قوها در ونیز

El 26 آوریل 1986 بدترین حادثه هسته ای تاریخ رخ داد. مرکزی  چرنوبیلدر میان اوکراین، روسیه و بلاروس، یک سری از شکست‌ها و خطاهای زنجیره‌ای متحمل شدند که منجر به فاجعه بی سابقه، که مساحت وسیعی از زمین را آلوده کرد که به دوازده کشور مختلف می رسید، اما بالاتر از هر سه کشور شوروی، مساحتی بیش از 150.000 کیلومتر مربع را پوشش می داد.

La منطقه نزدیک به نیروگاه تخلیه شد، و منطقه وسیع اطراف محل حادثه است از آن زمان برای ساکنان انسان ممنوع است به طور نامحدود امروزه پس از گذشت 34 سال، طبیعت فضای خود را بازیافته و با وجود تشعشعات، زندگی بازگشته است. سگ وحشی، خرگوش، جغد، اسب پرژوالسکی و یک گونه های بی پایان MAS خانه جدیدی پیدا کرده اند، یا بهتر است بگوییم آنی که همیشه مال او بود را بازیابی کرد. تقریباً تمام گونه هایی که به طور سنتی در این منطقه زندگی می کردند و توسط انسان رانده شده بودند، طبیعت را به خود گرفته اند و حتی گرگ گریزان که به شرایط آزادی حرکت نیاز دارد که تقریباً دیگر در هیچ کجا وجود ندارد، آزادانه در خیابان ها پرسه می زند. از شهر چرنوبیل احتمالاً از انقراض اسب های نمادین پرژوالسکی جلوگیری می کند.

پوشش گیاهی به شهر هجوم آورده است، یواشکی از میان آسفالت می گذرد، روی پشت بام ها رشد می کند و هزار پناهگاه فراهم می کند که حیوانات از آن بهره می برند. در همین نزدیکی شهر پریپیات، تقریباً هیچ دری دیگر بسته نمی ماند: طبیعت، در طول سالیان، تقریباً همه آنها را باز کرده است و در داخل، در خانه ها، ادارات، آشپزخانه ها و دفاتر قدیمی مقامات دولتی، زندگی جاری است.

ونیز چرنوبیل نیست، اما در حال تجربه یک پرانتز کوچک است که به ما می گوید وقتی فشار انسان متوقف می شود چه اتفاقی می افتد. تقریباً یک ماه پیش، زمانی که بقیه اروپا هنوز از جدی بودن وضعیت بی خبر بودند، باید قرنطینه ای در آنجا اعلام می شد که چهره شهر را به شدت تغییر می داد. گردشگران ناگهان ناپدید شدند و تصویر شهری شلوغ، زیبا اما پر از کانال های بدبو، آب های کدر، سر و صدا و استرس ناگهان ناپدید شد.

تنها تعداد معدودی از ساکنان دائمی باقی ماندند، منزوی و حداقل خدمات لازم برای حفظ خدمات ضروری.

امروز، 26 روز بعد، تغییرات کوچک اما به وضوح قابل توجه است. دیگه بوی بدی نمیاد آب ها شفاف شده اند، آلودگی در حال حل شدن است و طبیعت، بسیار متواضعتر از چرنوبیل، البته، اما قاطعانه، بازگشته است. ماهی‌هایی در آب‌ها وجود دارند، می‌توانید کف کانال‌ها را ببینید و باله‌ها به مکان‌هایی می‌روند که دهه‌ها پیش آن‌ها را رها کرده بودند.