Co gallo da dimisión do alcalde de Brión, traio unha curiosidade toponímica. Como é sabido, os topónimos de cada lugar xéranse no idioma correspondente: na Galiza en galego. Porén, existe algunha leve excepción (só aparente), como as catro parroquias da diocese de Santiago chamadas San(ta) ****** de Los Ángeles (hoxe todas adaptadas -con maior ou peor fortuna- ao galego).
Claro que Los Ángeles tampouco era o seu nome orixinal senón o resultado do labor deturpador e castelanizador dun dos moitos arcebispos foráneos padecidos pola mitra compostelá: o palentino Fernando Blanco, na segunda metade do século XVI. Os nomes realmente propios desas freguesías eran:
Santa María de Perros (unha en Brión e outra en Boimorto)
Santa María de Malos (Melide, municipio situado no Camiño Francés)
San Mamede de Cans (topónimo orixinal dubidoso) (Oroso)
Seica Perros (nada que ver con animais), Malos e Cans non eran topónimos suficientemente presentables para o devandito arcebispo.
Ben curioso é o caso do concello de Boimorto, que substituíse o topónimo de "perros" pero non o propio Boimorto, e máis outros topónimos do concello como Boimil ou Lobomorto.
Seica os animais cando son moitos ou están mortos gustábanlle ó arcebispo de marras. Podía ter cambiado por Santa María de Perrosmortos e quedaba máis xeitoso.