Polls en bans: een kleine (of grote) schande

Sinds maandagavond is het verboden om enquêtes uit te zenden in Spanje, dus we moeten genoegen nemen met spelen met fruit, groenten en kerstsnoepjesDaarom... rondhangen.

Het verbod op het verspreiden van enquêtes in de XNUMXe eeuw is een asymmetrische norm, dat staat toe die middelen hebben budget of toegang tot de media, blijf op de hoogte (en kan beslissingen nemen over hoe te handelen op basis van die informatie), terwijl een ander deel van de bevolking wordt blind.

Zo gaan de politieke partijen tegenwoordig door met het analyseren van gegevens en het blijven leren van trends, dankzij het geld dat we ze allemaal uit de algemene staatsbegroting betalen. In de tussentijd, Degenen die voor deze enquêtes betalen, de burgers, hebben er geen toegang toe. Er wordt vaak gezegd dat hij die betaalt, regeert, maar tegenwoordig staat in Spanje de wereld op zijn kop: degene die betaalt wordt beheerd en degene die incasseert trekt bovendien aan de touwtjes.

Gelukkig, net zoals de natuur geen grenzen kent, kent internet dat ook niet. In een geglobaliseerde wereld is niets menselijks ons vreemd, en We kunnen hetzelfde ontdekken in Madrid als in Singapore of Andorra. Dus via dat pad, via dat van de “globalisering”, sluipt een eerste manier binnen om het absurde verbod te omzeilen. Aangezien het niet verboden kan worden om enquêtes in Spanje uit te voeren, maar alleen om ze te verspreiden, de zaak wordt opgelost... door ze op een buitenlands medium te publiceren. Elke Spanjaard, waar dan ook in Spanje, heeft toegang tot informatie in een duizendste van een seconde. En elke Spanjaard mag ook linken naar een buitenlands medium, wat ook niet verboden is.

Toch zal met reden worden gezegd dat velen deze buitenlandse media niet kennen, dat verspreiding beperkt is tot het meest geïnteresseerde deel van de bevolking, enz. Het is waar.

Ten slotte, aangezien de normen die rechten beperken restrictief moeten worden geïnterpreteerd, dat wil zeggen in de zin dat ze de minimale beperking van die rechten produceren, zijn er op een andere manier legaal, waarmee gegevens vanuit Spanje kunnen worden verspreid. Daarin bestaat het de gegevens verschijnen in de sleutelzodat ze op het eerste gezicht onherkenbaar zijn.

Sinds de pers bestaat, is en blijft het gebruikelijk om over een netelige kwestie te praten zonder deze uitdrukkelijk te noemen. Schrijf met betekenissen, zinnen met dubbele betekenissen en andere literaire apparaten. Zo was het in het verleden vaak mogelijk om censuur te omzeilen in tijden van politieke repressie. Vandaag, bovendien, dankzij het grote aantal bestaande grafische middelen, aan de taalkundige expertise van de oude journalisten kunnen we de grafische en symbolische expertise van de nieuwe toevoegen.

El eindscore is dat verbod enquêtes te verspreiden werkt alleen voor het meest onwetende deel van de bevolking, met een lager cultureel niveau en gemakkelijker te manipuleren. Wat meervoudige, diverse en open informatie voor iedereen zou moeten zijn, komt uiteindelijk beschikbaar voor de meerderheid, die van hand tot hand en van link naar link gaat, behalve voor degenen die zich door leeftijd of opleiding niet bewust zijn van de digitale wereld.

Er is een nieuwe wig tussen ons geopend: er is een deel van de samenleving dat beter geïnformeerd is dan een ander. Een deel van de kiezers weet of kan weten, als ze geïnteresseerd zijn, wat sinaasappels, aubergines of rozen zijn, en een ander kan, zelfs als ze dat zouden willen, niet worden geïnformeerd, omdat hun wereld uitsluitend bestaat uit nieuwsuitzendingen en radiostations.

Een dergelijke asymmetrie heeft eenvoudige oplossing: open de informatie, zodat het ook toegankelijk is voor mensen die zijn achtergebleven, voor degenen die nog in een analoge wereld leven, aangezien het onmogelijk is om deuren naar het veld in de digitale sfeer te plaatsen.

De verantwoordelijkheid dat het niet zo is, het is van één politieke klasse die, opgesloten in zijn wereld, absurde normen handhaaft die onhoudbaar zijn in de XNUMXste eeuw. Het verbod laat ze toe draadjes behandelen tijdens de laatste dagen van de campagne, precies, tegen de meest kwetsbare bevolking en dat we met meer zorg moeten behandelen: ouderen en mensen met een lager cultureel niveau.

Jammer en jammer.