[Istimewa] Al Hoceima: Penindasan Maghribi dalam menghadapi 'mata air Berber'.

Sudah tujuh tahun sejak bermulanya Arab Spring di Tunisia, di mana kes bunuh diri seorang saudagar selepas polis merampas barangan dan harta bendanya telah menimbulkan beberapa siri protes besar-besaran oleh penduduk negara-negara Arab di Afrika Utara dan Teluk Parsi terhadap penindasan kerajaan mereka dan pemimpin mereka.

Gelombang pergolakan ini berkembang secara tidak sekata di negara-negara yang berbeza di mana protes berlaku, menyebabkan pembaharuan pentadbiran, kejatuhan kerajaan dan pembukaan rejim ke arah demokrasi yang lebih Barat, tetapi juga penggulingan pemimpin yang membawa kepada permulaan beberapa perang saudara.

Arab Spring sampai ke negara jiran iaitu Maghribi secara besar-besaran pada Februari 2011 selepas pembunuhan beberapa orang muda sebagai protes terhadap ketidaksamaan sosial (walaupun benar bahawa pada tahun 2010 terdapat protes kuat di wilayah Sahara Barat yang berakhir dengan konfrontasi yang keras dengan pihak berkuasa Maghribi yang berjaya menyahaktifkan mereka dengan penindasan yang kuat). Pada kesempatan ini raja Maghribi, Mohamed VI mengumumkan pembaharuan perlembagaan untuk meredakan protes dengan mengumpulkan sebahagian daripada tuntutan mereka, yang menenangkan keadaan.

Tetapi jauh daripada hidup dalam syurga yang aman, dalam beberapa bulan kebelakangan ini Kerajaan Maghribi telah mengalami konflik baru yang mengancam untuk menjejaskan kedudukan negara di arena antarabangsa selain menjejaskan imej Rajanya: konflik Rif dengan protes di Al Hoceima.

Untuk memahami asal usul konflik antara Kerajaan Rabat dan Rif, kita mesti kembali ke pertengahan abad yang lalu dan melihat sejarah terkininya, serta menyerlahkan pelbagai data geografi, politik dan pentadbiran yang membuat ini. wilayah terutamanya konflik.

Rif adalah wilayah besar yang memanjang di sepanjang pantai utara Maghribi. dari Yebala ke sempadan dengan Algeria, merangkumi beberapa wilayah kedaulatan Sepanyol seperti bandar autonomi Melilla atau Batu Alhucemas.

Dengan demografi majoriti berber, ramai penduduknya tergolong dalam kumpulan etnik ini dan mengekalkan Tarifit Riffian sebagai bahasa ibunda mereka, yang wujud bersama bahasa Arab dan, sedikit sebanyak, Perancis dan Sepanyol.

Secara geografi ia merangkumi enam wilayah (Taza, Berkane, Driouch, Oujda, Nador dan Al Hoceima) dan oleh itu termasuk bandar-bandar seperti Al Hoceima, Melilla atau Nador.

secara pentadbiran Pada separuh pertama abad yang lalu, Rif telah berada di bawah protektorat Sepanyol dikaitkan dengan fakta bahawa sebahagian daripada penduduknya berasal dari pengusiran orang Islam yang dilakukan di Semenanjung Iberia semasa pemerintahan Raja-raja Katolik.

Ia adalah sebahagian daripada negeri naungan tersebut sehingga kemerdekaan Maghribi pada tahun 1956, walaupun penduduk Riff sentiasa menunjukkan watak bebas yang kuat dan telah berjuang menentang Sepanyol dan Maghribi untuk mencapai kemerdekaannya.

Antara tahun 1911 dan 1921 penubuhan di kawasan Protektorat Sepanyol menimbulkan beberapa pemberontakan Riffian yang membawa kepada perang antara penduduk Berber dan tentera Sepanyol, yang membawa kepada pengisytiharan Republik Rif pada tahun 1921 selepas kekalahan Sepanyol dalam Bencana Tahunan yang dipanggil.

Republik ini termasuk wilayah antara Tetouan dan Nador, menubuhkan ibu kotanya di Axdir, walaupun hanya berlangsung selama 5 tahun sehingga pada tahun 1926 tentera Sepanyol membubarkannya selepas mengalahkan Riffians dalam apa yang dipanggil Pendaratan Alhucemas.

Pada tahun 1956, selepas kemerdekaan Maghribi, Sepanyol menandatangani kemerdekaan Rif dan menjadi sebahagian daripada Negara Maghribi yang baru, walaupun Dari saat pertama wilayah Rif dikecualikan daripada kehidupan politik Maghribi. Akibat peristiwa ini, pada tahun 1958 Riffians memberontak sekali lagi, kali ini menentang Maghribi, tetapi Raja Hassan II mengarahkan tenteranya untuk memadamkan pemberontakan, yang berakhir dengan 8000 korban di pihak Berber.

