Το σορπάσο μπορεί να εμποδίσει τον Πάμπλο Ιγκλέσιας να φτάσει στην κυβέρνηση

Αν κάτι τους είναι ξεκάθαρο στο Unidos Podemos, είναι ότι πρέπει να ξεπεράσουν το PSOE στις εκλογές του 26-J: να το προωθήσουν σε ψήφους, σε έδρες και όσο πιο ξεκάθαρα, τόσο το καλύτερο.

Στο UP συλλογίζονται ως εξής: «Μόλις επιτευχθεί η παράκαμψη, όσο μεγαλύτερο πλεονέκτημα έχουμε έναντι του PSOE, τόσο περισσότερη δύναμη θα έχουμε να διαπραγματευτούμε. Προσθέτοντας τις έδρες του PSOE στις δικές μας, θα πετύχουμε την πλειοψηφία, γιατί ο κανόνας D'hont θα μας δίνει όλο και περισσότερους βουλευτές. Το PSOE τότε θα πρέπει να μας στηρίξει, γιατί αν τους νικήσουμε ξεκάθαρα και επιλέξουν να στηρίξουν το PP, θα απεικονιστούν και θα βυθιστούν. Αν δεν μας στήριζαν, θα τους κάναμε να εξαφανιστούν από τον χάρτη σε όποιες εκλογές, περιφερειακές ή γενικές, που προκηρύχθηκαν αργότερα».

Το σκεπτικό φαίνεται άψογο, αλλά βασίζεται σε μια προηγούμενη υπόθεση: ότι η παράκαμψη, με την παραχώρηση περισσότερων βουλευτών στο UP, ωφελεί το αριστερό μπλοκ, το οποίο θα πετύχει έτσι μια πιο καθαρή πλειοψηφία.

Είναι όμως έτσι;

Αυτές τις μέρες πολλές δημοσκοπήσεις θεωρούν δεδομένη την ήττα του UP έναντι του PSOE. Η κοινή γνώμη, ακόμη και η λιγότερο πολιτικοποιημένη, μπορεί να έχει αρχίσει να το αποδέχεται και στις εκλογές η ψυχολογία του ψηφοφόρου είναι το κλειδί. Έτσι λοιπόν, πώς θα αντιδράσει ο ψηφοφόρος του PSOE όταν σταδιακά πειστεί ότι το κόμμα τους είναι ένα «χαμένο» κόμμα;

Τα γνωστά "εφέ σύρματος" Όταν ψηφίζει, αναγκάζει ένα μέρος του εκλογικού σώματος να εγκαταλείψει αυτούς που αντιλαμβάνεται ως ηττημένους και να ενταχθεί σε αυτούς που βλέπει ως νικητές. Επομένως, η στρατηγική του UP θα πρέπει να του δώσει περισσότερες ψήφους όσο πλησιάζουν οι εκλογές.

Υπάρχουν όμως δύο προβλήματα:

• Πρώτον: Έως και 40% των ψηφοφόρων του PSOE δηλώνουν ότι δεν θα ψηφίσουν ποτέ Unidos Podemos. Επομένως, εάν πολλοί από αυτούς καταλήξουν να εγκαταλείψουν το PSOE την ημέρα των εκλογών, δεν θα καταλήξουν όλες αυτές οι εγκαταλείψεις στο UP. Μερικοί σοσιαλιστές ψηφοφόροι, απογοητευμένοι, θα επιλέξουν να απόσχουν. Και άλλοι μπορεί ακόμη και να ψηφίσουν τους Ciudadanos ή ακόμα και το PP, αν η απόρριψή τους για τους Podemos είναι πραγματικά μεγάλη.
• Δεύτερον: Η πτώση των ψήφων του PSOE μειώνει τον αριθμό των βουλευτών του. Αυτό θα αντισταθμιστεί από την αύξηση των θέσεων που θα γνωρίσει το UP;

Μόνο το πρώτο από αυτά τα δύο προβλήματα θα πρέπει να είναι αρκετό ώστε, από την UP, κανείς να μην θέλει μια άνοδο που ήταν πολύ μεγάλη για τη δική του ομάδα: οι απώλειες του PSOE θα ωφεληθούν, έστω και ελάχιστα, των Ciudadanos ή ακόμα και του PP, και η πλειοψηφία της αριστεράς που επιδιώκει Μπορούμε να εξαφανιστούμε.

Αλλά ας αγνοήσουμε αυτό το γεγονός και ας επικεντρωθούμε στην πιο ευνοϊκή κατάσταση που μπορεί να προκύψει για το UP: ότι όλες οι ψήφοι που χάνει το PSOE καταλήγουν να πηγαίνουν στο UP.

