Implosie in Más Madrid: Clara Serra neemt ontslag en bekritiseert Errejón's strategie voor 10N

Een paar minuten geleden deed de tot nu toe nummer twee van Más Madrid op CAM, Clara Serra maakte op haar Facebook in een brief haar besluit bekend om af te treden als vertegenwoordiger van Más Madrid.

Onder de redenen die zijn vertrek verklaren, spreekt hij over meningsverschillen over de manier waarop, naar zijn mening overhaast, waarin Más País Hij heeft besloten zich kandidaat te stellen voor de algemene verkiezingen en beweert niet te geloven in ‘hyperleiderschap’.

Dit is zijn volledige uitleg:

“Ik schrijf deze regels met de pijn van het beëindigen van een fase in mijn leven die een zeer sterke betrokkenheid bij een project en het feministische werk met zich meebracht dat ik jarenlang in instellingen heb gedaan, naar mijn beste weten. Vandaag laat ik mijn staat van dienst als vertegenwoordiger van Más Madrid achter en schrijf deze regels om mijn beslissing uit te leggen.

Hoewel ik geloof dat veel van de politieke voorstellen van mijn collega’s zeer noodzakelijk zijn voor ons land en ik vier dat ze een stem van Madrid naar het Congres gaan brengen, deel ik de specifieke manier waarop ze dit doen niet. Más País Hij gaat meedoen aan de algemene verkiezingen. Het lijkt mij dat hij jarenlang militant werk van collega's uit de gebieden die erin zijn geslaagd noodzakelijke en waardevolle projecten voor die plaatsen op te zetten, vergeet en bagatelliseert. Het specifieke geval van Barcelona is een voorbeeld van een manier van doen die niet de plurinationale geest vertegenwoordigt die we zo vaak hebben willen verdedigen. Voor mij moet elk project dat de ruimte voor verandering wil versterken en versterken, dat ook doen sumarDit is te danken aan de reeds bestaande territoriale krachten, vooral aan de krachten die hebben gefunctioneerd en erin zijn geslaagd belangrijke institutionele posities te behouden, ondanks alle politieke aardbevingen die we hebben moeten overwinnen. ik denk als Más País moet het opnemen tegen Ada Colau om de stoelen te bemachtigen die ze nodig heeft, misschien is dat een indicatie dat het nog niet de tijd voor haar was Más País onder deze omstandigheden en als staatspartij deze algemene verkiezingen bijwoonde. Ik twijfel er niet aan dat de partij het electoraal goed zal doen en ik hoop in ieder geval dat het resultaat daaraan bijdraagt sumar zodat het progressieve blok ons ​​redt van een rechtse regering. Maar we hebben vaak geanalyseerd dat we uit de korte termijn moesten stappen en niet altijd aan de politiek moesten denken door alleen maar aan morgen te denken, maar met een langere blik. Als politiek meer is dan electorale rekenkunde, geloof ik dat we ons moeten bekommeren om hoe de ruimte voor verandering er als geheel uitziet na 10N.

Ik heb ook grote meningsverschillen over de manier waarop dit project als organisatie functioneert. Als we iets van onze fouten hebben geleerd, is het dat we in naam van de haast de langzame en zorgvuldige opbouw van de organisatie altijd op de achtergrond hebben gelaten. Als we de afgelopen jaren iets hebben geleerd, is het dat de verticaliteit en het gebrek aan structuren die gepaard gaan met hyperleiderschap organisaties zonder voldoende tegengewichten achterlaten. We moeten het tegenovergestelde doen van wat we deden toen we het bij het verkeerde eind hadden: we moeten ophouden de voorverkiezingen in een formele procedure te veranderen, we moeten ophouden militantisme alleen te gebruiken om reeds genomen besluiten te onderschrijven, we moeten het feminisme niet alleen in gedachten houden in de foto's en in de campagnes, maar vooral op de momenten waarop we uit de schijnwerpers staan ​​en waarin de feminisering kan worden verdiept, is het noodzakelijk om ruimtes voor overleg mogelijk te maken waar kritiek en kritiek worden opgenomen en genormaliseerd. laat de schadelijke cultuur van de interne vijand achter zich, bestaande uit het stigmatiseren van degenen die een andere stem hebben. Kortom, het is noodzakelijk om een ​​organisatie te voorzien van regels, procedures, formaliteit en organische aard. Want als iets de partijen die zijn gebouwd als electorale oorlogsmachines heeft vergezeld, is het de tirannie van het gebrek aan structuren. We weten dat het de haast, de uitzonderlijke momenten en de veronderstelde historische kansen zijn die zich morgen nooit zullen herhalen, die altijd rechtvaardigen dat een partij niet kan worden opgebouwd met een solide organisatie, waardoor ze op de lange termijn niet in staat is de uitdagingen eerlijk aan te pakken. van morgen. Veel van de mislukkingen van Podemos zijn te wijten aan de langetermijneffecten van een partijmodel. We zijn allemaal verantwoordelijk geweest voor de fouten die tot deze situatie hebben geleid en het is onze taak om ervan te leren en ze niet nog een keer te herhalen.

