[Opinia] Krótka chronologia ogłoszonej wojny.

LIPIEC 2011. Zapatero wzywa do 20-N, aby „inny rząd dał pewność”.

Zapatero wyjaśnia, że ​​decyzję o rozpisaniu wyborów na listopad podjął już dawno temu. I prawdą jest, że jego kroki w ostatnich tygodniach miały na celu dotrzymanie tego kalendarza i dlatego w niedawnej debacie o stanie narodu pożegnał się z Kongresem, sugerując, że koniec jego cyklu politycznego jest bliski. Ponieważ już podjął decyzję, zgodził się z Rubalcabą na natychmiastowe opuszczenie gabinetu.

Rubalcaba jest tym wybranym, aby powstrzymać oczekiwaną porażkę kolejnych wyborów.

LISTOPAD 2011. PSOE uzyskuje 28,76% głosów, 110 mandatów i wygrywa jedynie w prowincjach Barcelona i Sewilla.

Wyniki są gorsze od przewidywanych w ankietach. W ten sam wieczór wyborczy rozpoczynają się spekulacje na temat sukcesji i mówi się o kandydaturze Chacóna lub Patxi Lópeza na sekretarza generalnego.

Rubalcaba akceptuje porażkę, ale nie komentuje swojej przyszłości.

LUTY 2012. Rubalcaba zdobywa sekretariat Carme Chacón na 38. Kongresie przy wsparciu 487 delegatów.

Wynik jest bliski, tylko 22 głosy nad rywalem.

„Jestem przywódcą wszystkich socjalistów, bez ustaw i zasad bezpiecznego postępowania” – powiedział w swoim przemówieniu z podziękowaniami „tym, którzy głosowali na mnie i tym, którzy głosowali na Carme Chacón”.

Kluczem do zwycięstwa Rubalcaby była federacja andaluzyjska.

2012 – 2014. Przeprawa przez pustynię.

Rubalcaba stawia Rajoyowi dość łagodną opozycję. To lata cięć, wzrostu bezrobocia i zadłużenia, PP stanowi prawo za pomocą wałka i zaczyna pojawiać się wiele przypadków korupcji.

Być może najbardziej wojowniczy moment ma miejsce, gdy za pośrednictwem SMS-a Bárcenasa nawołuje on do rezygnacji Rajoya, a nie do nowych wyborów.

Nie minął rok od jego powołania na stanowisko SG, a socjaliści chcą zmian.

Sekretarz generalny PSOE Alfredo Pérez Rubalcaba przyznał, że jego partia „przemierza bardzo trudną przeprawę przez pustynię” i przypomniał członkom swojej partii, którzy ubiegają się o przewodnictwo partii, że „PSOE w tym nie uczestniczy”. ”. Według jego słów zasadniczy proces wyboru kandydata na prezydenta rządu „odbędzie się, gdy nadejdzie czas”. A jeśli chodzi o zamiar wzięcia udziału w tym procesie, ograniczył się do stwierdzenia: „Pójdę, jeśli zobaczę, że jest to przydatne dla mojej partii”.

Biorąc pod uwagę wieści ujawniające ruchy w PSOE zmierzające do poszukiwania alternatywnego przywództwa, Rubalcaba chciał wysłać „wiadomość do bojowników partii”. „Obecnym problemem Hiszpanów nie jest to, kto będzie przewodzić PSOE”.

Słychać imię Madiny, ale także Chacóna, Patxi Lopeza, a nawet Garcíi-Page.

KWIECIEŃ 2013. Rubalcaba poddaje się i zgadza się na wybór sekretarza generalnego w prawyborach.

Sekretarz Organizacji PSOE Óscar López zapowiedział w czwartek, że zaproponuje odpowiednim organom partii zmianę statutu, tak aby w przyszłości sekretarz generalny mógł być wybierany bezpośrednio w prawyborach.

Ogłoszenie trzeciego numeru PSOE stanowi krok wstecz w strategii przyjętej przez zespół Rubalcaba, który dążył do utrzymania terminów i procedur wyboru kandydata i sekretarza generalnego. Zarządzenie galicyjskich socjalistów proponujące nowe modele wyborcze skłoniło kierownictwo socjalistyczne do modyfikacji planów.

MAJ 2014. Zły wynik w Europejczykach. MOŻEMY się pojawić.

PSOE uzyskuje zaledwie 23% głosów i 14 mandatów, o 9 mniej niż w 2009 roku.

Podemos zaskakuje i wchodzi z niemal 8% głosów i 5 mandatami.

Rubalcaba ogłasza swoją rezygnację. W listopadzie tego roku miały odbyć się prawybory mające wyłonić kandydata w wyborach powszechnych w 2015 roku.

