Μονομερής Διακήρυξη Ανεξαρτησίας τη Δευτέρα, αλλά αναστέλλεται για έξι μήνες;

Η πιο διαδεδομένη φήμη σήμερα είναι ότι την ερχόμενη Δευτέρα θα μπορούσε να δοθεί το πράσινο φως στη Βουλή Μονομερής Διακήρυξη Ανεξαρτησίας (DUI) ότι την ίδια στιγμή θα περιλαμβάνει έξι μήνες καθυστέρηση να γίνει αποτελεσματική (ή κάποιο άλλο παρόμοιο προηγούμενο).

Τίποτα δεν είναι σίγουρο, γιατί μεταξύ των δυνάμεων που υποστηρίζουν την καταλανική κυβέρνηση υπάρχουν έντονες αποκλίσεις. Ενώ ορισμένοι πιέζουν να ληφθούν άμεσα και μη αναστρέψιμα μέτρα, άλλοι δεσμεύονται να συνεχίσουν με μια στρατηγική φθοράς που οδηγεί σε ανεξαρτησία μεσοπρόθεσμα.

El συμβιβασμού μεταξύ των δύο θέσεων Αυτό που φαίνεται πιο πιθανό σήμερα είναι να αναγκαστεί το DUI για την επόμενη Δευτέρα, ικανοποιώντας έτσι το CUP, να, ταυτόχρονα, βάλτε το σε αναμονή για μια σεζόν για να δώσει την αίσθηση της ευελιξίας και της διάθεσης για διάλογο.

Στα καταλανικά κυβερνητικά μέσα ενημέρωσης πιστεύεται ότι Με αυτόν τον τρόπο θα αποκτούνταν διεθνής νομιμότητα και κοινωνική υποστήριξη. Από τη στιγμή που κερδήθηκε η μάχη του διεθνούς Τύπου, και έστω και μικρές ρωγμές έχουν σπείρει στην υποστήριξη που έδωσαν στην κυβέρνηση του Ραχόι οι Ευρωπαίοι ηγέτες, ο στόχος θα ήταν τώρα να βαθύνει το χάσμα.

Η αστυνομική δράση του 1-Ο, βολική εκμετάλλευση, και η σκληρή ομιλία του βασιλιά την 3η, έδωσαν στον Πουτζντεμόν μια ήρεμη και φαινομενικά συμβιβαστική απάντηση στη θεσμική του παρέμβαση την 4η. Η ιδέα είναι να παρουσιαστεί ο πρόεδρος ως πλεονέκτημα της διαπραγμάτευσης, σε σύγκριση με το ακινησία Από το άλλο μέρος.

Διακήρυξη ανεξαρτησίας τώρα, την ίδια Δευτέρα, θα ήταν μια πράξη βαθιά αντισυνταγματική που θα έβαζε ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα εναντίον της κυβέρνησης, και θα μπορούσε να κάνει τον Τύπο να γέρνει προς την πλευρά του κεντρικού στελέχους. Να γιατί θα ήταν θέμα να γίνει η διακήρυξη με σύνθημα (προσφυγή σε διαπραγμάτευση εντός μιας δεδομένης περιόδου) που άφησε για άλλη μια φορά εκτός παιχνιδιού την ισπανική κυβέρνηση. Το μήνυμα που πρέπει να μεταδοθεί («δηλώνουμε ανεξαρτησία, αλλά δεν το εκτελούμε για να διαπραγματευτούμε τα πάντα με καλή πίστη») είναι έξυπνο και επιτρέπει στην καταλανική κυβέρνηση να διατηρήσει το προβάδισμα, με το στέλεχος του Ραχόι να μένει πάντα πίσω από τα γεγονότα, αναλαμβάνοντας το κόστος λήψης των πιο δύσκολων αποφάσεων με τη χειρότερη αιτιολόγηση ενώπιον της κοινής γνώμης (κλείσιμο εκλογικών τμημάτων, εφαρμογή του άρθρου 155 κ.λπ.)

Σήμερα είναι Πέμπτη. Ο Ραχόι δεν έχει πλέον υλικό χρόνο για να συγκαλέσει ολομέλεια της Γερουσίας και πάρτε την εφαρμογή του άρθρου 155 πριν από τη Δευτέρα. Με αυτόν τον τρόπο, για άλλη μια φορά, ο Πουτζντεμόν θα έπαιρνε μπροστά. Ο Ραχόι θα έπρεπε να εφαρμόσει εκ των υστέρων το περίφημο άρθρο, σε μια εποχή που η καταλανική κυβέρνηση θα απολάμβανε πολύ χώρο στα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης μετά την ανακήρυξη του DUI και θα έδειχνε το πιο φιλικό της πρόσωπο, εκφράζοντας με έμφαση την επιθυμία της για διάλογο. .

Οι κύριες διαφωνίες στο μπλοκ της ανεξαρτησίας προέρχονται από την διαφορετική ερμηνεία που έγινε για το αποτέλεσμα του δημοψήφισμα Κυριακή 1 Οκτωβρίου. Ιδιωτικά, ορισμένα μέλη της κυβέρνησης το αναγνωρίζουν αυτό στοιχεία συμμετοχής, ακόμη και λαμβάνοντας υπόψη τα σχολεία που έκλεισε η αστυνομία, είναι απογοητευτικοί και δεν θα υποστήριζαν τη βιαστική λήψη αποφάσεων. Ο στόχος της ξεκάθαρης υπέρβασης του 50% των ψηφοφόρων φαίνεται να ήταν πολύ μακριά (αν και τα τελικά επίσημα στοιχεία δεν έχουν ακόμη δημοσιοποιηθεί). Το γεγονός οτι διεθνείς παρατηρητές δεν έχουν επικυρώσει τα αποτελέσματα, και ότι αυτά έχουν περιγραφεί από ορισμένα ξένα μέσα (πάνω από το 90% ναι) ως τυπικά μιας δημοκρατίας μπανάνας. Μετά τον συντριπτικό θρίαμβο που αντιπροσώπευε για τη Generalitat η διεθνής αντίδραση στις κατηγορίες της αστυνομίας την Κυριακή 1 Οκτωβρίου, η αντίδραση που ακολούθησε ήταν πιο λεπτή, με ορισμένες πολύ επικριτικές αναλύσεις και άρθρα σε πολύ έγκυρες εφημερίδες. Αυτή η εξέλιξη προκαλεί μεγάλη ανησυχία στον κύκλο του Πουτζντεμόν.

Εν τω μεταξύ, Λίγα είναι γνωστά για τα σχέδια του Μαριάνο Ραχόι. Με χαμηλόφωνα κάποια μέλη της κυβέρνησής του Αναγνωρίζουν ότι έκαναν λάθος δίνοντας τη διεθνή έμφαση στα υπουργεία Εξωτερικών, αφήνοντας πίσω την άμεση επιρροή που ασκούν τα ΜΜΕ. Αναγνωρίζουν επίσης ότι το 1-O ήταν καταστροφή για την κυβέρνηση. Η στρατηγική τώρα προφανώς συνίσταται στο να γυρίσουμε σελίδα το συντομότερο δυνατό στα γεγονότα εκείνης της ημέρας, τονίζοντας ότι ο πραγματικός αριθμός των τραυματιών είναι πολύ μικρότερος από αυτόν που αναφέρει η Generalitat και ότι μερικές από τις πιο συγκλονιστικές εικόνες της ημέρας θα μπορούσαν να έχουν έγιναν μοντάζ.

Πέρα από αυτό, φαίνεται ότι από τότε Η ισπανική κυβέρνηση δεν μπορεί να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να ανακτήσει την πρωτοβουλία.