دولت آینده PSOE-UP مشخص شده است، اما تشکیل آن تا حد زیادی به ERC بستگی دارد

روزها می گذرد و مذاکرات بین PSOE و Unidad Podemos برای تعیین موقعیت و اختیارات دولت جدید در حال پیشرفت است. با رازداری و احتیاط که در حال حاضر بهترین تضمین موفقیت آن است.

با توجه به افشای اطلاعات، اگرچه هیچ چیز به طور کامل بسته نشده است، اما ساختار دولت در حال حاضر از نظر پرتفوی وزرا بسیار محدود شده است. ایجاد سه معاونت ریاست جمهوری (بدون مشخص کردن اینکه کدام "اول" خواهد بود، اگر تحت هر یک از این فرقه ها قرار می گیرد)، کدام یک را اشغال می کند. پابلو ایگلسیاس (ما می توانیم) و کارمن کالوو و نادیا کالوینو (PSOE).

در خصوص وزارتخانه های «عادی» به جایزه به Unidas Podemos، اینها حداقل دو مورد دیگر خواهند بود: برابری (شاید به کارگردانی Irene Montero)، و کار، دوره اصلی که چندین نامزد برای آن وجود دارد ارغوانی ها o قرمزو از آنجایی که یک سنگر قوی است که بودجه زیادی را به ویژه از طریق تامین اجتماعی مدیریت می کند، اسب کار اصلی است.

سوسیالیست ها تلاش می کنند محدود کردن دسترسی Podemos به اقلام هزینه های گسترده، جداسازی برخی از آنها از وزارتخانه های سنتی یا اعمال محدودیت یا محدودیت. این است نبرد ضروری که در حال حاضر در حال توسعه است: تعیین محدوده های قدرت، با دولتی که در آن سوسیالیست ها و پودمیتاها در هیچ مجموعه ای مخلوط نمی شوند: هر فردی امور خود را با افرادی که به آنها اعتماد دارد مدیریت می کند. بنابراین، برای سوسیالیست ها ضروری است که به وضوح قدرت های هر منطقه را مشخص کنند و به طور خاص، اجازه ندهید Podemos صندوق عظیم تامین اجتماعی را تصاحب کند.

با این حال، جزئیات مشخصی از آنچه در حال مذاکره است، با توافق صریح هر دو طرف، که برای جلوگیری از ارسال پیام‌های متناقض، تظاهرات عمومی هماهنگ انجام می‌دهند، خارج از انظار عمومی باقی می‌ماند.

فراتر از این خط پیشروی، اگر حمایت خارجی محکمی وجود نداشته باشد، هیچ چیزی معنا نخواهد داشت. اگرچه دستیابی به برخی از آنها دشوار به نظر نمی رسد، مانند موارد مربوط به PRC، Más Paísسازش، و یا حتی کسانی که از Coalición Canaria، دیگران بسیار بیشتر در لبه بام هستند. همه چشم ها آنها بیش از همه به سمت هدایت می شوند ERC، که سیزده معاونت آن برای دستیابی به اکثریت تقریبا ضروری است.

به همین دلیل PSOE و Unidas Podemos آنها دارند انجام می دهند ژست های مستمر متوجه جمهوری خواهان، با این هدف که آنها با تسهیل آرای لازم موافقت کنند. با این حال، این نیاز با مشورت فراخوان شده توسط ERC قبل از پایگاه های خود، که قابل پیش بینی است، در تضاد است هرگونه حمایتی را مشروط به برپایی «میز مذاکره» خواهد کرد. برای حل «تضاد سیاسی» موجود. بخش‌های سوسیالیست سعی می‌کنند بر این مانع غلبه کنند، به گونه‌ای مانور دهند که ERC نوعی فرمول میانی را بپذیرد، که برای آنها کاملاً اجتناب ناپذیر است، زمانی که PP و Ciudadanos اعلام کردند که خود را به هیچ نوع ممتنع فنی یا مشابهی نمی‌دهند.

دشوارتر، اگرچه هنوز منتفی نشده است، دستیابی به نوعی توافق است با هم برای کاتالونیا، موقعیت او نسبت به سانچز، گاهی به نظر می رسد به CUP نزدیکتر از ERC باشد.

ضرب الاجل ها شروع به فشار بر مذاکره کنندگان می کند: در 3 دسامبر، Cortes تشکیل خواهد شد، و ترکیب جداول کلیدی برای شهودی خواهد بود که تا چه حد این پیمان‌ها می‌توانند به پیش بروند یا خیر.

در روزهای پیش رو، electomanía قصد دارد تفکیک های مختلفی را از ElectoPanel ما در مورد نظر رأی دهندگان ERC منتشر کند. (و سایر احزاب کاتالونیا) در مورد اینکه تشکیل آنها در مواجهه با احتمال سرمایه گذاری سانچز چه جایگزینی را انتخاب کند.