Το νέο JxCat κλείνει το ιδρυτικό του συνέδριο με 4.600 μέλη

Το νέο JxCat κλείνει αυτή την Κυριακή με 4.600 μέλη ιδρυτικό συνέδριο αφού ενέκρινε την οργανωτική και πολιτική παρουσίασή του, σε μια συμμετοχική διαδικασία που ξεκίνησε με περισσότερες από 1.300 προτάσεις, προτάσεις και σχόλια μελών για τα έγγραφα αυτά.

Έχει εξηγηθεί από αντιπρόεδρος της JxCat, Έλσα Αρτάδη, στην πράξη του κλείσιμο του ιδρυτικού συνεδρίου του κόμματος, που ξεκίνησε τον Ιούλιο και πραγματοποιήθηκε ηλεκτρονικά.

Ο Artadi έχει ενθαρρύνει όσους «πιστεύουν στο έργο JxCat και θέλουν να το μεγαλώσουν» να βγουν στους δρόμους για να πολλαπλασιάσουν τους αριθμούς των μελών, με το βλέμμα του να κερδίσουν τις εκλογές στην Καταλονία από κεντρικότητα, σύμφωνα με τα λόγια του. «Μας αρέσουν βγείτε για να κερδίσετε ώστε το JxCat να είναι η πρώτη δύναμη στη Βουλή της Καταλονίας, και βγαίνει ένα Κοινοβούλιο με πλειοψηφία υπέρ της ανεξαρτησίας» που ανακτά το πνεύμα του 1-Ο, όπως είπε.

Τοποθέτησε επίσης την ανάκαμψη μετά την πανδημία, την ισότητα των φύλων, την κλιματική έκτακτη ανάγκη και την ελευθερία και τις ίσες ευκαιρίες ως προτεραιότητες του κόμματος, και διευκρίνισε ότι η JxCat θα ξεφύγει από «εύκολες και αναποτελεσματικές συνταγές που το μόνο που κάνουν είναι να μοιράζουν την ιθαγένεια μεταξύ καλού και κακού. .»

Οι παρουσιάσεις της JxCat – υποστήριξε η Artadi – είναι καινοτόμες στον τρόπο εργασίας, βασίζονται στην «ιδεολογική ποικιλομορφία» και εγγυώνται διαφανή, δημοκρατική και αφοσιωμένη εργασία για την καταπολέμηση της διαφθοράς.

ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ

Αρτάδι έχει μετανιώσει που ο γενικός γραμματέας της JxCat και καταδικάστηκε από τον 1-O, ο Jordi Sànchez, δεν μπόρεσε να παρευρεθεί σε αυτή την εκδήλωση ή να παρέμβει από τη φυλακή Lledoners, εκτός από την κριτική της κατάστασης των άλλων κρατουμένων 1-O.

"Εξαιτίας αυτή η κυβέρνηση «πιο προοδευτική στην ιστορία», που δεν έχει καμία εκτίμηση, που σκέψου μόνο την εκδίκηση και σκέφτεται μόνο να τερματίσει το κίνημα ανεξαρτησίας μέσω καταστολής», δήλωσε. Υπό αυτή την έννοια, ζήτησε να υποθέσει «ότι αυτός είναι ο αγωνιστικός χώρος που έθεσε το ισπανικό κράτος» και να μην το αποφύγει, κάτι που θα σήμαινε απλώς αναβολή του προβλήματος και εγκατάλειψη της καταλανικής δημοκρατίας, σύμφωνα με τα λόγια του.