De ramp met Norilsk bedreigt het Noordpoolgebied

Toen half Europa overwoog om uit de opsluiting te komen, en de bezorgdheid over klimaatverandering en ecologie tot een minimum werd beperkt, vervangen door de meest directe bezorgdheid over de pandemie, een van de magazijnen van de energiecentrale van Norilsk stortte in, in Rusland. Het magazijn stond er vol mee  20.000 ton brandstof dat het rechtstreeks naar de vele rivieren en meren in het gebied ging, vooral de Ambarnaya-rivier, die rechtstreeks in het noordpoolgebied uitmondt.

Nu rest ons de taak om te proberen de ecologische impact, die als van de eerste orde wordt beschouwd, tot een minimum te beperken, tot het punt dat sommigen het vergelijken met de Exxon Valdez-ramp 1989. Het door de Russische autoriteiten voorgestelde alternatief is proberen verwijder zoveel mogelijk van de gemorste brandstof uit de omgeving, om het met chemische procedures te deactiveren, zodat alleen het deel dat niet kan worden verwerkt, moet worden verbrand.

El siberisch gebied, Vanwege de zeer lage bevolkingsdichtheid en de zeer koude klimatologische omstandigheden, is de enorme fabriek waarin de fabriek zich bevindt, van oudsher gekozen om potentieel vervuilende of risicovolle faciliteiten te plaatsen, die daar kunnen worden ontwikkeld met minder strenge beveiligingscontroles (en dus tegen lagere kosten), aangezien er geen direct bevolkingsgevaar is. De ervaring van wat er in Tsjernobyl, een dichtbevolkt gebied, is gebeurd, is essentieel geweest in dit beleid dat de afgelopen dertig jaar in de ex-Sovjetlanden is geaccentueerd, bestaande uit milieuproblemen weg te jagen, in plaats van ze te vermijden door de juiste investeringen en veiligheidsmaatregelen.

Maar dingen veranderen. De Siberische omgeving biedt niet meer dezelfde voorwaarden, vanwege de plotseling vergeten klimaatverandering in deze maanden. Het ongeval brengt dit nieuws weer actueel Witte Zwaan, waar al tientallen jaren over wordt gesproken. Volgens sommige bronnen was het juist de snelle verdwijning van een uitgebreide laag ijsoppervlak vanwege de hoge temperaturen, die de tragedie hebben veroorzaakt.

De gehele industriële structuur is gebouwd op een eeuwige ijskap, duizenden jaren oud, die als ondersteuning dienen. Een natuurlijke cyclus van bevriezen en ontdooien vindt jaarlijks plaats, maar altijd met een fundamentele, ongewijzigde hoeveelheid permanent ijs. Maar sinds enkele decennia, en veel langer dit jaar, is een groter deel van die laag ontdooid, waardoor ijs is aangetast dat millennia lang was neergedaald. Het resultaat heeft de ineenstorting van de faciliteit veroorzaakt.

Echter, de afstand van het centrum thermisch en het gebrek aan menselijke slachtoffers is toegestaan de ecologische catastrofe loopt op zijn tenen naar de wereldbevolking, drukker met andere, meer directe problemen. Veel experts wijzen er echter op dat deze gebeurtenissen steeds frequenter kunnen worden, zodat ze uiteindelijk een directe impact hebben op de menselijke bevolking, hoe ver ze ook weg zijn.

Wat het ongeval zelf betreft, wordt op dit moment geschat dat a redelijk ecologisch herstel van het enorme getroffen gebied zal minstens duren twee of drie decennia werk.

De stad Norlisk, voorzichtig weg van de fabriek, is een van de meest noordelijke belangrijke steden ter wereld en haar toekomst hangt bijna volledig af van de manier waarop het ernstige probleem dat door het ongeval is veroorzaakt, wordt opgelost.