Lider PSOE Alfredo Pérez Rubalcaba zapowiedział, że opuści kierownictwo partii na nadzwyczajnym kongresie, który odbędzie się 19 i 20 lipca. „Odpowiedzialność za bardzo zły wynik wyborów jest moja, moja i moja” – zapewnił dziennikarzy, „i tym samym biorę na siebie odpowiedzialność”.

OD MAJA DO LIPCA 2014. Prawybory PSOE.

To już na inny wpis, bo informacji na ten temat jest mnóstwo, wiele ruchów w cieniu i sporo spekulacji. Wspominam o najbardziej istotnych, chociaż czasami są one sprzeczne, zwłaszcza po to, aby było jasne, że nie jest to coś wzorowego i demokratycznego. Najwyraźniej próbowano sprawić, by bojówkarze nie głosowali, aby był kandydat na SG, który wygra, bo nie było alternatywy, negocjacje toczyły się głównie pomiędzy Rubalcabą a Federacją Andaluzyjską. Najważniejsze wydawało się zatrzymanie Carme Chacón, która w majowych sondażach prowadziła. Mówią też, że pomysł był taki, aby SG trafiła do Susany Díaz, a prezydenturę do Rubalcaby, w rzeczywistości były wśród baronów ruchy Susany, aby uzyskać to przez aklamację. W pewnym momencie plan się nie powiódł i Rubalcaba wybrał Madinę, a Susana zdecydowała się wybrać nieznanego zastępcę Madrytu, Pedro Sáncheza.

Efektem było dość wyrównane zwycięstwo Pedro Sáncheza z Madiną. To głosy Andaluzji, 13 000 różnicy w stosunku do Medyny, praktycznie zapewniły mu zwycięstwo.

Wsparcie Andaluzji zostanie zrekompensowane i znajdzie odzwierciedlenie w nowym rządzie federalnym.

Rozjaśniła się zagadka nazwisk nowego kierownictwa PSOE. Niedawno mianowany Sekretarz Generalny Pedro Sánchez zamknął nowy skład federalny, który zostanie poddany głosowaniu w tę niedzielę wczesnym rankiem, przy dużym udziale Andaluzji, która będzie obsadzić osiem z 38 stanowisk, oraz przy znaczącej obecności „regionalnych baronów ', aż do dziewięciu twarzy.

Díaz obejmuje Federalną Radę Polityczną we wspomnianym rządzie.

Przegrani prawyborów skarżą się na brak integracji.

OD LIPCA 2014 DO MARCA 2015. Stosunki z Sánchezem nigdy nie były dobre.

Na krytykę SG nie trzeba było długo czekać, spora część z nich dotyczy rodzaju relacji, jakie trzeba było mieć z Podemos i pojawiała się nawet od września 2014 roku.

W ubiegły weekend w Ferraz włączył się sygnał alarmowy, gdy w „El País” ukazała się wiadomość, w której kilku regionalnych baronów PSOE anonimowo skrytykowało Pedro Sáncheza za martwienie się wyłącznie wyborami powszechnymi i odwracanie od nich uwagi.

Sánchez powstrzymuje się od krytyki Zapatero, aby nie podsycać wojny w PSOE. Jego zwolennicy uważają, że były prezydent poparł ofertę wrogiego przejęcia Podemosa.

Ataki PSOE na Podemos budzą krytyczne skrzydło socjalistyczne.

Sekretarz generalny PSOE Pedro Sánchez kontynuował w tę sobotę ataki na Podemos, które przeprowadził w zeszłym tygodniu. W swoim przemówieniu przed pierwszą socjalistyczną Komisją Federalną podkreślił, nie cytując partii Pabla Iglesiasa, że ​​istnieje „wielka koalicja interesów” pomiędzy PP a populizmem przeciwko PSOE. „My, ani PP, ani populizm. Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza” – podkreślił. Tymczasem rzecznik Lewicy Socjalistycznej i były kandydat do Sekretariatu Generalnego PSOE, José Antonio Pérez Tapias, odrzucił jego partię „zamykającą drzwi” dla ewentualnych powyborczych sojuszy „nie nawet z Podemos”.

„Nie powinniśmy zamykać żadnych drzwi dla ewentualnych sojuszy powyborczych lub rządowych”.

Itd.

MARZEC 2015. Wybory w Andaluzji.

Susana Díaz zrywa z IU, partnerem, któremu nie może już ufać, i wymusza wybory.

Uzyskuje 47 mandatów, co jest dalekie od liczby absolutnej i do rządzenia potrzebuje C lub P. Negocjacje są trudne i gorzkie, a różnice między Díazem i Teresą Rodríguez stają się osobiste.

