Electoraal gemiddelde van peilingen in Spanje: op weg naar een nieuw scenario?

Hooi weinig nieuwe enquêtes op het nationale toneel, en sommige van de bestaande (het GOS), hebben rechtstreeks afgezien van het schatten van de verkiezingsuitslagen, waardoor ze zijn uitgesloten van een gemiddelde dat juist bedoeld is om de verkiezingsuitslagen te schatten.

Wat echter opvalt in onze gegevens, is de extreme gelijkheid die in veel provincies zou voorkomen tussen verschillende partijen. Dat kan gevolgen hebben voor de stoffelijke overschotten van afgevaardigden die worden toegewezen. Aan de andere kant heeft de plotselinge verschijning van een nieuwe acteur waarvan we niet weten of hij zal uitkristalliseren tot iets serieus of tot niets zal leiden, ook invloed op de toewijzing van stoelen, zij het voorlopig alleen in Madrid.

Op dit moment is de landelijk partijgemiddelde (veel opiniepeilers publiceren geen gegevens van regionale partijen) het ziet er zo uit:

geen som van twee partijen zou bereiken absolute meerderheid en mogelijk gelijkspel tussen PSOE en PP in het aantal afgevaardigden.

De evolutie sinds de verkiezingen van 2016 toont de afgelopen maanden, na de revolutie die leidde tot de motie van wantrouwen tegen Rajoy en de komst van Sánchez in de regering, een zekere “crowding” van de vier belangrijkste partijen. Daarnaast sluipt VOX al in de grafiek, door het minimum te overschrijden dat we hebben gesteld om een ​​landelijke partij relevant te vinden: 2.5% van de stemmen.

Gezien de bestaande gelijkheid nemen we in onze gebruikelijke extrapolatie van de eerste partij door provincies de schatting van de tweede partij op, wanneer deze minder dan 2% van de stemmen achter de eerste staat en we ons dus in een situatie van dode hitte.  in niets minder dan  In 18 provincies zou deze situatie zich nu voordoen.