Wat er ook gebeurt op 28A, d'Hont zal niet de schuldige zijn

Op 28 september zullen er algemene verkiezingen worden gehouden. wij zullen kiezen 350 afgevaardigden en kiesdistrict is provincia.

Het eerste is daarom om de 350 afgevaardigden over de verschillende provincies te verdelen. Hoe is het gedaan? ¿Hoeveel komen overeen met elk?? Het zou logisch zijn om ze proportioneel over hun bevolking te verdelen. Welnee. Voordat de zetels worden toegewezen op basis van het aantal inwoners, Voor elke provincie worden twee 'geschenk'-afgevaardigden gereserveerd, plus één voor Ceuta en één voor Melilla. Dit levert ons 102 afgevaardigden op, gelijkelijk verdeeld over de provincies. Op deze manier blijven ze toegekend 248 afgevaardigden dat ja, ze zijn gelijk verdeeld volgens de bevolking. Zodra dit is gebeurd, krijgt Madrid bijvoorbeeld 37 plaatsvervangers (2 permanent plus 35 voor de bevolking) en Soria 2 (2 permanent en geen voor de bevolking).

Het gevolg van deze procedure is dat de dunstbevolkte provincies profiteren ervan. Dit schaadt de evenredigheid van ons kiesstelsel: vanaf het begin zal het percentage stemmen op nationaal niveau niet samenvallen met het percentage zetels, omdat Soria, Teruel of Guadalajara meer gewicht hebben dan wat daarmee zou overeenkomen, terwijl Madrid, Barcelona of Málaga hebben ze minder. Er is een zeer duidelijk verschil tussen het aantal plaatsvervangers die Zou moeten hebben elke provincie als we de bevolking zouden dienen en degene die dat echt heeft:

Deze vervorming Het heeft niets te maken met het d'Hondt-systeem. Het heeft te maken met het feit dat we elke provincie twee afgevaardigden zouden geven, ook al woonde er in geen enkele provincie één persoon.

Zodra het aantal plaatsvervangers is toegewezen, presenteren de partijen hun lijsten. In Barcelona een lijst met 32 ​​namen. In Teruel één met 3. Het zijn gesloten lijstenDat wil zeggen: de kiezer stemt als een blok en kan niemand doorstrepen of voorrang geven, laat staan ​​kandidaten uit twee verschillende lijsten kiezen. Je stemt op een partijlijst en meer niet. Zodra die stemmen zijn uitgebracht, worden ze geteld en De plaatsvervangers worden proportioneel verdeeld over alle partijen die meer dan 3% van de geldige stemmen behalen in dat kiesdistrict.

Er is hier een fout! Hoe zit het met het “proportioneel” verdelen? We zijn gewend om in de pers te lezen dat in Spanje de zogenaamde ley d'Hondt. En iedereen denkt dat dat een ley zeer weinig proportioneel. Is dit niet zo?

Volgens de d'Hondt-norm naar de eerste van de lijst van elke partij in elke provincie alle stemmen zijn toegewezen die ten gunste van die partij zijn gedeponeerd. De tweede helft. Voor de derde, een derde. Enzovoorts, zo vaak als de provincie plaatsvervangers heeft. Dus als een partij in Madrid 100.000 stemmen heeft behaald, wordt aangenomen dat de tweede op haar lijst 50.000 stemmen heeft gekregen, de derde 33.333 en de tiende 10.000. Zo kunnen alle kandidaten op alle lijsten een bepaald aantal stemmen krijgen. Vervolgens hoeft er alleen nog maar plaatsvervangers te worden benoemd voor de drie, acht of zevenendertig die de meeste stemmen hebben (aangezien er in die provincie veel plaatsvervangers worden gekozen).

Er zijn veel andere manieren om een ​​proportionele verdeling te proberen, maar deze zullen vrijwel altijd hetzelfde of een vergelijkbaar resultaat opleveren als deze procedure. De d'Hont-regel is redelijk eerlijk, en de stemmen voor kleine partijen gaan daardoor niet “in de prullenbak”: ze gaan verloren omdat er niet genoeg zetels zijn om te verdelen.

Zo het probleem is niet d'Hondt. Het probleem is dat we hebben te veel provincies met weinig afgevaardigden in elk een. Als we een goede evenredigheid wilden bereiken kiesdistricten zouden moeten worden ontworpen met tien afgevaardigden of meer, of stel een enkele compensatielijst op staatsniveau vast, of maak “extra zetels” mogelijk om de onevenredigheid te compenseren, of… doe iets anders. Maar zolang we zoveel kleine kiesdistricten hebben, zullen veel stemmen ‘in de prullenbak’ blijven belanden. Met d'Hondt en zonder d'Hondt.

Tot deze verkiezingen zal de echte gelukkigen via het systeem zijn ze allebei geweest grote partijen op nationaal niveau (degenen die meer dan 25% van de stemmen krijgen), terwijl de meeste beschadigd son los kleine partijen die door heel Spanje verschijnen (degenen die minder dan 10% van de stemmen krijgen). Als er bij deze gelegenheid meer partijen zijn met mogelijkheden en de percentages gelijk worden gemaakt, zullen de effecten ook gelijk worden gemaakt, en zullen de verliezen van sommigen in sommige provincies worden gecompenseerd met die van anderen in andere... tenzij er een prominente is. , die zijn gunst zal concentreren op een groot deel van de voordelen, wat velen ten onrechte ‘overblijft’ noemen.

 Om te de regionale partijen, de resultaten zijn veel meer mits. Over het algemeen geeft het systeem de voorkeur aan hen als ze de eerste zijn partijen in hun provincies, en het schaadt hen als ze derde of vierde worden. Maar in In ieder geval zijn de afwijkingen die zij vertonen minuscuul vergeleken met de van de nationale partijen, en dat is waar het probleem werkelijk ligt. Ondanks wat gewoonlijk wordt gezegd, Het Spaanse kiesstelsel kent geen prioriteiten nationalistische partijen.

Ten slotte stelt onze wet een Minimumdrempel van 3% zodat bij de zetelverdeling in een provincie rekening kan worden gehouden met een lijst. Dit is een limiet eerder decoratief: alleen in Madrid en Barcelona kan een partij met minder dan 3% van de stemmen een vertegenwoordiger verliezen vanwege deze drempel.