W końcu (no cóż, od początku czekali tylko na wybory regionalne...) doszło do porozumienia z Cs.

Kampania pokazuje napięcia z Pedro Sánchezem:

Sekretarz generalny andaluzyjskiej PSOE nie chciał odpowiedzieć, czy sekretarz generalny partii Pedro Sánchez potrzebuje paszportu, aby wziąć udział w kampanii.

Sánchez nie chciał z nią konkurować w kwestii, którego z nich najbardziej wzmocniło wczorajsze zwycięstwo; Oczywiście przestrzegł, że jest to zwycięstwo „całej PSOE i jej kandydata”.

Susana Díaz ogranicza obecność Pedro Sáncheza w swojej kampanii wyborczej do dwóch dni.

Itd.

MARZEC 2015. Zwolnienie Tomása Gomeza.

Tomás Gómez zarzuca Pedro Sánchezowi, że wykorzystał go do wzmocnienia swojego wizerunku.

Krytykuje tych, którzy rozumieją bojówkę „jako formę milicji”, ale nawet w armii nie ma miejsca na „nadużycie władzy”. Ponadto zwraca się o zwrot PSM do Komitetu Regionalnego.

MAJ 2015. Wybory regionalne i samorządowe.

To był nieco gorzki wynik. Wygrywają w Estremadurze i Asturii, ale nie większością absolutną, a do końca pozostało kilka drugich miejsc, w których rządzi Podemos.

Pedro Sánchez wetuje PP i Bildu.  

MAJA DO 20D. Manewry, aby zostać kandydatem na prezydenta.

Napięcia nie mijają. Carmona spada.

Liderzy PSOE ostrzegają Pedro Sáncheza, że ​​jego przywództwo „wisi na włosku”.

Sprawa Carmony, kataloński chaos i zamieszanie wokół modelu państwa, najnowsze zarzuty.

Chciał oswoić madrycki socjalizm i zyskał tylko kolejnych przeciwników.

Susana Díaz czeka, utrzymując kontakt ze wszystkimi niezadowolonymi.

Pedro Sánchez zostaje kandydatem na prezydenta w prawyborach w stylu andaluzyjskim, które są zwoływane, ale nie odbywają się, ponieważ zgłaszany jest tylko jeden kandydat. Sergio Cebolla (156) ani Kanaryjczyk Pedro Antonio Ibáñez (22) uzyskują wystarczające poparcie.

21 czerwca w wypełnionym po brzegi teatrze Circo Price i przed wielką hiszpańską flagą Pedro Sánchez został ogłoszony kandydatem PSOE w wyborach powszechnych, które odbędą się pod koniec roku.

Po mianowaniu na stanowisko sekretarza generalnego Pedro Sánchez zaczął przygotowywać grunt pod kandydaturę PSOE z ramienia La Moncloa. Jego pierwszą decyzją było utworzenie bardzo heterogenicznej władzy wykonawczej, w której reprezentowane byłyby różne nurty wewnętrzne i w której regionalni baronowie mieli większe znaczenie w Ferraz. Ponadto otaczał się ludźmi, którym najbardziej ufał, wśród których byli César Luena, Sekretarz Organizacji i Antonio Hernando, rzecznik partii w Kongresie.

Zespół Sáncheza utrzymuje, że sekretarz generalny nigdy nie ukrywał swoich zamiarów, co pokazała jego pierwsza Komisja Federalna z nowym liderem na czele. Wtedy to ogłosił, ku zdziwieniu obecnych, że jego celem jest zostanie kandydatem PSOE na prezydenta Rządu.

Niektórzy następnie skrytykowali to oświadczenie, m.in. główna zwolenniczka Sáncheza na nadzwyczajnym kongresie i od tego czasu jego główna rywalka: Susana Díaz. Jednak inni przywódcy już wtedy dostrzegli, że projekt sekretarza generalnego nie jest tylko na rok, a jego ambicje mogą zapewnić stabilność w partii, odkładając wewnętrzne debaty na okres po wyborach powszechnych.

PSOE odnawia swoje listy przed Kongresem o ponad 60%.

Sánchez uważa, że ​​nadszedł czas na zmiany i dobrze byłoby, aby nowemu okresowi w polityce towarzyszyła szeroka odnowa w obu izbach ustawodawczych. (w tym Madina, numer 7 w Madrycie).

20 D. Najgorsze wyniki PSOE (znowu).

20% głosów. 90 posłów.

Błędne rządy w PSOE dziesięć dni po 20-D.

Dziesięć dni po 20-D baronowie i wybitni przywódcy swoimi słowami ujawniają słabość Pedro Sáncheza i rozbieżne interesy w partii.

Klęska 20-D ponownie otwiera walkę w PSOE-M i grzebie Sarę Hernández.

