Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την ασυνέπειά σας

Το We can επιστρέφει στη μόδα. Εμφανίστηκε το 2014, μεγάλωσε από το μηδέν μέχρι που ήταν (σχεδόν) το πρώτο κόμμα σε εκλογικές προσδοκίες στις αρχές του 2015. Στη συνέχεια υπέστη ύφεση, αλλά ανέκαμψε λίγο πριν από τις εκλογές στα τέλη του 2015, στις οποίες πέτυχε καλή αποτέλεσμα.

Τώρα, αν η σκηνή γίνει πολωμένη, μπορεί να γίνει, μαζί με το PP, ο μεγάλος ωφελούμενος της κατάστασης. Σήμερα μπορούμε να φανταστούμε τον Πάμπλο Ιγκλέσιας να κερδίζει ξανά τις γενικές εκλογές.

Su Φορταλέζα έγκειται στην ικανότητά του να συνδέεται με τους νέους και σε έχοντας κεφαλαιοποιήσει την ψευδαίσθηση για αλλαγή, ξεπερνώντας σαφώς το Ciudadanos σε αυτό. Ο φρέσκος, αντι-επίσημος, δημιουργικός λόγος του κατάφερε να πείσει εκατομμύρια ψηφοφόρους. Κατακτήστε τα δίκτυα. Διοχέτευση κοινωνικής οργής. Οι δημόσιοι λειτουργοί τους δωρίζουν μέρος των μισθών τους, ντύνονται και ζουν διαφορετικά: είναι τελείως διαφορετικοί από τους παραδοσιακούς Ισπανούς πολιτικούς, σε μια εποχή που πολλοί άνθρωποι ζητούν ακριβώς αυτό: κάτι εντελώς διαφορετικό.

Πηγή: T-cracy LAB

Το πάρτι φτάνει, από μόνο του ή χάρη στις συμβολές, σε όλη την Ισπανία. Το Podemos έχει γίνει το κόμμα με πιο ομοιογενή κατανομή της ψήφου σε όλη τη χώρα, ξεπερνώντας το PP, που γίνεται άσχετο όπου ο εθνικισμός είναι ισχυρός, και το PSOE, που έχει επίσης σοβαρό πρόβλημα στη Μαδρίτη.

Τι γίνεται όμως με την πραγματικότητα; , Τι θα συνέβαινε με το Podemos αν έπρεπε να αντιμετωπίσει πραγματική κυβερνητική ευθύνη στην Ισπανία;

ΕΝΑΣ. Η οικονομία.

Είναι πολύ καλά υπόσχονται τη διεύρυνση του κοινωνικού κράτους και να υπερασπιστεί την ένταξη του εγγύηση στο κείμενο του Συντάγματος. Πανεμορφη. Όμως τα δικαιώματα που έχουν οικονομικό περιεχόμενο δεν διασφαλίζονται ως δια μαγείας με την αλλαγή του κειμένου των νόμων: χρειάζονται δημόσιο χρήμα για να τα χρηματοδοτήσουν. «Με συνέπεια. Επαρκώς. Όσον αφορά τη χρηματοδότηση, το Podemos έκανε μόνο γενικές διαδηλώσεις, εκκλήσεις για αυξήσεις φόρων για τους πλουσιότερους, καταπολέμηση της απάτης και τίποτα άλλο. Τα τυπικά θέματα που λειτουργούν πολύ καλά μπροστά στην κοινή γνώμη. Αλλά ας είμαστε σοβαροί: τι γίνεται με την πραγματικότητα; Στο Podemos αναζήτησαν κάποιους οικονομολόγους να τους συμβουλέψουν και με αυτό το υλικό έφτιαξαν ένα ad hoc εκλογικό πρόγραμμα. Στη συνέχεια, με το έγγραφο στα χέρια, έχουν ακολουθήσει τις δουλειές τους, που είναι οι προκηρύξεις. Απεριόριστος. Τόσο χαρούμενος. Επιβεβαιώνουν ότι οι προτάσεις τους είναι εφικτές. Επειδή? Γιατί έτσι λένε. Έχουν μια ιδεολογική Βίβλο, που είναι η θρησκεία τους, και πιστεύουν σε αυτήν. Αυτοπεριεχόμενο. Είναι αληθινό με θεία αποκάλυψη, δεν χρειάζεται επίδειξη. Αλλά η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που γνωρίζουν οικονομικά, πιστεύουν ότι τέτοιες πολιτικές θα χρεοκοπούσε το κράτος σε χρόνο μηδένσ.τ.. Και μετά τι? Θα υπήρχε μόνο μία εναλλακτική για να αποφευχθεί η καταστροφή: Εφαρμόστε περικοπές μεγαλύτερες από αυτές του PP και του PSOE μαζί. Έτσι, είτε μας το εξηγούν καλύτερα, με δεδομένα, νούμερα και ισοζύγια που αθροίζονται, είτε αυτό που προτείνει το Podemos σε οικονομικά και κοινωνικά θέματα είναι απλώς ένα ωραία επιθυμία.

Το Podemos δυσφημεί τη συντριπτική πλειοψηφία των οικονομολόγων με τον ίδιο τρόπο που οι αρνητές της κλιματικής αλλαγής δυσφημούν τους περισσότερους επιστήμονες. Θα έχει δίκιο;

ΔΥΟ. Οι συμβολές.

