PSOE با چه کسی موافقت خواهد کرد؟

دیروز یک روز تاریخی بود که در آن نقشه سیاسی اسپانیا چرخشی دیدنی پیدا کرد که ده ها سال به یاد خواهیم آورد. آن لحظه بود احیای انتخاباتی PSOE، بلکه روزی که حزب مردمی به زیر سطح خود در سال 1982 سقوط کرد و دیدم چطور سیودادانوس از معرفی خود به عنوان یک شریک احتمالی دست کشید، و تبدیل به رقیب محکمی در مبارزه برای رهبری جناح راست میانه شد.

دیروز همچنین به معنای چیزی است که همه می دانند: چگونه شما می توانید با باخت برنده شوید، یا به عنوان Unidas Podemosکسب نتیجه متوسط ​​می تواند به رکن اساسی دولت جدید با قدرت و نفوذ تبدیل شود.

28 آوریل 2019 نیز با روز یاد می شود ظهور Vox در کنگره. ظاهری تلخ و شیرین که دیروز در تک تک سخنان رهبران خود ناامیدی خاصی را به همراه داشت. یک بار دیگر نشان داده شد (که قبلاً در سال 2015 با Podemos اتفاق افتاد) که یک چیز تسلط بر خیابان ها، تجمعات یا دنیای شبکه های اجتماعی است و چیز دیگر اراده شهروندان است که در عمل آزادانه رای دادن بیان می شود. در پای صندوق‌های رای، وکس در نیمه راه ماند و در این روند هرگونه امید به دولت جایگزین برای PSOE را ناامید کرد.

و حالا که؟ سیودادانوس، همانطور که در مبارزات انتخاباتی گفته شد، از دستیابی به توافق با سانچز صرف نظر می کند و قصد دارد بر روی وظیفه تمرکز کند. رهبری مخالفان بنابراین میدان را برای یک دولت PSOE و Unidas Podemos. اما آن دولت به حمایت بیشتری نیاز دارد تا بتواند تأسیس شود، یا حداقل به یک یا چند گروه پرهیز کنند، زیرا PNV به تنهایی کافی نیست. آیا امکان دستیابی به توافق وجود خواهد داشت؟ دیروز پدرو سانچز یک حد تعیین کرد: احترام به قانون اساسی.

در اینجا ما "Pactorium" را ترک می کنیم. این یک ابزار ضروری برای چند هفته یا ماه های آینده خواهد بود.