Het fragiele evenwicht dat het handig is voor de PP om te breken en voor de UP om te behouden

Met dit artikel sluiten we de serie van drie af gewijd aan de situatie die kan worden afgeleid uit de enquête gemiddelde 6 juni en de voorzienbare evolutie ervan tot 26J.

In de twee vorige afleveringen analyseerden we de situatie in het linker blok en in  het rechtse blok. 

We gaan uit van twee willekeurige aannames, maar waarvan we denken dat ze redelijk zijn:

1. We hebben twee electorale blokken, een naar rechts (PP+C's) en een naar links (UP+PSOE) en we accepteren de verdeling van de stempercentages zoals afgeleid uit het gemiddelde van de peilingen op 6 juni. Andere aanbiedingen zou het resultaat natuurlijk naar de ene of de andere kant kantelen, maar ze zouden de algemene conclusies niet ongeldig maken.
2. Vervolgens experimenteren we met de mogelijkheid dat het scenario gepolariseerd is vanaf nu tot 26-J. In dit laatste artikel voorzien we ook de mogelijkheid van juist het tegenovergestelde. Voor de berekeningen gebruiken we de Elektrocalculator van onze collega Lutxana, geperfectioneerd door andere gebruikers, en die ons een meer dan bewezen betrouwbaarheid biedt, met een foutmarge die we inschatten op maximaal 2 stoelen per formatie.

Nadat de scenario's rechts en links zijn bestudeerd, is het nu tijd om ze te integreren om een ​​realistischer beeld te krijgen. Laten we daar heengaan:

Om het effectieve aantal partijen te berekenen, wat in dit geval de "polarisatie-index" is, hebben we de methode van professor Lijphart gebruikt.

De tabel toont bovenaan de mogelijkheid dat de PSOE en C's de polarisatie overwinnen en stemmen heroveren ten koste van de PP en UP, en, naar beneden toe, de mogelijkheid dat precies het tegenovergestelde gebeurt. De tabel strekt zich iets meer uit naar het uiterste van polarisatie om de logica van de vorige artikelen voort te zetten en omdat ik, objectief gezien, geloof dat er meer te doen is in de richting van dat gebied. Een negatief saldo (blauw) betekent een voordeel voor het rechterblok en een positief saldo (rood) een voordeel voor het linkerblok.

De conclusies verschijnen vanzelf. We kunnen ze als volgt samenvatten:

Eerst. De krachtenbundeling die de peilingen momenteel laten zien, is voor links het best mogelijk. Hun opties zouden natuurlijk verbeteren als ze zouden schalen in procenten van de stemmen, maar zolang het relatieve gewicht van elk van de politieke krachten zoveel mogelijk behouden blijft. Bijna elke andere verandering zal nadelig voor u zijn.

Seconde. Als de PSOE en/of Ciudadanos erin slagen de polarisatiedynamiek te overwinnen en hun vooruitzichten in de komende weken te verbeteren, zullen ze in staat zijn om vooruitgang te boeken in hun individuele posities, maar als geheel zou het blok dat hiervan zou profiteren de rechtse vleugel zijn (rechtergedeelte van de grafiek).

Derde. Als de PP en UP succesvol zijn in hun polarisatiestrategie, en beide hun percentages verhogen in de 20 dagen die ons nog resten tot de verkiezingen, zullen ze logischerwijs hun individuele posities verbeteren, maar als geheel zal de positie van de PP veel groter zijn. sterker dan de UP (linkerzone van de grafiek).

Samengevat, links gaat de verkiezingscampagne beginnen na het bereiken van een situatie die haar maakt spel winnaar. Echter, elke wijziging van de huidige balansen, behalve een gezamenlijke verhoging van het percentage stemmen voor PSOE en UP, zal hun tegenstanders bevoordelen.

Tot zover de analyse voorafgaand aan de verkiezingscampagne. Nu begint het goede deel. En hier zullen we het je vertellen. Groetjes aan iedereen.

Eerdere artikelen in de serie:

De sorpasso kan voorkomen dat Pablo Iglesias de regering bereikt

De PP raakt verstrikt in Ciudadanos

.