Σύμφωνα με μέσος όρος της έρευνας Σήμερα, 6 Ιουνίου, αν γίνονταν εκλογές, τα αποτελέσματα θα ήταν τα εξής:

ΠΠ: 29,6% των ψήφων.

PU: 24,4%

PSOE: 20,8%

Γ: 15,0%

Εάν χρησιμοποιούμε το εξαιρετικός ηλεκτρολογικός υπολογιστής των Lutxana και Johnniezq, επαρχιοποιούμε αυτά τα δεδομένα και λαμβάνουμε τον ακόλουθο χάρτη που αντικατοπτρίζει την πρώτη αντιστοίχιση για κάθε επαρχία:

Το PSOE θα ήταν το πρώτο κόμμα σε ορισμένες επαρχίες και το UP σε άλλες. Το PP, σε πολλά.

Αλλά τώρα ας υποθέσουμε ότι το UP παίρνει ένα επιπλέον 5% των ψήφων από το PSOE από σήμερα έως την ημέρα των εκλογών. Σε αυτή την περίπτωση, το UP θα ισοδυναμούσε σχεδόν σε ψήφους με το PP και ο χάρτης του πρώτου κόμματος ανά επαρχία θα μοιάζει με αυτό:

Ορισμένες επαρχίες ανταλλάσσονται κατά προσέγγιση με άλλες, και δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιο αξιοσημείωτο αποτέλεσμα.

Αλλά τώρα ας δούμε πώς ποικίλλει η κατανομή των θέσεων:

Αν και το μπλοκ UP+PSOE προσθέτει ακριβώς τις ίδιες ψήφους και στις δύο περιπτώσεις, μεταφέροντας το 5% των ψήφων από το PSOE στο UP, η πτώση των εδρών που βιώνουν οι σοσιαλιστές δεν αντισταθμίζεται από την άνοδο των Podemos. Στην παρούσα κατάσταση (τυρί στα αριστερά), το αριστερό μπλοκ ξεπερνά το δεξιό μπλοκ κατά 166 έως 158 έδρες. Αλλά αν το σορπάσο πάει παραπέρα, τείνουμε σε μια κατάσταση (πολύ δεξιά) στην οποία το δεξιό μπλοκ ξεπερνά το αριστερό μπλοκ κατά 164 προς 160.

Πώς είναι δυνατόν κάτι τέτοιο; Επειδή, δεδομένης της παρακμής του PSOE, αυτό το κόμμα θα χάσει τη μοναδική του έδρα σε πολλές επαρχίες, και αυτά τα υπολείμματα θα πέφτουν μερικές φορές στο πλευρό του PP και των Ciudadanos. Επομένως, μια μέτρια υπέρβαση από την UP στο PSOE (όπως αυτή που βιώνουμε αυτές τις μέρες) μπορεί να είναι καλή για την κυβερνητική στρατηγική του Iglesias. Όμως μια υπερβολική έκπληξη ωφελεί τους τρίτους, με την απλή εφαρμογή του εκλογικού νόμου, ακόμα κι αν δεν πάρουν ούτε μία από τις ψήφους που χάνει το PSOE στη διαδικασία.

Εξυπακούεται ότι, σε ένα πιο ρεαλιστικό σενάριο, το PSOE δεν θα δώσει ψήφους μόνο στο UP, αλλά και στους Ciudadanos και κυρίως στην αποχή. Και αν ναι, η αριστερά μπορεί πλέον να αποχαιρετήσει κάθε ελπίδα πλειοψηφίας.

Για να επαληθεύσετε αυτό το αποτέλεσμα, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να κάνετε όσες προσομοιώσεις θέλετε στο εξαιρετικός ηλεκτρολογικός υπολογιστής σε αυτήν τη σελίδα ή σε οποιοδήποτε άλλο πρόγραμμα παρεκβολής θέσης: θα λαμβάνουμε πάντα το ίδιο συμπέρασμα. Αν αυτό που χρειάζεται ο Ιγκλέσιας είναι να καταλήξει σε συμφωνία με το PSOE για να κυβερνήσει, το τελευταίο πράγμα που τον ενδιαφέρει είναι να πέσει κάτω από το 20% των ψήφων.

Το σορπάσο περιέχει μέσα του έναν δηλητηριασμένο σπόρο για τον οποίο δεν μιλούν οι Podemos, ενθουσιασμένοι όπως και οι ίδιοι για την κατάσταση: αν η επιτυχία τους είναι υπερβολική, θα τους εμποδίσει να σχηματίσουν κυβέρνηση και θα τον παραδώσουν στους αντιπάλους τους.

Άλλα άρθρα της σειράς:

Το PP μπλέκεται στο Ciudadanos

Συμπέρασμα