Według Electopoll porównanie (wybory) Katalonii z całą Hiszpanią

Od końca lata Katalonia zdominowała hiszpańską scenę polityczną. W tych miesiącach wydarzenia toczyły się pełną parą: ustawa o przekształceniach prawnych parlamentu; referendum objęte jego ochroną; jego zawieszenie przez Trybunał Konstytucyjny; mimo to obchody 1-O; wydarzenia i konsekwencje 1-O; zastosowanie artykułu 155; rozpisanie wyborów na 21 grudnia; ucieczka niektórych katalońskich przywódców i uwięzienie innych...

Zadaliśmy sobie pytanie, czy ten wir wpływa na ewolucję preferencji wyborczych i czy w inny sposób wpłynął na elektorat Katalonii i całej Hiszpanii.

Aby to zobaczyć, bierzemy średnią z badań Electopoll dla Kongresu Deputowanych i Parlamentu Katalonii:

W przypadku całej Hiszpanii skutki są umiarkowane. Choć uważnie śledząc ankiety, czasami można odnieść wrażenie, że różnice są zawrotne, prawda jest jednak taka, że ​​średnia czegoś takiego nie pokazuje. Jeśli weźmiemy pod uwagę cały okres od sierpnia do chwili obecnej, obie główne partie wykazują dużą stabilność. Jeśli już, to następuje niewielka erozja Partii Ludowej, co jest zaskakujące, biorąc pod uwagę, że w sytuacjach „kryzysu narodowego” rządy zwykle wykorzystują wsparcie społeczne. Nie o to chodzi. A dlaczego tak nie jest? Powstanie Ciudadanos jest ważne i wydaje się, że daje nam odpowiedź. To partia Rivery i jej „twarda linia” przeciwko nacjonalizmowi sprawią, że ruch „bliskich szeregów” będzie opłacalny. A kto ponosi konsekwencje, w wyborach? Bez wątpienia Unidos Podemos, którego stanowisko najbliższe dialogowi mogło nie być zrozumiałe dla części własnego elektoratu.

Łącznym efektem tych trzech miesięcy jest wymiana stanowisk pomiędzy Unidos Podemos i Ciudadanos, która może być odwracalna (a wręcz przyspieszona), jeśli sytuacja po 21-D ulegnie zmianie. Trochę więcej.

A tymczasem, co wydarzyło się w Katalonii?

Panorama wyborcza w Katalonii jest znacznie bardziej złożona, gdyż siedem ugrupowań politycznych rywalizuje jednocześnie w dwóch obozach: na osi prawica–lewica i najważniejszym dziś: niepodległość kontra konstytucjonalizm.

Tutaj efekty są wyraźniejsze. Konstytucjonaliści zyskali pewną przewagę nad niezależnymi, choć nadal zachowują niewielką ogólną przewagę. Ale naprawdę ważne są ruchy wewnętrzne w każdej grupie:

• Sektor konstytucjonalistyczny zyskał pozycje, ale PP je traci i to coraz szybciej. PSC, a zwłaszcza Ciudadanos, zyskują przewagę, a partia Albiola spada do poziomu, który pozbawiłby ją wszelkiej reprezentacji parlamentarnej w prawie wszystkich prowincjach. Konstytucjonaliści ewoluują zatem w kierunku stanowiska, zgodnie z którym „zwycięzca bierze wszystko”. Przydatny głos wśród nich może być bardzo duży w końcowym etapie kampanii, a sondaże (nawet jeśli społeczeństwo „mówi”, że w nie wierzy) będą decydujące w przeciągnięciu wyborców w stronę tego, kogo przewidują jako zwycięzcę .
• Wśród niezależnych, którzy jako całość nieco upadli, dzieje się dokładnie odwrotnie. ERC, która zaczęła z olbrzymią przewagą, traci jej część z powodu chwilowego nacisku kandydatury Puigdemonta. Nie wiemy, jak daleko zaprowadzi to przywracanie równowagi sił, ale jasne jest, że w nowym Parlamencie istotne będą obie formacje polityczne. Będzie wśród nich znacznie mniej „użytecznego głosowania” niż po przeciwnej stronie. Ze swojej strony CUP utrzymuje lekki, ale stały trend spadkowy, ale wykazuje wyraźny opór przed dalszym spadkiem. Przydatne głosowanie w sprawie ERC pochodzące z CUP mogło już zostać wyczerpane.
• Wreszcie, na „ziemi niczyjej” kandydatura CeC-Podem ewoluuje podobnie jak kandydatura Podemos dla całej Hiszpanii, pogłębiona wątpliwościami, które do ostatniej chwili towarzyszyły tym akronimom. Ryzyko, na jakie narażona jest ta lista, jest podobne do ryzyka, jakie ponosi Ludowa Partia Katalonii, chociaż w tym przypadku beneficjentem nie byłoby Ciudadanos, ale raczej inny lub inny podmiot (PSC, ERC, CUP?).

Co będzie po kampanii wyborczej? Nie wiemy. Ale dziś są to pozycje wyjściowe, które wyznaczają bardzo wyraźne trendy. Kampania rozpoczyna się 5 grudnia i wszystko może się zmienić. Albo nie.

Powiemy Ci tutaj.