Dari saat itu Kerajaan Rabat memutuskan untuk mengasingkan Rif dari segi ekonomi, politik dan secara terbuka, sama seperti dia membuang semua rujukan kepada budaya Berber dengan tujuan, dalam jangka sederhana, menamatkan keinginan kawasan itu untuk kemerdekaan. Selari dengan ini, Rabat memutuskan menindas secara kasar sebarang tanda protes di Rif, dan ditekan supaya Sepanyol tidak memberi suara kepada penduduk Berber di Melilla.

Pada akhir tahun 80-an PSOE memutuskan untuk memberikan Kewarganegaraan Sepanyol kepada pelarian Rif yang tinggal di Melilla dan sejak saat itu ramai di antara mereka menetap di semenanjung dan berjuang untuk mengekalkan budaya Berber mereka sambil memberi suara kepada tuntutan Riffian serta penindasan yang dikenakan oleh rakan senegara mereka. Ramai daripada mereka telah menunjukkan minat mereka untuk menyatukan semua wilayah dalam Rif, termasuk bandar Melilla.

Selepas ketibaan Mohamed VI, tindakan terhadap Riffians mula ditarik balik, walaupun benar bahawa Pada tahun 2008 beliau memutuskan untuk mengharamkan parti politik utama Berber yang menimbulkan kemarahan Riffians.

Tetapi konflik besar semasa dengan Al Hoceima mempunyai asal-usulnya Oktober 2016 apabila seorang penjual ikan maut digilis lori sampah ketika cuba mendapatkan semula barangan yang telah diambil oleh polis Maghribi daripadanya.ado, yang menimbulkan protes besar-besaran di wilayah Rif dan sebahagian daripada seluruh Maghribi dalam sesuatu yang dilihat sebagai tanda keputusasaan penduduk Rif disebabkan oleh keadaan ekonomi yang teruk di mana mereka telah hidup selama lebih daripada separuh abad.

Sejak saat itu, protes di Al Hoceima tidak berhenti, dan walaupun Kerajaan Rabat pada mulanya menganggap protes itu sebagai pemberontakan yang dipromosikan oleh kepentingan asing, Beberapa bulan lalu beliau mengakui bahawa permintaan Pergerakan Popular Rif adalah munasabah dan berjanji untuk mempercepatkan pelaburan untuk membina hospital, universiti dan menambah baik infrastruktur usang kawasan itu.

Jauh daripada mempercayai kata-kata raja mereka, di Al Hoceima protes diteruskan yang Rabat bertindak balas dengan mengarahkan penahanan pada bulan Mei terhadap pemimpin utama Pergerakan, Nasser Zefzafi, yang kini dipenjarakan di Casablanca serta 100 peserta lain Pergerakan Bantahan juga telah ditahan.

Pada masa ini penduduk Al Hoceima tinggal di sebuah bandar yang diperkuat oleh polis rusuhan Maghribi, walaupun jarang untuk melihat hari apabila beberapa demonstrasi, protes atau pemberontakan tidak direkodkan. Penggunaan gas pemedih mata selama berjam-jam terhadap penunjuk perasaan serta penahanan beberapa wartawan yang membuat liputan mengenai rusuhan kerana 'menggalakkan penyertaan dalam protes' telah menambah bahan api kepada api.

Dalam beberapa hari kebelakangan ini, Negara Maghribi telah memperhebatkan langkahnya untuk mencegah protes, mengancam untuk menarik balik lesen pemandu teksi supaya mereka tidak mengambil mereka yang ingin menyertai pergaduhan, mewujudkan kawalan akses di pintu masuk dan keluar Al Hoceima dan menghalang akses.dari seluruh negara ke bandar untuk mengelakkan imej demonstrasi besar-besaran.

The Riffians, jauh dari berputus asa, menegaskan bahawa mereka tidak akan berhenti sehingga mereka membebaskan mereka yang ditahan kerana memprotes (yang telah berada di mahkamah sejak Mei) dan sehingga bantuan sosial dan demilitarisasi wilayah itu tiba, sesuatu yang bertelagah dengan kepentingan Rabat, yang tidak mahu memberikan gambaran kelemahan kepada dunia.

Setiap orang mempunyai banyak kepentingan dalam bulan-bulan ini, malah di Istana mereka sedar bahawa jika Arab Spring mengajar mereka apa-apa, semuanya boleh berubah secara radikal dalam masa 48 jam sahaja dan ketidakseimbangan atau panggilan bangun di peringkat antarabangsa malah boleh menamatkan kuasa Mohamed VI yang ditubuhkan, manakala rakyat Rifi bercita-cita untuk menyamakan keadaan sosial mereka dengan seluruh negara dan, siapa tahu, untuk mencapai kemerdekaan suatu hari nanti.

Dan memandangkan ini, dari jiran Melilla kami memandang serong terhadap semua yang berlaku dengan ketidakpastian yang tidak dijangka, menjalani kehidupan seharian yang sangat jauh daripada penduduk Rifi walaupun berpuluh-puluh kilometer, tetapi beberapa dekad jauhnya.