برو، آقای سانچز

بسیاری از ما با یک PSOE هژمونیک بزرگ شدیم. حزب می توانست در انتخابات پیروز شود یا ببازد (عموماً برنده شد) اما هدفش همیشه دولت اسپانیا بود و هرگز از مدار 130-200 نماینده خارج نشد. همینطور بود و به نظر می رسید همیشه همینطور باشد.

با این حال، هفت ماه پیش، PSOE 90 نماینده به دست آورد و به سختی جایگاه دوم را در میان احزاب اسپانیایی حفظ کرد. این چیزی بی سابقه، فاجعه بار بود، اما هیچ اتفاقی نیفتاد. سپس، یک ماه پیش، به 85 رسید، مزیت آن در کرسی ها در برابر شخص ثالث حتی کمی بیشتر کاهش یافت و فاصله آن با اولین به سطوحی که قبلاً دیده نشده بود، رسید.

ارزیابی نتایج انتخابات همیشه بر اساس تلاقی آنها با انتظارات اخیر است. و از آنجایی که انتظارات از PSOE برای انتخابات 26-J حتی بدتر از نتیجه نهایی انتخابات بود، شکست دیگران فاجعه عظیم خود را از ذهن سوسیالیست ها دور کرد.

اما داده ها داده هستند. هیچ جایی برای پنهان شدن و هیچ راهی برای فریب دادن وجود ندارد. پدرو سانچز PSOE را به دو بدترین نتیجه تاریخ خود رسانده است. او حزب خود را بی‌دفاع در برابر استحکام حزب مردمی بی‌دفاع گذاشته است. سانچز PSOE را به یک حزب درمانده تبدیل کرده است که در نبردهای کوچک برای هژمونی شکست خورده است... در سمت چپ. چه کسی شما را دیده است و چه کسی شما را می بیند، حزب سوسیالیست که به مبارزه برای نقش دوم رضایت می دهید.

اکنون PSOE باید بین تسهیل سرمایه گذاری راخوی، ایجاد یک توافق جدید در مذاکرات یا اجبار به انتخابات سوم یکی را انتخاب کند. امروز هیچ کس نمی داند که سانچز چه خواهد کرد، و همین ناهماهنگی بزرگترین دلیل شکست اوست. اما چه او در نهایت تسلیم راخوی شود و چه باعث برگزاری سومین انتخابات شود، چه به عنوان رهبر اپوزیسیون و چه به عنوان نامزد ریاست دولت در انتخابات جدید نقشی نخواهد داشت.

یک کنگره فدرال معلق وجود دارد که هرگز برگزار نمی شود، زیرا حزب همیشه در راه اشتباه است، منتظر معجزه ای است که هرگز نمی رسد، دولتی که هرگز به آن دسترسی پیدا نمی کند، تصمیم جادویی که مه را پاک می کند...

اما حواس پرتی کافی است: آنها دیگر نمی توانند صبر کنند. آنها باید فوراً به دنبال جایگزینی باشند و باید در موقعیتی قرار گیرند که با شروع دوره جدید، یعنی خیلی زود، آن را برای عموم عرضه کنند.

انجام خواهند داد؟ مانند؟ کجا باید نگاه کنند؟

PSOE در وضعیت اضطراری قرار دارد و باید فوراً آن را تشخیص دهد. اگر اشتباه باشد، حزب به ناکارآمدی که مدتی است در آن فرو رفته است، عمیق تر می شود. علاوه بر این، یک چیز جدید وجود دارد: یک جایگزین در پانورامای سیاسی وجود دارد که دقیقاً منتظر است تا PSOE آخرین اشتباه را مرتکب شود و آماده جایگزینی آن است: نام او پودموس است. پودموس تنها در صورتی می تواند به آن دست یابد که سوسیالیست ها راه را برای آن باز کنند. و سانچز بازیکن بزرگی است.

بنابراین، PSOE باید یک ارزش مطمئن را انتخاب کند. او توان انجام آزمایشات را ندارد. شما باید یک نامزد شناخته شده را انتخاب کنید (چه انتخابات قبل از پایان سال برگزار شود یا نه، فرصتی برای یک تازه کار وجود ندارد که تجربه کسب کند و در نهایت بر افکار عمومی تأثیر بگذارد). رهبر جدید باید یک آرای قوی و یکپارچه فراهم کند که به PSOE تضمین کند که از همان ابتدا سرزمینی با چهار میلیون رای را از دست نخواهد داد. که گفته می شود، نامزد باید sumar مقداری ارزش افزوده اضافی از آنهایی که امروزه می توانند بخشی از رای دهندگان را، هر چقدر هم کوچک، بسیج کنند: فریبنده ای که عده ای را بدون ترساندن برخی دیگر جذب می کند. به عنوان مثال، نامزد ممکن است دارای معلولیت باشد، یا زن باشد، یا لهجه جنوبی داشته باشد، علاوه بر این که قبلاً یک حرفه سیاسی در حال انجام است. البته سن شما نباید بیشتر از پنجاه سال باشد (ترجیحاً زیر چهل سال سن داشته باشید). هر چه ویژگی‌های بیشتر از این قبیل، که امروزه می‌توان از نظر اجتماعی ارزش بالایی برای آنها قائل شد، که امتیاز مثبتی را ارائه می‌دهد، بهتر است: نامزد باید رمان را با ملایمت و سازگاری ترکیب کند.

آن شخص وجود دارد و واقعاً تنها یکی وجود دارد. این واقعیت که سوزانا دیاز مورد پسند بخش‌های خاصی، تصفیه‌شده یا نفیس نیست، تا حدودی بیشتر به نفع اوست. این واقعیت که برای چپ‌ترین قلب اسپانیا که اکنون نیمی از رای‌دهندگان پودموس هستند، منفور است، نیز منفور است. وسواس PSOE با Podemos تقریباً به قیمت بقای آن تمام شده است، و به همین دلیل است که زمان آن فرا رسیده است که حزب بر روی خود و ارزش های خود تمرکز کند، خواه اطرافیان آن را بخواهند یا نه. فقط از این طریق می تواند زمین را بازیابی کند. سپس، با یک بار دیگر پر از هفت یا هشت میلیون رای دهنده، می تواند با اشخاص ثالث از تنها موقعیتی که PSOE همیشه از آن این کار را کرده است، مذاکره کند: هژمونی. اما، در این میان، خود شیفتگی خاصی برای حزب سوسیالیست راحت است، عقب نشینی به سمت اصل خود، تکمیل این امر با برخی از موارد جدید که ممکن است صرفاً جنبه زیبایی داشته باشند، اما برای یک رأی دهنده معمولی که خیلی سیاسی یا علاقه مند نیست جذاب باشد: رای دهنده ای که تازگی می خواهد اما عمق نمی خواهد. . این رای دهنده خواستار یک رهبر جدید است که به راحتی قابل تشخیص است، لحنی متفاوت که نزدیک به زمین است، یک سخنرانی واضح و نیرومند که به آنچه حزب سوسیالیست بود برمی گردد و فرم های نرم خود سانچز را در گوشه ای رها می کند تا بعدا بتوان آنها را بازیابی کرد. مذاکره کنید، اما همیشه از موضع قدرت و برتری.

نامزدی که می تواند به همه اینها برسد فقط یک نام دارد و همه ما می دانیم که چیست. آنها قبلاً دیر کرده اند.