Rêjeya erêkirina Trump dîsa vegeriya asta nizm

Ji rojên destbikarbûna xwe ve, Trump li welatê xwe tu carî nebû serokek pir populer.

Lêbelê, di mehên dawî de wî karîbû kêmbûna xwe ya domdar a populerbûnê rawestîne, û tewra hin pozîsyon jî bi dest xistibû. Lêbelê, bûyerên herî dawî, û, berî her tiştî, nebaweriya wî dema ku dor tê xwe ji namzedê Senatoya Komarî ya Alabamayê dûr dixe, ku bi îstismara zayendî tê sûcdarkirin, zirarê dide wî.

Alabama eyaletek e ku Komarparêzan heya hilbijartinên vê heftiyê ji xwe re dihesiband, û rastiya ku berbijarê wan ji Demokrat Doug Jones têk çû, derbeyek giran e li ser krediya serok bi xwe, ku di rewşek kêmtir saxlem de maye, digel Senatoyek ku her ku diçe ji wî re kêmtir dibe.

Raya giştî di cih de bertek nîşan da:

Li gorî analîst Nate Silver, rêjeya razîbûna Serok Trump ji vê havînê ve vedigere nêzîkê nizmên xwe yên hemî deman, û tê pêşbînî kirin ku di hefteyên pêş de kêm bibe.

Trump, heya niha, ji hêla hevwelatiyên xwe ve serokê vê dawiyê yê herî xirab e. Berhevdana bi her du yên berê re eşkere ye:

Ger em li krediya wî ya di sala yekem a wezîfeyê de binerin, Trump li hember yek ji wan serî natewîne. Tewra Bill Clinton jî, ku di rojên xwe yên destpêkê de jê re digotin "serokê piçûk ê bêbawer" jî, hema qet ne xwediyê rêjeyek wusa kêm bû. Pir kêmtir, bê guman, Geoge Bush, ku di heman demê de ji hêla dilşewatiya welatparêzî ya ku piştî 11 / XNUMX-ê ve hatî piştgirî kirin. Ji aliyê xwe ve, Obama di sala xwe ya destpêkê de rastî kêmbûna domdar a populerbûnê hat, lê bi ti awayî li ser mezinahiya wan kesên ku ji hêla Trump ve hatine êşandin.

Lêbelê, hîna pir tişt heye ku bibe. Desthilatî hîn nû dest pê kiriye, û ezmûn nîşan dide ku serokên berê paşê ji ber sedemên ku di sala yekem a serokatiya wan de nedihatin pêşbînîkirin, karîbûn populerbûna xwe ji nû ve bi dest bixin (an, berevajî, wê hilweşînin).