Το Vox παρουσιάζει την πρόταση μομφής του

Ο πρόεδρος του Vox, Santiago Abascal, θα παρουσιάσει αυτήν την Τρίτη στο Κογκρέσο ποια θα είναι η πέμπτη πρόταση μομφής στην πρόσφατη δημοκρατική ιστορία, η οποία θα μπορούσε να συζητηθεί την εβδομάδα της 12ης Οκτωβρίου. Από τα τέσσερα που συζητήθηκαν μέχρι σήμερα, όλα εκτός από εκείνο που ηγείται ο νυν Πρόεδρος της κυβέρνησης Πέδρο Σάντσεθ, απέτυχαν και όλα δείχνουν ότι το Vox θα ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο.

Στα τέλη του περασμένου Ιουλίου, εκμεταλλευόμενος τη συζήτηση στην Ολομέλεια του Επιμελητηρίου για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αναδιάρθρωσης, ο πρόεδρος της Vox ανακοίνωσε ότι θα εγγράψει πρόταση μομφής κατά του Sánchez σε μια ομιλία στην οποία επιτέθηκε στην «παράνομη» και «κομμουνιστική» κυβέρνηση του Sánchez ότι είναι ο αρχιτέκτονας, είπε, μιας «επαίσχυντης» διαχείρισης της πανδημίας του κορωνοϊού.

Αυτή η ανακοίνωση προκάλεσε γελοιοποίηση από τον Sánchez, ο οποίος ρώτησε τον Abascal τους λόγους για τους οποίους δεν παρουσίασε την πρόταση μομφής του τον Αύγουστο. Αν υπήρχε τέτοια βιασύνη να «σωθεί» η Ισπανία. «Τι συμβαίνει, πάει διακοπές;» ρώτησε ο επικεφαλής του Εκτελεστικού.

ΑΒΑΣΚΑΛΟΣ ΩΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ

Η Vox εξήγησε ότι επρόκειτο να αναζητήσει έναν «υποψήφιο με συναίνεση» για να ηγηθεί της πρότασης μομφής και ακόμη και ορισμένοι από τους ηγέτες της ισχυρίστηκαν ότι βρήκαν «Τεράστια κατανόηση» σε πρώην ηγέτες του PP και του PSOE, αν και ιδιωτικά. Τελικά, αυτές οι προσπάθειες δεν απέδωσαν καρπούς και θα είναι ο ίδιος ο Abascal που θα ηγηθεί της πρότασης κατά του Εκτελεστικού που συμμερίζεται το PSOE και Unidas Podemos.

Ομοίως, ο βουλευτής της Βαρκελώνης και υποψήφιος του κόμματος για μελλοντικές εκλογές στην Καταλονία, Ignacio Garriga, θα επιφορτιστεί με την υπεράσπιση της κατάθεσης της πρότασης δυσπιστίας στην Ολομέλεια του Κογκρέσου.

Στην πρόταση μομφής που υποβλήθηκε το 2018 από τον Sánchez, ήταν ο γενικός γραμματέας του PSOE και τώρα υπουργός Μεταφορών, Χοσέ Λουίς Αμπάλος, που πήρε θέση για να εξηγήσει τους λόγους που την παρακίνησαν, και το «νούμερο δύο» των Podemos και επί του παρόντος επικεφαλής του Equality, Ειρήνη Μοντέρο, που έκανε το ίδιο και το 2017 με αυτή που πρωταγωνιστούσε ο Πάμπλο Ιγκλέσιας.

Μετά την υποβολή της εισήγησης που δικαιολογεί την πρόταση δυσπιστίας, Το κείμενο θα περάσει στα χέρια του Διοικητικού Συμβουλίου του Κογκρέσου για πρόκριση και θα σταλεί τόσο στον Πρόεδρο της Κυβέρνησης όσο και στους εκπροσώπους Τύπου των διαφόρων κοινοβουλευτικών ομάδων.

ΟΙ ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ

Από εκεί και πέρα, θα ανοίξει μια περίοδος δύο ημερών για να δοθεί η ευκαιρία να υποβληθούν προτάσεις με εναλλακτικούς υποψηφίους, για τις οποίες απαιτούνται οι ίδιες προϋποθέσεις και οι οποίες, κατά περίπτωση, θα συζητηθούν από κοινού. Για να δοθεί χρόνος σε αυτή τη διαδικασία, Η ψηφοφορία επί της πρότασης ή των προτάσεων δυσπιστίας δεν μπορεί να διεξαχθεί πριν από πέντε ημέρες από την κατάθεση της πρώτης γραφής..

Η νομοθεσία ορίζει ότι η πρόταση μομφής είναι ένα μέσο που εξυπηρετεί επισημοποιήσει το αίτημα για πολιτικές ευθύνες από την Κυβέρνηση και η οποία έχει μια σειρά κανόνων: για να τη διεκδικήσει απαιτείται η υπογραφή τουλάχιστον του ενός δέκατου του Κογκρέσου (35 βουλευτές) και το όνομα ενός υποψηφίου για την Προεδρία, και για να το πετύχει είναι απαραίτητο sumar την απόλυτη πλειοψηφία (176 ψήφοι).

Ένας αριθμός που απέχει πολύ από το να επιτευχθεί λόγω του έλλειψη υποστήριξης από ομάδες όπως το PP ή οι Ciudadanos, εκτός από τα κόμματα του λεγόμενου μπλοκ επενδύσεων που επέτρεψαν στον Σάντσες να παραμείνει στη La Moncloa.

Στο PP, ο Pablo Casado θεωρεί ότι αυτή η πρωτοβουλία θα συμβάλει μόνο σε «ενίσχυση» του Sánchez στην κεφαλή της εκτελεστικής εξουσίας και «συγκεντρώνουν την πλειοψηφία του Φρανκενστάιν της επένδυσης», ενώ στο Ciudadanos υπερασπίζονται ότι πρόκειται για «μια καθαρή και απλή καμπάνια μάρκετινγκ» Αυτό θα κοστίσει χρήματα στον ισπανικό λαό, θα μειώσει την αξιοπιστία της Ισπανίας και δεν θα χρησιμεύσει στην αλλαγή της κυβέρνησης.