En als wij feministische vrouwen in deze jaren iets duidelijk hebben geleerd, is het juist het feit dat we geen solide organisatie hebben en gevangen zitten in informaliteit, wat vrouwen in de eerste plaats uitsluit. Zonder formaliteit en organische aard beschikken feministen niet eens over de materiële omstandigheden om aan de slag te gaan en de ongelijkheden in onze organisatie te corrigeren.

Ik heb sterke politieke redenen om dit project niet te blijven steunen en het zou oneerlijk lijken tegenover de mensen die mijn staat van dienst als plaatsvervanger blijven bijhouden en die deze meningsverschillen hebben. Maar ik wens alle waardevolle vrienden die in Más Madrid blijven veel succes. Ik weet dat velen dat zullen doen in hun poging deze dynamiek te veranderen, en ik weet dat de instellingen moedige voorstellen hebben om bij te dragen. Het is mij duidelijk dat zij, vooral collega-feministen, de steun nodig zullen hebben van degenen onder ons van buitenaf die hen kunnen helpen, en daarvoor zal ik er altijd zijn. Uit ervaring weet ik dat de kracht van feministische vrouwen binnen politieke organisaties doorgaans niet voortkomt uit het vertrouwen van de leiders, maar uit het feministische peloton dat hen van binnenuit en van buitenaf steunt en ondersteunt.

Ik hoop dat de ruimte voor verandering sterker naar voren komt uit deze algemene verkiezingen. Van mijn kant zal ik campagne blijven voeren binnen deze brede ruimte en proberen de mogelijkheid te creëren voor vrouwen uit de ene of andere stroming of partij om in dezelfde richting samen te werken. Misschien kunnen we ook zelfkritisch zijn en ons afvragen of we in deze tijden van feministische hegemonie niet meer voorbeelden van samenwerking en begrip hadden kunnen geven te midden van zoveel confrontaties die voor iedereen schadelijk zijn geweest. Hoewel we in het verleden meer hadden kunnen doen, hebben we nog tijd om dit in de toekomst te doen. Vrouwen in de ruimte van verandering: als we transversale ruimtes kunnen bouwen, zullen we dat ook kunnen sumar veel in de noodzakelijke wederopbouw die morgen nodig zal zijn om wonden te helen en conflicten te beslechten. Ik ben ervan overtuigd dat als we er op een dag in slagen die ruimte te creëren die dit land verandert, die beantwoordt aan zijn meest urgente behoeften, die de leiding neemt over zijn plurinationaliteit en die het vertrouwen van de burgers in de instellingen en de democratie herstelt, dit ook van feminisme.

Ik vertrek tevreden omdat ik zoveel dingen heb geleerd, blij dat ik zoveel moedige en toegewijde mensen heb ontmoet die altijd mijn metgezellen zullen zijn, en trots op kleine institutionele prestaties zoals de hervorming van de geweldwet van de gemeenschap van Madrid. Alleen al daarom zijn deze jaren de moeite waard geweest. Ik ga feminisme vanuit andere plaatsen doen, in de overtuiging dat de hegemonie die het feminisme de afgelopen jaren heeft bereikt te danken is aan zijn enorme potentieel als transformatief project en met de zekerheid dat er links van de socialistische partij een krachtig feministisch project bestaat. De erkenning van zorg en de strijd tegen onzekerheid, de strijd voor de arbeidsrechten van de meest onzichtbare, de politisering van seksistisch geweld of de verdediging van diversiteit zijn cruciale veldslagen in onze tijd en we hebben elkaar samen nodig om deze te winnen.

Laten we voor hen gaan, kameraden, waar we ook zijn.’