellikle PP ve PSOE'den, tam da seçmenlerinin yenmek istediği partilerden. Ve onlar herhangi bir insan değildi. Çoğu durumda onlar kesinlikle en kötüleriydi, reddedilenlerdi, koltuğu korumaya çalışan ve böylece geleneksel güç paylarını garanti altına alan kişilerdi. Bu kararın sonsuz sakarlığı.
Çünkü vatandaşlar Seçimin ertesi günü oylarıyla ne yapacağı konusunda belirsizdi. Böylece seçim kampanyasının her bireyin spesifik önerilerine değil, nihayet bu konuya odaklanmasına olanak tanıdı. Sonuçta şüphelerle dolu seçmen bilinen kötüyü tercih etti.

Bu seçimlerin sonucu vasattı ama parti bunu bu şekilde kabul etmedi. Kapalı kapılar ardında sözde bir başarıyı ilan ederek verileri ilgi çekici ve taraflı bir şekilde yorumladı. Kapalı kapılar ardında olup bitenlere ilişkin yüzeysel bir yansıma bile yoktu ve bu durum tüm örgüte ulaştı; Mayıs ayının başında partinin potansiyel seçmenlerinin yarısının neden oy kullandığına dair bir tartışma yaşandı. Aynı ayın sonunda kendisine oy vermemeye karar verdiler. Partinin hiyerarşik, izole yerel kabarcıklara dayanan ve üyelerin karar alma süreçlerine doğrudan katılımını sağlayacak mekanizmaların bulunmadığı yapısı bunu engelledi. 21. yüzyıldan olduğu söylenen bir parti, katılım veya tartışma için doğrudan dijital mekanizmalar olmadan. Diğer yeni parti Podemos'la hiçbir ilgisi yok. Kendisine 21. yüzyıldan kalma bir parti olan Ciudadanos, eski yerel güçlerin yüzlerce temsilcisinin yer aldığı belediye adaylıklarını hazırlıyor. Bir parti ki binlerce militanı ve heyecanlı sempatizanları görmezden geldi, tam olarak sırtlarında sırt çantaları olmayan adayların kahramanları olması gerekenlere.

Üstüne üstlük, vatandaşlar duyguyu verdiSeçim sonrası anlaşmalarla, her yerde en kötüyü desteklemek, en yozlaşmışı, en yaşlısı.

Yine de, yaz geldi ve Albert Rivera'nın prestijiyle birlikte Katalonya'daki partinin tutumu, Mobilyaları kurtarmayı başardılar. Hatalar şimdilik unutuldu ve generallere yönelik beklentiler düzeldi. Ancak bu arada Podemos inisiyatifi geri alıyordu. Paul ve adamları ilk olarak başardılar sosyal ağlar, sadıkları arasında; ama sonra tüm topluma ulaşıyor ki bu da Ciudadanos, PP'nin ikiz kardeşi olarak anılacaktı. Ciudadanos'un bazı durumlarda sosyal konularda oldukça ileri düzeydeki önerilerinin hiçbir faydası olmadı. En iyileri fark edilmeden gitti. Diğerleri çarpık yorumlandı ve partiden hiç kimse onları inançla savunmadı. Eleştiriye verilen yanıt sanki utanmış gibi korku vericiydi. Daha da ciddisi şuydu Siyasi yenilenme önerileri yarıda kalacak, inandırıcı olmak için gereken kuvvet olmadan. Benzer ekonomik fikirlerUzman kesimler tarafından büyük övgüyle karşılanan, Ülke gerçeğiyle çarpıştılar, çok farklı paternalist söylemlere alışmışlar ve Podemos'un hüküm sürdüğü sosyal ağlara yeniden saplanıp kalmışlar. Nihayetinde açıkça sağcı bir parti olarak güvercin toplamayı kolaylaştırmaya hizmet ettiler. Bu arada partinin Ulusal Yönetimi dalgın bir şekilde tavana baktı ve elindeki anketlerle geleceğe dair çok az rakam ve spekülasyon yaptı.

Tepki verme yeteneğinden yoksun, Katalonya'daki zafere kapılmış bir halde, Her şeyin liderin çekişine güvenerek sürüklenmenin devam etmesine izin verildi. Güçlü temalar sistematik olarak vurgulanmadı (yolsuzluk, yapısal reformlar, derin demokratik yenilenme) ve mesaj sulandırılmıştı, PSOE ile PP'ninki arasında kafa karışıklığı var. Kararsız seçmenler nihayet şunu anladı: o parti kastın bir parçasıydıVe alternatif değil onun önünde. Tam o sırada, seçim kampanyasının ortasında Albert Rivera için meşhur dörtlü tartışma geldi. Onda biri olarak göründü kravat ve takım elbise: sisteminkiler. Yalnızca biçimler değil, hepsinden önemlisi içerik: yumuşak, ölçülü, çığır açacak hiçbir şey yok, onu duraklattı. Belki de kimse onu bu konuda uyarmamıştı. Yanılsama bir sloganla sürdürülmez, ama bu Kibarca ama güçlü bir şekilde karşıt olarak iletilir onu bir ülkeden almış olanlara. Aksi takdirde illüzyon kaybolur.

20. gün seçimlerinin ardından Ciudadanos izole edilmiş, çaresiz ve ilgisiz bırakılmıştır. Temsilciler Kongresi'nde bölgesel ağırlık veya güç yoktur. O dönemde güçlü yanlarından yararlanılmadı, zayıf yönleri ise herkes tarafından görülebiliyordu. Hâlâ (küçük) bir fırsatı var: başkalarından yankılanan ve işaretlenmeyen kendi söylemini kurtarmak. Siyasi, sosyal ve ekonomik olarak. Neredeyse her şeyini kaybettiği için artık kaybedecek hiçbir şeyi yoktur. Hâlâ kazanılacak bir şey var: Hiçbir zaman 2015'teki kadar büyük olamayacak ama yine de önemli olabilecek ilgili bir seçmen kitlesi. Bunu başarmak için, önerdiği siyasi yenilenme tedbirlerinde, elbette sosyal konularda, önerilerinin her zaman kötü niyetli yorumlanmasından korkmadan, çok daha keskin ve radikal, ekonomik konularda ise cesur olmaktan başka seçeneği yok. Her ne kadar toplumun bir kısmı onun İspanyol zevklerine göre fazla liberal olan argümanlarını anlamıyor.

O Ciudadanos, sarındığı kamuflaj kıyafetini terk ediyoretik bir dürtüyle (Podemos'un yaptığı gibi ama kendine has bir üslupla) kendini farklılaştırma ve vicdanları harekete geçirme yönünde bir adım atıyor, ya da ölecek, UPyD veya CDS gibi projelerde daha önce olduğu gibi.

Genel seçimler Ciudadanos için ilk fırsat değildi. Belediyelerin kesin yenilgisinden sonra ikinci oldular. VE Siyasette yeni gelenlere neredeyse hiçbir zaman üçüncü şans verilmez. Her şeyden önce, partinin neyle ilgili olduğunu bilmeyen veya öğrenmek istemeyenlere bu haklar verilmiyor.

@josesalver