Ο Σάντσεθ μπροστά σε όλους: οριστικές διαφωνίες ή στρατηγική στα άκρα;

Απομένουν μόνο πέντε ημέρες για τη συνεδρία επένδυσης που θα σηματοδοτήσει το πολιτικό μέλλον της Ισπανίας για τα επόμενα τέσσερα χρόνια και απομένουν λίγα μέρη για να κρυφτείς ή να περιμένεις: Την ερχόμενη Δευτέρα τα γράμματα όλων θα είναι επιτέλους ορατά σε όλους.

Το βασικό νήμα του διαπραγματεύσεων αναπτύχθηκε τον τελευταίο μήνα (ένα δυνατό η συμφωνία μεταξύ PSOE και Podemos) έχει σπάσει, ή έτσι λέγεται από τη σοσιαλιστική πλευρά. Ωστόσο, έχουν ήδη συμβεί τόσα πολλά και έχουν γίνει τόσα πηγαινοερχόμενα, στρατηγικές κινήσεις και προσπάθειες πίεσης. χαμηλόφωνα, που κανείς δεν αποκλείει (το αντίθετο), ότι ξαφνικά και σε κάποια μαραθώνια συνεδρίαση που θα διεξαχθεί το επόμενο Σαββατοκύριακο, επιτέλους θα επιτευχθεί συμφωνία in extremis μεταξύ Σάντσες και Ιγκλέσιας.

Προς το PSOE, ό,τι λένε οι δημοσκοπήσεις, δεν πρέπει να το ρισκάρεις σε ότι ο άνεμος αλλάζει ξαφνικά και βρίσκεται απροσδόκητα, τον Νοέμβριο, μπροστά σε κάποιες κάλπες που του φέρνουν κατρακύλα ή απώλεια ελιγμών. ΚΑΙ Το Podemos είναι ακόμα λιγότερο βολικό, λόγω των όσων λένε οι δημοσκοπήσεις και επειδή η σκιά του Errejón ελλοχεύει, θέτοντας σε κίνδυνο τον ήδη μειωμένο όγκο της κοινοβουλευτικής του ομάδας.

οι σοσιαλιστές, Ωστόσο, έχουν περισσότερα χαρτιά να τραβήξουν από το μανίκι. Εάν τελικά η δέσμευση στο Podemos αποδειχτεί αδύνατη (κάτι που θα καθησύχαζε πολύ αρκετούς εδαφικούς βαρόνους), μπορεί ακόμα να προσπαθήσει, τον Ιούλιο ή ακόμα και τον Σεπτέμβριο, να αναγκάσει την αποχή των πορτοκαλί ή μπλε βαθμίδων.

Τα πορτοκάλια φοβούνται, πέφτοντας σε ουρά στις δημοσκοπήσεις και υποθέτοντας ότι αρκετοί ακόμη μήνες φθοράς θα μπορούσαν να τους οδηγήσουν σε εκλογές τον Νοέμβριο στις οποίες δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι θα πέσουν κάτω από ιστορικό χαμηλό από 32 βουλευτές. αυτή η αχρεία, αυτός ο φόβος να αφήσουν ευκαιρίες που μπορεί να μην επαναληφθούν (ο ίδιος που τους κάνει να αμφισβητούν συνεχώς το υγιεινό στεφάνι τους μπροστά στο Vox) θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τον Sánchez για να αποσπάσει τελικά μια αποχή από τον Rivera που θα άφηνε τις πόρτες ανοιχτές για μια μονόχρωμη σοσιαλιστική κυβέρνηση. Μόλις επιτευχθεί αυτό, τότε, ήρεμα, ο πρόεδρος θα αναζητούσε ειδική υποστήριξη για την εκτέλεση κάθε νόμου, καθενός από τα έργα του νομοθετικού σώματος και κάθε ενός από τους ετήσιους προϋπολογισμούς. Αυτό τον ανησυχεί πολύ λιγότερο από το να επιτύχει τα εγκαίνια.

Δεν μπορεί καν να αποκλειστεί ότι ο Sánchez επισημαίνει ακόμη περισσότερο: στο Έγγαμη αποχή. Αν και η τρέχουσα στρατηγική των δημοφιλών τους λειτουργεί πολύ καλά (να αφήνουν τους άλλους να είναι αυτοί που κατηγορούνται για την παράλυση, να σιωπούν και να παρουσιάζονται ως η μόνη συνεπής εναλλακτική λύση μακροπρόθεσμα), δεν είναι αδύνατο τελικά τη στιγμή που θα μπορούσαν να φτάσουν για να διευκολύνουν μια σοσιαλιστική κυβέρνηση με μόνη πρόθεση την ανάδειξη του κλασικού δικομματισμού και αφήνοντας τη νέα πολιτική και τα νέα κόμματα ως μοναδικούς υπαίτιους για τον αποκλεισμό αυτών των μηνών.

Βλέποντας την εικόνα συνολικά, αν και η πιθανότητα να καταλήξουμε σε νέες εκλογές είναι πολύ πραγματική, Εξακολουθεί να φαίνεται πιο πιθανό ότι ο Sánchez θα φτάσει στην επένδυση τον Ιούλιο ή τον Σεπτέμβριο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ίσως αυτό να είναι το χαρτί που έπαιξε και θα συνεχίσει να παίζει μέχρι τέλους ο εν ενεργεία πρόεδρος, με γνώμονα τους συμβούλους του: παρατεταμένο άγχος στα άλλα μέρη, με τη σιγουριά ότι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οι φόβοι ή τα συμφέροντα ενός από αυτούς θα καταλήξουν να τον οδηγήσουν να υποχωρήσει, και θα βάλουν την προεδρία σε μια πιατέλα με λίγα ή καθόλου υποθήκες.

Σε λίγες μέρες θα ξέρουμε αν τα κατάφερε.