Με ποιον θα συμφωνήσει το PSOE;

Η χθεσινή ήταν μια ιστορική μέρα, στην οποία ο ισπανικός πολιτικός χάρτης πήρε θεαματική τροπή που θα θυμόμαστε για δεκαετίες. Ήταν η στιγμή του εκλογική αναζωπύρωση του PSOEαλλά και την ημέρα που το Λαϊκό Κόμμα βυθίστηκε κάτω από τα επίπεδα του 1982 και είδε πώς Η Ciudadanos έπαψε να παρουσιάζεται ως πιθανός συνεργάτης, και έγινε σταθερός αντίπαλος στον αγώνα για να ηγηθεί της κεντροδεξιάς.

Το χθες σημαίνει και κάτι γνωστό σε όλους: πώς μπορείς να κερδίσεις χάνονταςή ως Unidas Podemos, αποκτώντας ένα μέτριο αποτέλεσμα, μπορεί να γίνει θεμελιώδης πυλώνας της νέας κυβέρνησης, με δύναμη και επιρροή.

Η 28η Απριλίου 2019 θα θυμάται επίσης με την ημέρα του η έκρηξη του Vox στο Κογκρέσο. Μια γλυκόπικρη οπτασία που χθες μετέδιδε μια κάποια απογοήτευση σε κάθε λέξη των ηγετών της. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται (έχει ήδη συμβεί με το Podemos το 2015) ότι άλλο πράγμα είναι να κυριαρχείς στους δρόμους, στις συγκεντρώσεις ή στον κόσμο των κοινωνικών δικτύων και άλλο η βούληση των πολιτών που εκφράζεται με την ελεύθερη πράξη της ψήφου. Πριν από τις κάλπες, το Vox έμεινε στα μισά του δρόμου, και παρεμπιπτόντως δυναμιτίστηκε κάθε ελπίδα για μια εναλλακτική κυβέρνηση σε σχέση με αυτή του PSOE.

Και τώρα αυτό; Η Ciudadanos, όπως αναφέρεται στην προεκλογική εκστρατεία, παραιτείται από την επίτευξη συμφωνίας με τον Sánchez και σκοπεύει να επικεντρωθεί στο έργο της οδηγω η αντιπολίτευση. Αφήνοντας έτσι το γήπεδο ελεύθερο για ένα Κυβέρνηση PSOE και Unidas Podemos. Αλλά αυτή η κυβέρνηση θα χρειαστεί περισσότερη υποστήριξη για να μπορέσει να εδραιωθεί, ή τουλάχιστον την ενεργό αποχή μιας ή περισσότερων ομάδων, γιατί μόνο το PNV δεν αρκεί. Είναι δυνατόν να επιτευχθεί συμφωνία; Χθες ο Pedro Sánchez έθεσε ένα όριο: τον σεβασμό του Συντάγματος.

Εδώ αφήνουμε το «Πακτόριο». Θα είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για τις επόμενες εβδομάδες… ή μήνες.