Manuel Bartual i wątki społeczeństwa wirusowego

Wszystko zaczęło się od tego tweeta, pięć dni temu:

Od kilku dni jestem na wakacjach w hotelu przy plaży. Wszystko szło dobrze, dopóki nie zaczęły się dziać dziwne rzeczy. pic.twitter.com/6gd7Rqs6bL

– Manuel Bartual (@ManuelBartual) 21 sierpnia 2017 r.

Od tego czasu Bartual tworzy na naszych oczach niepokojącą historię podzieloną na kolejne pakiety tweetów: teraz dwadzieścia z rzędu wysłanych w zaledwie dziesięć minut; potem czterogodzinna cisza; potem kolejna paczka trzydziestu trzech tweetów pod rząd, potem kolejna dwudziestominutowa przerwa; potem kolejne piętnaście wiadomości, potem kolejna przerwa...

To, co jeszcze tydzień temu było kontem z kilkoma tysiącami obserwujących, jest już, gdy piszę te słowa, jednym ze stu najczęściej obserwowanych w Hiszpanii, z 314.475 315.000 obserwującymi. Kiedy skończę pisać ten akapit, bez względu na to, jak szybko to zrobię, Bartual z pewnością będzie miał ponad XNUMX XNUMX, ponieważ jego obserwujących rośnie w tempie, w tej chwili, ponad tysiąc, tysiąc!! na minutę.

Najmniej istotna jest fabuła, która nawet nie wydaje mi się specjalnie oryginalna: typowe spotkanie z samym sobą poprzez duplikację czasoprzestrzenną (lub coś podobnego). Ważną rzeczą jest to, w jaki sposób stało się wirusowe z tak niesamowitą szybkością w kraju średniej wielkości, takim jak Hiszpania.

Technika, którą stosuje Bartual, nie jest nowa, choć jasne jest, że autor rozwija ją z inteligencją i know-how. Jego pigułki, jego tweety są jak małe kreskówki, które następują jedna po drugiej w komiksie zbudowanym na stałym dialogu z czytelnikami, którzy odpowiadają, ale których autor zdaje się nie słuchać. Po drodze rosną retweety, „polubienia” i zwolennicy; oraz filmy, zdjęcia i inne mechanizmy audiowizualne, które ułatwiają zaangażowanie czytelnika. Cała multimedialna bateria, umiejętnie dozowana, oddana na służbę temu, kto opowiada historię.

Po pięciu dniach rozwoju musisz przejść długą drogę w historii Bartuala, aby znaleźć pierwszy tweet i zacząć śledzić jego wątek. Całość, jak już się wciągnie, czyta się z zapartym tchem, aż do zatrzymania, które następuje po dotarciu do chwili obecnej. Następnie, po dotarciu do prowizorycznego końca opowieści, czytelnika ogarnia pożądliwość i napięcie. W tej chwili, na przykład, główny bohater zostawił nas w zawieszeniu na niekończące się dwadzieścia minut (ja i ​​zgromadzonych przez niego 317.717 XNUMX obserwujących), podczas gdy on udał się na posterunek policji, gdzie zamierza zadenuncjować dziwną wydarzenia, w które jest zapakowany.

Ta historia obiecuje, że wkrótce się skończy, ale prawda jest taka, że ​​dla tych z nas, którzy ją śledzą, wydaje się, że nigdy się nie skończy, takie jest oczekiwanie, jakie budzi. Zanim skończy, Bartual będzie miał 500.000 XNUMX obserwujących i będzie fenomenem, któremu trzeba będzie poświęcić pracę doktorską. lub dwa.

I tak pisze się historię w XXI wieku, z dramatycznymi ciosami i umiejętnością radzenia sobie ze sprężynami, które są dostępne dla każdego. Aby stać się jego częścią, wystarczy połączyć kilka składników: wystarczającą początkową masę obserwujących, aby dać ci pierwszy impuls, oraz szczyptę szczęścia/umiejętności przy tworzeniu angażujących scenariuszy.

Jest sierpień i to również pomogło historii Manuela Bartuala. Między innymi gdybyśmy byli we wrześniu, nikt nie zwróciłby na to tak dużej uwagi. My też nie.

A teraz wybacz mi. Zostawiam Cię. Minęło 38 minut, a Bartual nadal przebywa na komisariacie. W każdej chwili może go opuścić i wrócić, aby opowiedzieć swoim 322.257 XNUMX obserwującym, co się tam z nim stało. Nie możemy tego przegapić.