Baronowie PSOE jednoczą się przeciwko Sánchezowi, aby ograniczyć jego moc paktu.

Díaz ostrzega, że ​​o polityce sojuszu decyduje komitet federalny partii.

30 stycznia jest komisja federalna, skąd pochodzą słynne nagrania krytyków. Powraca krytyka Sáncheza i Podemosa, którzy powtarzają weto niezależnych zwolenników.

SUSANA DÍAZ: „20 grudnia Partia Socjalistyczna nie przeszła do historii. Uzyskał najgorszy wynik w historii. Prawdą jest, że przy innej mapie politycznej nie udało nam się wygrać wyborów z partią, która miała za sobą największe nierówności między obywatelami i miała za sobą najpoważniejsze przypadki korupcji, jakie znamy w tym kraju. Jeśli w takich okolicznościach Partia Ludowa wygrała te wybory, oznacza to, że nie podążaliśmy właściwą drogą”. (dość podobnie do tego, co powiedział dzisiaj w komisji PSOE-A).

JAVIER FERNÁNDEZ: „Szczerze wierzę i mówię to, zobaczymy, jakie będą propozycje, jeśli kierownictwo złoży nam propozycję, ale muszę pomyśleć, że będą nadchodzące wybory, muszę się nad tym zastanowić, Myślę o tym i mówię to.”

EDUARDO MADINA: „Jeśli całą architekturę tego rządu utrzymamy w rządzie Hiszpanii na 17 osobach, które chcą go podzielić, podzielimy Hiszpanię i podzielimy PSOE”

Itd.

KWIECIEŃ 2016. 39. Kongres zostaje przełożony. 

Kierownictwo PSOE spotka się w najbliższą sobotę z Komisją Federalną, aby zatwierdzić przełożenie 39. Zjazdu partii, który miał się odbyć w dniach 21 i 22 maja i ostatecznie zostanie przełożony.

„Czasy PSOE to czasy Hiszpanii”. To mantra, która dominuje w Ferraz, odkąd na terytoriach zaczęło brakować cierpliwości w związku z opóźnieniem w zwołaniu 39. Kongresu – zwołanego w celu wybrania kierownictwa partii – który powinien odbyć się w lutym, w środku proces tworzenia rządu. W ten sposób datę konklawe potraktowano jako nowy kamień probierczy w walce o przywództwo socjalistyczne. Krytycy Pedro Sáncheza dopatrywali się w bierności kierownictwa federalnego nazywającego to intencją sekretarza generalnego chęci „utrzymania się” u władzy i domagali się jak najszybszego zwołania kongresu.

Sánchez stawia na swoim i opóźnia Kongres PSOE do czasu utworzenia rządu.

Kierownictwo Sáncheza jest skłonne przełożyć konklawe partii, aby wzmocnić przywództwo jej lidera w obliczu walki z Susaną Díaz.

CZERWIEC 2016. Najgorsze wyniki PSOE (znowu), ale pozwala uniknąć niespodzianki.

Powstaje NIE, NIE i NIE, które wszyscy znają.

Sánchez alfonsuje baronów i odkłada debatę na temat pokonania blokady politycznej.

Liderzy terytorialni PSOE, którzy poproszą o debatę teraz w komisji federalnej, co partia powinna zrobić, aby przyczynić się do przełamania blokady politycznej i uniknąć nowych wyborów, będą musieli dokonać wyboru. Albo pogodzą się z odłożeniem tej debaty, bo Pedro Sánchez chce im narzucić, albo zaczną zbierać podpisy, aby ją wymusić, narażając się na ryzyko, że zostaną uznani za „nielojalnych”, którzy nawet nie szanują interesów PSOE w galicyjskim i baskijskim systemie wyborczym kampania. Ta grupa baronów czuje się „szantażowana” postawą swojego sekretarza generalnego.

I oczywiście 39. Kongres zostaje ponownie przełożony.

Pedro Sánchez po raz kolejny przekłada zwołanie kongresu PSOE.

Nie będzie to przedmiotem dyskusji w tej Komisji Federalnej, ponieważ zdecydowała się ona zaczekać, aż w Hiszpanii powstanie nowy rząd.

W przyszły weekend Pedro Sánchez stanie przed Komisją Federalną z dwoma jasnymi celami: aby regionalni baronowie poprzeli swoje „nie” dla Rajoya, czekając, aż PP osiągnie porozumienie z innymi partiami, i aby nikt nie prosił o zwołanie kongresu. wielu planowało już na wrzesień.

WRZESIEŃ 2016. Nowe „mleko” w Galicji i Kraju Basków.

: (

Szybkowar eksploduje, a skutki będą widoczne w tomie II.

Artykuł autorstwa liber_all.