Το Podemos έχει βασίσει ένα μέρος της ανάπτυξής του στο συμφωνίες με αριστερές εθνικιστικές δυνάμεις. Ο λόγος που προκύπτει είναι πολυεθνικός και σύγχρονος, αλλά το πρόβλημα θα προκύψει όταν αυτές οι συμφωνίες πρέπει να είναι συμβατές με μια πραγματική κυβέρνηση για όλη την Ισπανία. Ένα παράδειγμα είναι τα δυσκολίες που έχει ήδη το κόμμα να έχει διάφορες κοινοβουλευτικές ομάδεςείναι διαφορετικό στο Κογκρέσο. Υποσχέθηκαν, αλλά τώρα δεν ξέρουν αν μπορούν να κρατήσουν την υπόσχεσή τους. Οι νόμοι, πεισματάρηδες, αρνούνται να υποκύψουν στις εκλογικές υποσχέσεις των αγοριών του Πάμπλο. Φοβερο. Λοιπόν, αυτό δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με αυτό που θα συμβεί όταν πρέπει να χτίσουν μια κυβέρνηση όπου ο καθένας θέλει το δικό του, με τις δικές του προθεσμίες και με τον δικό του ρυθμό. Μπορεί η Αγία Τριάδα να καταφέρει να ενώσει τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα σε ένα συνεκτικό σύνολο, αλλά, φυσικά, αυτό συμβαίνει επειδή ο στόχος του Υιού και του Πνεύματος δεν είναι ακριβώς η απόσχιση από τον Πατέρα. Έτσι Μένει να δούμε αν ο Πάμπλο Ιγκλέσιας μπορεί να διαχειριστεί τέτοιο χάος στον πραγματικό κόσμο.

ΤΡΙΑ. Το δημοψήφισμα.

Πιο συγκεκριμένα, το Podemos έχει υποσχεθεί να πραγματοποιήσει δημοψήφισμα αυτοδιάθεσης για την Καταλονία. Για την υπόσχεση ότι δεν θα μείνει. Αλλά η τήρηση της υπόσχεσης και του Συντάγματος ταυτόχρονα είναι ασυμβίβαστα πράγματα. Τροποποίηση του Συντάγματος ώστε να γίνει ένα δημοψήφισμα που είναι χρήσιμο για κάτι θα χρειαστούν αρκετά χρόνια, και θα απαιτούσε συμφωνία με άλλες πολιτικές δυνάμεις που δεν είναι για τη δουλειά. τιΕίναι θεμιτό, λοιπόν, ότι το Podemos υπόσχεται αυτό που δεν μπορεί να εκπληρωθεί? Υπάρχουν μόνο δύο πιθανότητες εδώ: είτε είναι τόσο αθώοι που ειλικρινά δεν το κάνουν ξέρουν ότι μια τέτοια υπόσχεση δεν μπορεί να τηρηθεί (τότε θα πρέπει να τους στείλουν σπίτι και να τους δώσουν μερικά βασικά μαθήματα Συνταγματικού Δικαίου) Ή μήπως σχεδιάζουν να παρακάμψουν άμεσα το Σύνταγμα;. Αλήθεια? Η κυβέρνηση της Ισπανίας παρακάμπτει το Σύνταγμα της Ισπανίας, που είναι αυτό που δίνει νομιμότητα στην ίδια την κυβέρνηση της Ισπανίας; σε τι τιμή; Αναμένετε την αδράνεια της δικαστικής εξουσίας; Πιστεύετε ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατό, όταν η υποχρέωση αυτής της εξουσίας είναι ακριβώς το αντίθετο; Σε τι Κράτος ζούμε ώστε τέτοια έργα να μεγαλώνουν, έτσι, με γενναιότητα, χωρίς να εξηγώ με ελάχιστη αυστηρότητα τις λεπτομέρειες, διαδικασίες, προθεσμίες και νόμιμους ή παράνομους μηχανισμούς που θα χρησιμοποιηθούν για να γίνουν εφικτές;

ΤΕΣΣΕΡΑ. Ισπανική δαντέλα στο εξωτερικό.

Οι ιδέες των Podemos είναι ασυμβίβαστες με την πολιτική και τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εάν επρόκειτο να εφαρμόσει πραγματικά το οικονομικό και κοινωνικό της μοντέλο, η χώρα μας θα κατέληγε σε ένα δίλημμα παρόμοιο με αυτό της Ελλάδας. Θα έπρεπε να επιλέξουμε ανάμεσα στο να χαμηλώσουμε το κεφάλι και να υποχωρήσουμε στις απαιτήσεις των Βρυξελλών (νομικές απαιτήσεις, που απορρέουν από συνθήκες που έχουμε υπογράψει και που μας υποχρεώνουν) ή να αντιμετωπίσουμε τους πάντες και να τινάξουμε τα πάντα στον αέρα. Βγείτε από το ευρώ, ακόμα και βγείτε από την ΕΕ. Θέλετε πραγματικά κάτι τέτοιο; Θα ήσασταν διατεθειμένοι να διαχειριστείτε μια υποτίμηση του νομίσματος, τον φυγόπονο πληθωρισμό ή ένα υψηλό επιτόκιο με το οποίο δεν θα μπορούσαμε να πληρώσουμε τα αυξανόμενα χρέη αυτού του ονειρευόμενου μεγάλου Κράτους Πρόνοιας που θα υλοποιούνταν;

ΠΕΝΤΕ. Επανάσταση ή καλλυντικά.

Όταν υπερασπίζονται απραγματοποίητα αξιώματα σε οικονομικά και νομικά ζητήματα, στο τέλος, εάν επιτευχθεί η κυβέρνηση,  οι λίγες αλλαγές προς το καλύτερο που μπορούν πραγματικά να γίνουν θα είναι καθαρά καλλυντικές.  Καλά ή κακά καλλυντικά. Γνώμη καλλυντικά. Αλλά επιτέλους τα καλλυντικά. Και αν αυτό πρόκειται να κάνει το Podemos για εμάς, ίσως οι δικοί του ψηφοφόροι να καταλήξουν να μην τον συγχωρούν. Ποτέ.

@josesalver