در انتظار اروپا

اگر مدیریت چیزی در این ماه ها دشوار بوده است Covid-19 رابطه بین کشورهای مختلف اروپایی و اتحادیه به عنوان یک کل بوده است. هر دولتی به تنهایی کمی (یا خیلی چیزها) پیش رفته است، سعی می کند رای دهندگان خود را جلب کند و به نیازهای کل قاره توجه چندانی نکرده است. تظاهرات عمومی برخی از رهبران اساساً برای مصرف داخلی صورت گرفته است و پیامد همه اینها الف تصویری از عدم همبستگی و تفرقه که مورد پسند قرار نگرفته است به اعتبار نهادهای اجتماعی.

اما اکنون پس از اولین ضربه وحشیانه بیماری، زمان آن رسیده است که از حرف به عمل برویم و روی بهبودی شرط بندی کنیم. اورزولا فن در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، مسئولیت را بر عهده گرفته و پیشنهاد می کند اجرای طرح بازسازی اروپا که به شکل 500.000 میلیون یورو نقل و انتقالات و 250.000 وام دیگر برای کمک به ایالت ها در جهت پیشرفت خواهد بود.

مثل همیشه، مشکل طرح "جزئیات" خواهد بودکه در آن شیطان علفهای حشره را معرفی می کند و ما را مجبور به انجام آن می کند، جلسات ماراتن مذاکراتی که ما در بروکسل به آن عادت کرده ایم. تقریبا نیمی از بودجه، طبق برنامه ریزی های اولیه، کسانی که بیشتر تحت تأثیر این بیماری همه گیر در این قاره قرار گرفته اند، آنها را می گیرند: ایتالیا و اسپانیا. در مورد ما، آنها می توانند بیش از 75.000 میلیون یورو باشند موثرو بیش از 60.000 وام. این ارقام که واقعاً عظیم هستند و به ابعاد بیش از 10 درصد تولید ناخالص داخلی می رسند، در عمل نشان دهنده یک سهم وجوه مشابه از دست دادن بهره وری که ما تجربه خواهیم کرد، بر اساس محافظه کارانه ترین تخمین ها، در خود سال 2020 علاوه بر این، مستقل از این خطوط، خطوط دیگری نیز وجود دارند که از هفته‌ها پیش برای تامین نقدینگی سیستم مورد توافق قرار گرفته‌اند و از ابتکار شورای اروپا

¿چگونه این طرح ها را متناسب کنیم، بسیار بلندپروازانه و عمیق غیر لیبرال ها در مفهوم آن، با مالی اروپا؟ و چگونه می توان آن را در چارچوب اقتصاد انجام داد برخی از کشورها، بیشترین آسیب را، که حساب های عمومی خود بسیار فراتر از 100 درصد بدهی نسبت به تولید ناخالص داخلی آن؟ آیا اعتبار و ظرفیت مالی خود اتحادیه در شرایط بین المللی که بسیاری از کشورهای دیگر رهبری را بر عهده دارند زیر سوال نخواهد رفت؟

El desafio که برای ماه های آینده باز می شود دو جنبه دارد: از یک طرف، گرفتن بر بی میلی کشورهای شمالی غلبه کنیم، کسانی که حاضرند حمایت کنند اما بار بیش از حد را تحمل نکنند و از سوی دیگر باری حتی بزرگتر را تحمل کنند. پاسخ به این سوال بزرگ ضروری است:از کجابا چه مکانیزم های مالی یا دیگر، آیا اتحادیه اروپا قادر به استخراج چنین میزان سرمایه خواهد بود؟