Δημοκρατικές προκριματικές εκλογές: τρεις υποψήφιοι παρενοχλούν τον Μπάιντεν

Υπάρχουν ακόμη πολλοί μήνες πριν οι Αμερικανοί πρέπει να επιλέξουν μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ και ενός υποψηφίου των Δημοκρατικών για να καταλάβει τον Λευκό Οίκο μεταξύ των αρχών του 2021 και των αρχών του 2025, αλλά η κούρσα για να ορίσει τον αντίπαλό του και να διαγωνιστεί στο εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 2020 έχει ήδη ξεκινήσει.

En electomania.es Παρακολουθούμε την καμπάνια μήνα με τον μήνα. Μετά τις τελευταίες συζητήσεις που έγιναν στο Μαϊάμι, τις θέσεις των τεσσάρων βασικών υποψηφίων των Δημοκρατικών έχουν ισοφαριστεί.

Το πιο εντυπωσιακό αυτό το μήνα είναι ότι ο αντιπρόεδρος του Ομπάμα Τζο Μπάιντεν, θεωρείται μέχρι πρόσφατα «ο» κατ’ εξοχήν υποψήφιος», φαίνεται πολιορκούνται όλο και περισσότερο από τρεις άλλους, οι οποίοι έχουν σαφώς βελτιώσει τις θέσεις τους μετά τις συζητήσεις (ειδικά ο Χάρις) και, στην πορεία, φαίνεται να έχουν εξαλείψει τον ανταγωνισμό άλλων ανήλικων υποψηφίων (περισσότεροι από 20 υποψήφιοι συμμετέχουν συνολικά σε αυτές τις προκριματικές εκλογές) των οποίων η υποστήριξη, εκτός από την περίπτωση του Buttigieg , έχει πέσει πολύ κάτω από το 4%.

Τους επόμενους μήνες το βασικά στοιχεία του αγώνα θα είναι τρεις:

• Ο αποχωρήσεις πολλών από αυτούς τους «μικρούς» υποψηφίους, οι οποίοι συνήθως το κάνουν εκφράζοντας δημόσια την υποστήριξή τους σε «ένα από τα μεγάλα», που εξισορροπεί τις δυνάμεις μεταξύ τους.
• Ο νέες συζητήσεις που θα διεξαχθεί μεταξύ των αιτούντων. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο πρωταρχικός αγώνας είναι διάσπαρτος με τηλεοπτικές εκπομπές που κάνουν γνωστούς τους διαφορετικούς αντιπάλους και χρησιμεύουν για να θέσουν κάποιους στο προσκήνιο ενώ άλλοι συγκινούνται πολύ από αυτούς.
• La πιθανή «ανάσταση» ενός εκ των υποψηφίων που σήμερα θεωρούμε δεδομένο.

Το άλλο σημαντική πτυχή στην οποία έχουν εξελιχθεί οι δημοσκοπήσεις τον τελευταίο μήνα ήταν η ενισχύοντας τη θέση του προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ. Αν στις αρχές Ιουνίου αρκετοί από τους δημοκρατικούς υποψηφίους προηγούνταν ξεκάθαρα από αυτόν για ένα υποθετικό τελικό «πρόσωπο με πρόσωπο», τώρα οι δημοσκοπήσεις προσφέρουν πολύ στενότερα περιθώρια, κάτι που θα μπορούσε να επιτρέψει στον Τραμπ να κερδίσει τις εκλογές ακόμα κι αν έχανε τη λαϊκή ψήφο. Ας θυμηθούμε ότι στις εκλογές του 2016, ο Τραμπ νίκησε τη Χίλαρι Κλίντον χάρη στο περίεργο σύστημα των «εκλογικών ψήφων» που ισχύει (κάθε πολιτεία απονέμει στον νικητή υποψήφιο σε αυτήν όλες τις εκλογικές ψήφους της, ανεξάρτητα από το περιθώριο με το οποίο λαμβάνεται η ψήφος . νίκη) αν και ο Κλίντον τον προηγήθηκε με περισσότερες από δύο μονάδες (περίπου τρία εκατομμύρια ψηφοδέλτια) στη λαϊκή ψήφο.

Αλλά υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος για αυτό. Πρώτον, πρέπει να αποφασίσουμε για τον διορισμό του υποψηφίου των Δημοκρατικών, ο οποίος θα ξεκινήσει σταθερά στις αρχές του επόμενου έτους, μέσω ενός φυλή κοινοβουλευτικής ομάδας», κατά κράτος, το οποίο θα διαρκέσει αρκετούς μήνες, και στο οποίο επενδύονται τεράστιοι προϋπολογισμοί, πολυάριθμο προσωπικό και αμέτρητες ώρες εργασίας από τους αιτούντες. Ποιος θα φτάσει τελικά στον τερματισμό; Ο «συνεχιστής» Μπάιντεν, ο «σοσιαλιστής» Σάντερς; ο συνεπής «Γουόρεν»; ή το πρωτοποριακό "Harris"; Θα υπάρξουν εκπλήξεις;

EXTRA: Η ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΨΗΦΟΣ

Η ομάδα του Λατίνοι ψηφοφόροι es πολύ σημαντικό σε όλη τη χώρα, και ακόμη περισσότερο σε πολιτείες που συνορεύουν με το Μεξικό, από την Καλιφόρνια μέχρι το Τέξας και, φυσικά, λόγω των δεσμών της με την Κούβα, στη Φλόριντα. Πώς συμπεριφέρεται αυτή η ψηφοφορία σε αυτές τις προκριματικές εκλογές και πώς αντέδρασε στις συζητήσεις; Ευτυχώς, στις Ηνωμένες Πολιτείες, σχεδόν όλοι ρωτούνται σχεδόν για τα πάντα, επομένως έχουμε συγκεκριμένα δεδομένα, τα οποία, παρεμπιπτόντως, δεν συμπίπτουν καθόλου με τις προτιμήσεις της χώρας στο σύνολό της, αν και η εξέλιξή της σηματοδοτεί ορισμένες κοινές γραμμές :